ทำไมต้องเกิดมาเปงคนขี้หึงด้วย รักมาก หวงมาก หึงมาก คิดมาก ปล. นู๋เปงคนคิดมาก การกระทำบางอย่างที่พี่อาจจะคิดว่าม่ายมีอาราย แต่แฟงก้อเก็บไปคิด ไปใส่ใจนะ รู้สึกกลัว กลัวว่าเราจะรักเค้ามากจนเกินไป จนทำให้เค้าเบื่อหน่ายเรา แต่ยังไงนู๋รักพี่นะ จุ๊บๆ
แต่ละคนก็แสดงออกแตกต่างกันไปค่ะ.... เพราะแฟงรัก แฟงเลยกลัวที่จะต้องสูญเสียเค้า กลัวว่าเค้าจะไปมีคนอื่น เลยหวงจนหึงและคิดมาก เพื่อให้ผู้ชายเห็นว่าแฟงหวงเค้า...ใช่หรือเปล่าเอ่ย?? (ถ้าผิดก็ขออภัยนะจ๊ะ ) ถามว่าผิดมั้ย แนนว่าไม่ผิดหรอกค่ะ.....ถ้าผู้ชายเค้าเข้าใจนะ แต่ถ้าผู้ชายไม่เข้าใจ.........อันนี้ก็แย่เหมือนกัน เพราะคงจะได้ทะเลาะกันทุกวันแหง๋เลย.... ไม่รู้สิ ของแนนเป็นตรงกันข้ามกับแฟงอ่ะ เคยมีคนถามว่า แนนมีหัวใจไหม แนนเคยรู้สึกหึงหวงบ้างหรือเปล่า... แถมเคยถูกพูดใส่หน้าว่า "คนไม่มีหัวใจ" ด้วยล่ะ เหอๆๆๆ เพราะแนนไม่ค่อยจะหึงหวงเท่าที่ควรอ่ะ .......แต่ขี้น้อยใจแทน อยากไปไหนไป...อยากทำอะไรเชิญ แต่ขอให้บอกกันก่อนเท่านั้นเอง... เพราะแนนก็รักเค้า อยากให้เค้ามีความสุขซะให้พอก่อนที่จะมาอยู่กับเราแค่ 2 คน เลยปล่อยเต็มที่..........แต่เค้าอย่ามางี่เง่าใส่ก็พอแล้ว ความรัก ไม่ว่าจะแสดงออกมารูปแบบไหน... ....ยังไงก็คือความรักอยู่ดีนั่นแหละค่ะ เหมือนสัปปะรดนั่นแหละค่ะ จะสับปะรดสด... แยมสับปะรด... สับปะรดกระป๋อง... สับปะรดแช่อิ่ม... ยังไงมันก็ทำมาจากสับปะรดเหมือนกันหมดนั่นแล......
เข้าใจเรื่องเกียวกับความเข้าใจแระความรัก แต่สงสัย ว่าวนไปหาสัปปะรดได้ไงคับ เป็นแอ๊ปเปิ้ล เป็นกล้วย เป็นส้ม ไม่ได้เหรอครับ (แหะๆ แซวซะงั้น)
^ ^ ^ เพราะเป็นผลไม้ที่แปรรูปได้เยอะที่สุดในความคิดแนนล่ะมั้งคะ 555 ว่าแล้วก็..พรุ่งนี้ไปหาสับปะรดกินดีกว่า พูดแล้วก็อยากกิน อิอิ ^^
ทุกอย่างในโลกนี้....ถ้าอยู่บนความพอดี.....แล้วมันจะมีความสุข แต่....ธรรมชาติของมนุษย์....มักอยากได้มากกว่าที่มีอยู่แล้ว ความรักเป็นสิ่งสวยงาม........ที่ทุกคนไขว่คว้าดิ้นรนค้นหากันมา ผมเชื่อว่าทุกคนที่เข้ามาในกระทู้นี้ ก็เพราะดิ้นรน ค้นหาความรัก พอได้มาก็สุขใจ.........พอเสียไปก็เจ็บปวด ลองมองย้อนกลับไปว่าตอนที่ยังไม่ได้มาก็ขอเพียงอยากให้มีใครมารักเราซักคน ไม่ว่าเค้าจะเป็นอย่างไร...อ้วน ผอม สูง ต่ำ ดำ ขาว........ขอให้รักเราก็เพียงพอ แต่พอได้มาก็อยากให้เค้ารักเรามากๆ.......มากจนไม่อยากแบ่งให้ใครๆ พอถึงจุดนึง....