! ! ! ใจ หาย เหมือนกันนะ วูบๆ

ผมคนนึงที่ผ่านจุดนั้นมาแล้วครับ

พอรู้ว่าต้องถึงเวลาขายรถจริง ๆ ทั้งเอาไปให้เพื่อนตีราคา หรือพวกกันมาขอซื้อ มันทำใจไม่ค่อยได้หรอกครับ

โอเคเข้าใจแหละว่าราคากลางมันขึ้นอยู่กับปี ราคาตลาด แต่คุณค่าทางจิตใจนั้น มันประเมินตามเงื่อนไขพวกนั้นไม่ได้อยู่แล้ว

คุณค่าทางจิตใจ มันมีค่าสำหรับพวกเราเจ้าของรถแค่คนเดียว ย้ำว่าแค่เราคนเดียว (เพราะมันคือรถเรา)

แต่ในทางธุรกิจยังไงมันก็ต้องอ้างอิงราคากลางกันอยู่แระ เป็นสัจธรรมครับ

ขายถูก ก็ไปง่าย ขายแพง ก็ไปยาก

ต่อให้โมเต็ม ของเทพมาขนาดไหน จะหายากหรือมีแค่คันเดียวในไทย

คนอื่นที่ไม่รู้จัก หรือไม่ได้เห็นค่าของมัน เค้าก็มองแค่รถธรรมดาคันนึง



ในฐานะที่ตัวเองเคยทำเต้นรถอยู่พักนึง B14 ตอนนี้ ปี 2000 ซื้อเข้าอยู่แสนกลาง - แสนแปลาย แล้วแต่สภาพ ติดแก๊สหรือไม่ติด เครื่องเดิม หรือเปลี่ยนมา

ขายให้เต้น แน่นอนว่าต้องไปทำกำไรต่ออยู่แล้วครับ อย่างน้อยรถ 1 คัน ต้องมีกำไร 20,000 Up

ถ้ารีบใช้เงิน ขายเต้นเป็นทางเลือกที่ดี แต่โดนกดราคนี่เป็นเรื่องปกติ

แต่ถ้าไม่รีบ ขายเองดีกว่าครับ ได้เยอะกว่า แต่อาจใช้เวลานิดนึง เพราะคนส่วนใหญ่อาจเอาเข้าไฟแนนซ์มากกว่าซื้อสด ...


สุดท้าย อยากให้คิดว่า ...

เก่าไป ใหม่มา เป็นสัจธรรมครับ เหลือเพียงแค่ความทรงจำดี ๆ ที่เคยขับ เคยใช้ เคยลุยด้วยกันมาให้นึกถึง ...