เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน
ติดต่อลงโฆษณา
[email protected]
หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่
RacingWeb.NET | The Racing Cars Community on Web.
ฟอรั่ม
>
Community Team and group
>
Team and Group
>
TOMARU
>
บทความจากน้าเน๊ก...เจ๋งดีนะ อ่านแล้วคิด มีไรอยากทำ รีบไปทำซะ
>
ตอบกลับหัวข้อ
ชื่อ:
การตรวจสอบ:
กรุณาเปิดใช้งานจาวาสคริปต์เพื่อดำเนินการต่อ
กำลังโหลด...
ข้อความ:
<p>[QUOTE="กล้วย910, post: 1246929, member: 12"]<font size="3"><span style="color: Yellow">บทความจากน้าเน๊ก...เจ๋ง.. </span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน......แล้วนะ - ข้อคิดดี ๆ จากน้าเน๊ก เกตุเสพย์สวัสดิ์</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow"><br /></span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">1.คนเราอายุเฉลี่ย 60 ปี 1 ปี เท่ากับ 365 วัน แสดงว่าแต่ละคนมีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">คิดปลีกย่อยไปกว่านั้นก็ 525,600 นาที ลองนับเป็นสัปดาห์ อืม......... ไม่เลว 3,120 สัปดาห์</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">อุแม่เจ้า.........แสดงว่า เรามีโอกาสเที่ยวในคืนวันเสาร์สามพันกว่าครั้งเท่านั้นเอง</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">คิดแบบนี้แล้วไม่กล้าดูนาฬิกา แทบเบือนหน้าหนีจากปฏิทิน เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการนับถอยหลังเพื่อรอวันลาโลก...</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เปล่าเลยผมไม่ได้กลัวตาย และขอโทษที่หากเรื่องอาจไม่ค่อยขำ แต่ตลอดเวลาที่ใช้เวลาอยู่บนโลกนี้มันน้อยมากหากคำนวนในเชิงตัวเลข</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">*ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่ยังไม่ได้อ่าน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">*เพลงอีกหลายเพลงยังไม่ได้ฟัง</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">*หนังอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้ดู</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ความรู้สึกในใจอีกมากมายที่ยังไม่เคยบอก</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">พื้นที่อีกหลายล้านตารางกิโลเมตรที่ยังไม่เคยไป โอ๊ย..... กลุ้ม สองหมื่นกว่าวันที่เราได้รับมามัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">น้อยเกินไปจริง ๆ และที่น่ากลุ้มไปกว่านั้นคือ ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ถึง 60 ปี แน่นอน 1 ปี ยังเท่ากับ 365 วัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">นั่นแสดงว่าบางคนไม่ได้มีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วันหรอกนะ อาจไม่ถึง 3,120 สัปดาห์ซะด้วยซ้ำ!</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">อุแม่เจ้าเทค 2</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">คืนวันเสาร์ที่จะได้ไปเที่ยวเหลือไม่ถึง สามพันวันแล้วเหรอเนี่ย!!!!</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">คิดแบบนี้ต้องรีบยกนาฬิกาขึ้นมาดู กางปฏิทินออกกว้าง ๆ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เพราะมันคือเวลาที่เราเหลือ.... บนโลกนี้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">นี่ชั้นกำลังทำบ้าบออะไรอยู่.....ไม่เลยน้องสาว นี่ไม่ใช่ปรัชญางี่เง่าอะไรทั้งสิ้น หากเป็นความจริงที่</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เราไม่ค่อยได้มองมัน เอาล่ะ งั้นสมมติว่าทุกคนอายุ 17 ปี แปลว่าใช้ชีวิตมาแล้ว 6,205 วัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">และผ่านคืนวันเสาร์มาร้อยกว่าครั้ง ส่วนหน่วยนาทีนั้น ......</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">คำนวณเองบ้างซิว้อยย.....</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เอาเวลาที่ใช้ไปนั้น หักลบกับเวลา ( ที่คาดว่าจะ) เหลืออยู่</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ผลลัพธ์ที่ได้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เราจะทำยังไงกับมันดี .....</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">แต่น่าแปลก หลายคนยังยอมทำงานน่าเบื่อนั่งเอา</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">หัวตากแอร์ไปวัน ๆ ยอม</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ให้คนที่ไม่ใช่พ่อใช่แม่จิกหัวใช้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เพื่ออะไรบางอย่างที่เราเรียกว่า ' เงินเดือน '</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">บางคนทนเรียนอะไรก็ไม่รู้อยู่ 4 ปี ทั้ง ๆ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ที่ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า รู้แต่ว่าแม่ชอบ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ไม่ก็เห็นแค่ว่าเพื่อนเรียน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow"> เพียงแค่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ากูจะเป็นอะไรดี</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">บางคนแอบรักเขา ซุ่มเลิฟอยู่อย่างนั้น</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ปล่อยให้ความรู้สึกที่ดีลอยไปหาคนอื่น</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">แต่กลับปล่อยให้ใจตัวเองเหลืออยู่แต่ความ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">รู้สึกต่ำต้อยได้ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">บางคนกินทิฐิเป็นอาหาร เก๊กใส่กันไปวัน ๆ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ต่างฝ่ายต่างรอให้อีกฝ่ายง้อ มึงแน่ กูแน่ งอนการกุศล</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ประชดทำลายสถิติ เชิดหยิ่งชิงชนะเลิศ....