ในชีวิตก็จะรู้ว่า.....ความรักนั้นไม่มีขอบเขต....ไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าเราไม่รักกันในแบบที่พอดี...... รักกันในแบบที่มีความสุข......... ไม่ใช่รักกันแล้วมีทุกข์............ ถ้าทุกข์ใจรักนั้นก็จะไม่ยืนยาว........ เพราะว่าเราต้องทนเพื่อความรัก....... แทนที่เราจะรักกันให้ทน......... บางครั้งเราอาจจะห้ามจิตใจตัวเองไม่ได้ที่จะรัก แต่ถ้าเรารู้จักรัก.....ให้มีความสุข เราก็จะอยู่กับความรักอย่างมีความสุขตลอดไป....... ถึงเค้าจะเป็นอย่างไร.......เราก็ยังรัก....เท่านั้นก็พอ เราพอใจในความรักของเรา.........ทุกอย่างก็จะมีความสุขไปเอง ถึงหนูจะเกเรยังไง....พี่ก็ยังรักเหมือนเดิม.....เพราะพี่รักที่ความเป็นตัวของหนูเอง.....
ช่ายๆๆๆคราบผม มันดีอย่างเสียอย่างแหละ แต่ถ้าเราหาไรทำ หรือ ทำในสิ่งที่ ชอบหรือรัก มันก็ทำให้เราลืมไปได้บ้างคราบ
ผู้ชายบางคนชอบนะ ผู้หญิงขี้หึงอ่ะ ดูแล้วรู๋สึกมีค่าอ่ะ แต่ต้องอยู่ในที่ๆพอดี ไม่มากจนเกินไป แต่นี่แหละ คือ ความรัก ดีใจด้วยนะนู่แฟง
Just be yourself not someone else,it's hard to do ror??? (In Thai = Kae Pen Tua Khong Tua Eng,Mun Yak Tee Ja Tum Ror???) When Someone doesnt like or love you,It's not base on Good Person or Bad Person (In Thai = Mua Bang Khon Mai Chob Rue Mai Rak Khun,Mun Mai Chai Khon Dee Rue Kon Lew) But the Important thing is You r not The right person,You know???
เ เ ฟ ง ๆ ๆ เ น่ อ เ เ ฟ ง เ เ ฟ ง เ ริ่ ม วุ่ น ว า ย อี ก เ เ ล้ ว ว ว ร อ บ นี้ เ อ า ใ ห้ ร อ ด เ น้ อ อ อ ย า ว ปั้ ย ๆ
"หากไม่รัก จะห่วงไหม จะหวงทำไม บอกฉันที" [flash]http://www.ijigg.com/jiggplayer.swf?songID=V2G000FPA0&Autoplay=1[/flash]
ขอระบายหน่อยนะคับ แบบว่าว่าเซ็งๆมากมายอ่ะคับ ผมคบกันกับแฟน ก็รักกันดีไม่มีปัญหา พ่อ แม่ ก็รับรู้กันทั้ง 2 ฝ่าย แต่คือว่า แม่แฟนเค้าไม่ชอบผมอ่ะคับ ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรให้เค้าตั้งแต่เมื่อไหร่ เค้าถึงไม่ชอบผม อาจจะไม่ถูกชะตามั้ง ส่วนพ่อแฟน กับ ผมไม่มีอะไรกันคับสนิทกันซะด้วยซ้ำ ซึ่งแฟผม ปกติก็ไปๆมาๆค้างที่บ้านผมบ้าง อยู่บ้านเค้าบ้าง และเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว อยู่ดีๆแม่แฟนเค้าก็สั่งให้แฟนผมเลิกกับผม โดยไม่มีสาเหตุ แฟนผมไม่เลิก แล้วกแฟนผมก็เลย