ทุกวันนี้............เจ คิดจะลืมคน คนนึง ไม่สิ ....... ไม่ต้องลืมก้อได้ ขอแค่ไม่คิดถึง ไม่นึกถึง สักช่วงเวลานึง ยังทำไม่ค่อยได้เลยคับ เฮ้อ....คิดถึงก้อเจ็บ ไม่คิดถึงก้อเจ็บ.........กำจริงๆคับ
ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ได้เท่ากับเธอทำตัวของเธอเอง ให้เธอคิดเอาเองว่าชีวิตของเธอเป็นของใคร ไม่มีอะไรจะทำร้ายเธอ ถ้าเธอไม่รับมันมาใส่ใจ ถูกเขาทำร้ายเพราะใจเธอแบกรับมันเอง
เรื่องที่จะลืมคนที่เรารักอ่ะครับ ในความคิดผมนะ ไม่มีทางเลย เพราะ คนที่เรารักยังไงซะ เค้าก้อยู่ในใจเรา ตลอดไป หนีไปไหนก้ไม่พ้นอ่ะครับ สู้ๆๆอ่ะครับ ถ้าคิดถึงเค้ามากๆๆแล้วอึกอัด ลองบอกให้เค้ารับรู้สักครั้ง ก้ทำให้ดีขึ้นนะครับ
ขอเซงด้วยคนนะครับ คนที่จีบอยู่เค้าบอกให้คิดแค่เพื่อน เราไปทำเวรกรรม มาเมื่อไรวะ ถึงไม่มีดวงในเรื่องนี้เลยอะ
อย่าคิดมากเลยครับ มันไม่ใช่เรื่องเวรเรื่องกำหรอกครับ บางทีมันยังไม่ถึงเวลาที่จะคบกันก้ได้ครับ ทำดีกับเค้าพิสูจตัวเองให้เค้าเหน สักวันเค้าต้องเหนครับ
จริงๆ.....อย่างที่คุณดิ้ล ว่ามาแหละคับ ไม่มีทางจริงๆ ไม่ว่าทางไหน ก้อ.....ไม่มีทางคับ เพราะเค้าอยู่ในหัวใจผมเสมอๆ เรื่องที่จะลืมเลือนเนี่ย ตัดออกไปได้เลย คงเหลือแต่...เก็บความทรงจำทุกๆอย่างเอาไว้ ในส่วนลึกที่สุดของใจ ทำได้เท่านี้เอง.......... เก็บไว้เพื่อ...นึกถึงช่วงเวลาดีๆ ที่ผ่านมา มันคงพอทำให้ผม....มีความสุข มีรอยยิ้ม ขึ้นมาได้บ้างอ่ะคับ
บทความแก้ช้ำใน..ใครอกหักเข้ามาเลย จริงๆ แล้วบทความที่เอามาลงเนียอยู่ในส่วนหนึ่งของหนังสือ อกหักใช่ใหม..ไม่ตายหรอก ของ ทาโร่ เลยเลือกมาฝากเพื่อนที่อกหัก รอดตายจากการอกหักครั้งนี้มาได้ก็เพราะมีได้กำลังใจส่วนหนึ่งจากหนังสือเล่มนี้ ... เลยแบ่งอะไรดีๆให้คนที่กำลังท้อใจกับความรัก..แข้มแข้งได้แล้วนะ อ่อนแอเพราะเค้าจากไปมามากแล้ว แล้วหลังจากผ่านไปเชื่อว่า เราจะเริ่มรักตัวเองเป็นโดยไม่ต้องเรียนจากหนังสือเล่มไหนเลย คำถามแรก.. ทำไมเค้าต้องเดินจากไป... การเดินทางของมี 2 ทางให้เลือกเดินคือเดินไปให้ถึงปลายทาง และเดินถอยหลังกลับไปจุดเริ่มต้นใหม่ เคยมีคนกล่าวว่าความรักไม่ใช้เกมส์ หากคุณพิสูจน์ใจใครด้วยบททดสอบบางอย่าง นั้นคือ เกมส์ ๆหนึ่งที่คุณกำลังเดินเกมส์อาจเป็นคนนำแต้มอยู่นิดๆ หากวันใดคุณเกิดแพ้ใจเค้าขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว และหากวันหนึ่งเขาเกิดอยากล้มกระดานเกมความรักระหว่างคุณกับเขา ถามว่าคุณเสียใจใหม แน่นอน .. คุณย่อมเสียใจ แต่ที่เป็นอย่างนั้นเพราะ ..