หลังจากส่งน้า2คนขึ้นรถเสร็จ เราก็มั่งหน้าสู่ ปั๊มเชลล์ ระยะทาง20ก่าโล ซัดไปที่130กม/ชม. เช่นเดิม ขับไปๆ ดูไมล์ไป มัน32กิโลเข้าไปแล้ว ยังไม่เห้น ปั๊มซักปั๊ม อ๊ะ......เห็นแล้วๆๆ 35กิโลเมตร พอดีๆ (ไหนบอก20กว่าโล-_-") แล้วเราก็แวะพัก กินกาแฟเย็นเค้าก็นั่งคุยกันไป ส่วนผมก็สำรวจ ตามเคย มันเป็นร้านของฝากระยองครับ มีขนมหน้าแตก แบบบางกรอบด้วย อร่อยมากๆ อร่อยจิงๆ 2ห่อคนเดียวหมดเลย แต่เห็นน้าต้อยบอกว่าที่เด็ดกว่า อยู่นี่ ขนมบ้าบิ่น ทำออกมาได้พอดีคำ อร่อยอีกแล้ว ย้ำ...หร่อยจิงๆครับ หลังจากซัดกาแฟไปแล้วเราก็แยกย้ายเดินทางกลับกทม. ด้วยความปลอดภัย อิ่มท้อง อิ่มบุญ ประทับใจบ้างเล็กน้อย ส่วนผมชอบขนมหน้าแตกมากครับ จิงๆที่เล่ามาเนี้ยมันก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากให้ได้รู้จัก หมักเม่า เท่านั้นเอง .....แต่ที่สำคัญ ผมอยากแบ่งปัญประสบการณ์ ของผมให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆได้ฟังกันก็เท่านั้นเอง โชคดีครับ
ไม่ใช่วัดหรอก ที่นี่เป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมกัน ไม่ใช่วัดหรอกครับ หรือเรียกอีกอย่างว่า สำนักสงฆ์ นี่แหล่ะ เพราะว่าเคยไปส่งแม่มาเหมือนกัน แต่ไม่ได้เข้าไปถือศีลด้วย แต่ก็ได้บุญเล็กน้อยครับ ยิ่งคุณ Jaooh ด้วยเนี่ยได้บุญมากด้วยแหล่ะ เพราะว่าเป็นผู้นำพามาและพาท่านกลับบ้านด้วย ขอยกนิ้วโป้งให้เลยครับ
ได้บุญด้วยคนครับ ตั้งแต่ออกเดินทางจนถึงกลับบ้านปลอดภัย ขอบคุณพี่โอ๋ที่แบ่งปันประสบการณ์ สิ้นเดือนนี้ผมก็จะไปนั่งสมาธิกับแม่ที่วัด พอดีดวงไม่ดีแม่เลยให้ไปด้วยแกมบังคับซะเลย อิอิ ปล. ว่าแต่ของฝากผมล่ะ 55+
ตอนเช้าผมยังไม่ตื่นหรอก และวก้มีบางคนยังนอนอยู่ด้วย โน้นน10โมง แน่ะ ถึงจะเก็บเต้น แต่หารู้ไม่ ผมอ่ะคนสุดท้าย ที่ตื่นเพราะเค้าจะกวาดพื้น ผมบังเอิญไปขวางอยู่เต็มๆเลย....... น้าๆป้าๆลุงๆ เค้าตื่นกันตั้งกะตี4 ทำกับข้าว เพื่อนที่จะรอเลี้ยงพระ ที่นี่ถ้ามีเลี้ยงพระ จะเลี้ยงกันตอน11โมง เพราะเช้า พระจะไปบินฯมาแล้วเลยไม่ต้อง ผมก็ไปอาบน้ำ (ยังเย็นสุดขั้วเหมือนเดิม..จ๊าก) ทีนี้ได้เวลา11โมง พระมาแล้ว ก็จะมีพระลูกวัด เตรียมที่ทางไว้เสร็จ ที่ใครที่มัน บาตรใครบาตรมัน พระ อ. อยู่หน้าสุด ก็ไล่กันมา7องค์มีเณรอีก1องค์ ก็ฟังสวดนิดหน่อยแล้วก็ปะเคนของพระ แล้วก็ซองทำบุญไปด้วย (ขอให้ทุกคน ที่ผมรู้จัก ได้บุญกุศลนี้ด้วยเถิด) สา.....ธุ ขอบคุงคับพี่ที่พาบุญมาฝาก อ่ะได้บุญสักที