ออกมาอยู่ที่บ้านผมเลย ทางโน้นเค้าก็ตาม พ่อ แม่ ผมยินดีที่รับผิดชอบเค้าเลยไปคุยกับทางพ่อแม่แฟนว่าจะให้แต่งงานกัน ผมก็นึกว่าทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดี เพราะที่ผมคุยกับพ่อแฟนก็ไม่มีปัญหาอะไร พ่อแม่ผมก็ยินดี แต่สุดท้ายพ่อวันนี้นัดตกลงไปคุยกันอีกรอบ พอลูกเค้ากลับบ้าน แม่แฟนกลับบอกว่า เดี๋ยวค่อยแต่งก็ได้เพราะยังไงลูกก็กลับมาแล้ว ดูเค้าพูดซิคับแล้วเค้าบอกอีกว่าให้คบกันไปอย่างนี้ก่อน แต่ไม่ให้ลูกเค้ามานอนที่บ้านผมอีก ส่วนพ่อเค้าไม่มีปัญหาอะไรเลยจะให้แต่งอย่างเดียว กลับกลายเป็นว่าพ่อแม่แฟนทะเลาะกันเอง ผมล่ะงงเลยคับ และก็ไม่อยากจะเชื่อว่า สมัยนี้คนที่เค้าจะคบกันอยู่ด้วยกันรักกัน จะมีผู้ใหญ่มากีดกัน แต่ทางแฟนผมบอกว่าอาจจะเป็นเพราะแม่เค้าอยากจะให้คนที่มาเป็นแฟนกับลูกเค้าไม่ใช่ผม สมัยนี้มันจะยังมีอีกหรือคับ การคลุมถุงชน เห้อๆๆๆ ผมล่ะอยากจะร้องไห้
สู้ๆๆคราบ เปนกำลังใจให้ แม่เค้าก้คงห่วง และ หวง ลูกสาวเค้าเปนเรื่องธรรมดา เราต้องพิสูจตัวเองให้เค้าเหน ว่าเรารักลูกสาวเค้าจิง ลองคุยให้แฟนคุยดูคราบ ว่ามีเหตุผลอะไร แล้วเราลองค่อยๆๆบอกผู้ใหญ่เค้า ทำให้เค้าเหน เดี๋ยวเค้าก็ใจ อ่อนคราบ คนที่เป็นพ่อแม่ อยากเหนคนที่รักลูกเราและดูแล ลูกเราได้จริงๆๆ เท่านั้นคราบ พิสูจให้เค้ามั่นใจคราบ เปนกำลังใจให้ สู้ๆๆ
ตอนแรกๆๆก็บอกว่าดีอ่ะ รับได้ ยอมได้หมด พอคบไปนานๆๆ นิสัยจิงๆๆ ของแต่ละคนเริ่มออกมา มากบ้างน้อยบ้าง แต่ความรู้สึกรัก มันมีเข้าไปแล้ว และก็ก้มาทะเลาะกัน เลิกกัน มาบอกเหตุผลต่างๆๆ มันเสียใจนะ
ผมคงได้แต่รอรับฟังความคิดเห็นจากทางฝ่ายพ่อแม่แฟนผมอย่างเดียวอ่ะคับ เพราะทางผมตอนนี้ไม่มีสิทธิ๋ที่จะพูดอะไรได้เลย คงได้แต่ รอ รอ รอ แล้วก็รออ่ะคับ
ร้องไห้จนเหนื่อยเลยวันนี้.... ความจริงนี่เจ็บปวดเนอะ ตอนนี้มีเรื่องที่ไม่เข้าใจเยอะแยะเลย....หาคำตอบไม่ได้จริงๆ ทำไมคุณน้าต้องพูดกับหนูแบบนั้น.....ทั้งๆ ที่หนูแค่อยากขอคำปรึกษาเท่านั้นเอง ทำไมกระทู้ประจานถึงโดนลบ....ทั้งๆ ที่ไม่ได้เข้าไปตอบอะไรแล้ว ทำไมคนข้างบนต้องกดลบแนน....ทั้งๆ ที่เราไม่รู้จักกันมาก่อน ทำไมพี่พัดต้องว่าเราแบบนั้น....ทั้งๆ ที่เราแค่อยากถาม ไม่ได้จะชวนทะเลาะ ทำไมต้องเป็นหวัด....ทั้งๆ ที่พยายามระวังตัวตลอด ทำไมลูกสาวเจ้าของบริษัทต้องคอยแกล้งเรา....ทั้งๆ ที่เราไม่เคยไปยุ่งด้วยเลย ไม่ได้โกรธแค้น แค่สงสัย และบางเรื่องก็เสียใจ...