เกมส์ความรักของคุณเริ่มไม่สนุกสำหรับเค้าแล้วยังไงล่ะ.. คุณต้องยอมรับความจริง อารมณ์ของมนุษย์ย่อมมีอารมณ์ขึ้นลงเป็นธรรมดา ถ้าคุณยอมรับความเป็นจริงข้อนี้ได้ คุณก็จะได้รู้ว่าเค้าไม่ใช้คู่ต่อสู้ที่แท้จริงของคุณเลยแม้แต่น้อย .. เขาเป็นเพียงมนุษย์ เดินดินธรรมดาคนหนึ่ง ที่ไม่ได้มีความั่นคงทางจิตใจมากพอ เขาเป็นเพียงเด็กที่อยากเล่นเกมส์ใหม่ ๆ อยู่ตลอดเวลา และก็เป็นคนที่คุณควรจะปล่อยให้ไปเล่นเกมใหม่ได้เลยทันทีที่เขาอยากจะไป... หากเขาเกิดมาเพื่อไม่ได้เป็นคู่คุณ ต่อให้คุณทุ่มเทความรักเพื่อเขามากมายเพียงใด เขาก็ไม่ใช้คู่คุณอยู่ดี ถ้าเค้าเดินจากไปอย่างมีเหตุผล นั่นอาจเป็นเหตุผลที่เขาต้องทำเพื่ออะไรสักอย่าง ไม่เพื่อตัวคุณก็คงเป็นเพื่อตัวเขา แต่ เขาไม่รัก ก็น่าจะเป็นเหตุผลเดียวที่ครอบคลุม ความหมายทั้งหมดของคำว่า เดินจากไป คนที่ต้องยอมรับเหตุผลนั้นมากที่สุด ก็คือตัวคุณนั่นเอง เขา.. ควรจะอยู่ในที่ของเขา เก็บเอาเขามาอยู่ในที่ของเราให้เสียเวลาอีกทำไม ในพื้นที่ของคุณมีแค่คุณยืนอยู่คนเดียวจะดีกว่า ในวันหนึ่งข้างหน้า คุณจะแบ่งพื้นที่ให้ใครเข้ามายืนด้วย นั่นก็ค่อยว่ากันอีกเรื่อง แต่วันนี้ ตอนนี้ ขอแค่คุณรับใช้ชีวิตตัวเองให้เต็มที่ แข็งแรงเมื่อไหร่ คุณจะรู้เองว่าเค้าคนนั้นไม่มีค่า ให้คุณต้องตัดบัวแล้วเหลือใยแม้แต่น้อย
น้ำตาจะไหลอ่าคับ .......ตอนนี้ไม่รู้สึกถึงความมีตัวตนของผมเลยอ่าคับบบบบ อึ้งๆ ทั้งๆที่ว่าทำเตรียมใจไว้แล้วนะ
ขอบคุณจ้า.....เด่วว่างๆไปให้ ไฟว์นะ คริๆๆๆๆ ตอนนี้ คงได้เวลาถอยก้าวนึง ให้เวลาเค้าอยู่กับเพื่อนๆ ตัวเราถอยออกมา ซักนิดดด เหนื่อย แต่สู้ว้อย
แจ่มเลย บทความนี้ได้กล่าวในสิ่งที่ถุกไว้หมดแล้ว ไม่รู้จะบอกว่าไรต่อ แต่บอกได้ว่า ใช่เลย:sad::sad::sad:
ใช่ครับ พรมลิขิตขีดไว้ให้มาเจอกัน ให้มารักกัน แต่พรมลิขิต ไม่ได้ขีดให้เราอยู่ด้วยกัน พรมลิขอาจจะสอนให้เรารู้จักรัก แต่ไม่ได้สอนให้เรารับมือกับความเจ็บปวดยังไง:sad::sad::sad:
ถูกต้องที่สุดเลยคับ...คุณลูกแก้ว ทำให้ได้เจอกัน ทำให้ได้รู้จักกัน ทำให้ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ทำให้ได้มีช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดด้วยกัน แต่...สุดท้ายก้อทำให้ได้รู้ว่า....ช่องว่างระหว่างทางที่เราเดินไปด้วยกัน มันช่างกว้างใหญ่และยิ่งห่างไกลออกไปทุกที ไม่มีทางที่จะบรรจบกันได้จริงๆ
" ไม่ได้สอนให้เรารับมือกับความเจ็บปวดยังไง " ชอบตรงนี้....มากๆเลยคับ แล้วก้อ...ทุกวันนี้.....ผมยังรับมือกับความเจ็บปวด....ไม่ได้เลยคับ + อ้างถึง ตอบกลับ