ไอ้บ้า</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">และอีกหลายคนนิยมกิจกรรม ' ฆ่าเวลา ' ชีวิตมันว่างจัด</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ขนาดต้องฆ่าเวลากันเลย</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">บอกตรง ๆ เห็นแล้วอยากตบกบาล</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เอ็งกำลังทำลายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดที่มนุษย์ทุกคนพึงจะมี</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน ...... แล้วนะ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ลองคิดแบบนี้บ้าง</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ใช่แล้ว .... เราจะเกิดความเสียดาย</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เพราะเหลืออีกหมื่นแสนล้านที่เรายังไม่ได้ทำ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ตายได้ไง หากฝันไม่สำเร็จ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ยอมตาย</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">แต่ให้รีบทำทุกอย่าง ก่อนที่จะตาย ... ซึ่งจะเป็นวันไหนก็ไม่รู้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">และในเมื่อเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ...</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">มาเตรียมการรอรับวาระสุดท้ายของเราดีกว่า</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เอาแบบตายวันตายพรุ่งก็จะได้นอนตายตาหลับ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ใช้ชีวิตโดยคิดซะว่า....พรุ่งนี้ฉันจะตายแล้ว</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ทำงานในสิ่งที่เรารัก เสมือนว่าเราจะไม่ได้ทำมันอีก</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ตามความฝันของเราไปสุดโต่ง ...ต้องรีบแล้ว เดี๋ยวตายนะ...เตือนแล้วไง</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">รักให้หมดใจ บอกเขาไปทั้งหมดที่ความรู้สึกมี</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ส่วนจะรักหรือไม่รักกู ไม่สนว้อย ... เพราะพรุ่งนี้ชั้น(อาจจะ ) ตายแล้ว</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ใช้เวลา ( ที่อาจจะ) สุดท้ายที่มีต่อกันไว้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">กอดกันเหมือนว่านี่เป็นกอดครั้งสุดท้ายของเรา</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เพราะอย่างน้อย ๆ เราจะได้มีสีหน้าที่ยิ้มแย้มตอนให้สัมภาษณ์ยมบาล</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow"><br /></span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">....... คนข้างบ้านเดินแป้นแล้นมาบอกข่าวดี ลูกสาววัย 23 กำลังจะแต่งงาน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ในมือมีซองสีชมพูพร้อมการ์ด</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ลูกสาวอยู่ต่างจังหวัดกับคู่หมั้น</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">แม่เลยต้องมาแจกการ์ดเอง</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">เมื่อกี๊ว่าที่เจ้าสาวเพิ่งโทรมาปรึกษาแม่เรื่องชุดแต่งงาน.........</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง เธอตาย ......</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">แต่กว่าคนเป็นแม่จะรู้ข่าวร้าย ก็ปาไป 5 วัน</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ซองในมือผม กลายเป็นเงินช่วยงานศพ ช่อดอกไม้ กลายเป็นพวงหรีด</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">และทั้งหมดกลายเป็นแรงบันดาลใจ ที่อยากจะบอก</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">ว่าอีกหน่อยเราก็ตายจากกัน .... แล้วนะ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">อ้าว.... รู้งี้ยังจะมาอ้อยสร้อยอะไรกันอีก</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">รีบแยกย้ายไปใช้เวลาที่เราเหลืออยู่ไปทำทุกอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow"> เดี๋ยวตายซะก่อน .... เสียดายแย่</span></font></p><p><font size="3"><span style="color: Yellow">โดย น้าเน๊ก ...... เกตุเสพย์สวัสดิ์ ปาละกะวงศ์ ณ อยุธยา </span></font>[/QUOTE]</p><p><br /></p>
[QUOTE="กล้วย910, post: 1246929, member: 12"][SIZE="3"][COLOR="Yellow"]บทความจากน้าเน๊ก...เจ๋ง.. อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน......แล้วนะ - ข้อคิดดี ๆ จากน้าเน๊ก เกตุเสพย์สวัสดิ์ 1.คนเราอายุเฉลี่ย 60 ปี 1 ปี เท่ากับ 365 วัน แสดงว่าแต่ละคนมีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วัน คิดปลีกย่อยไปกว่านั้นก็ 525,600 นาที ลองนับเป็นสัปดาห์ อืม......... ไม่เลว 3,120 สัปดาห์ อุแม่เจ้า.........แสดงว่า เรามีโอกาสเที่ยวในคืนวันเสาร์สามพันกว่าครั้งเท่านั้นเอง คิดแบบนี้แล้วไม่กล้าดูนาฬิกา แทบเบือนหน้าหนีจากปฏิทิน เพราะมันไม่ต่างอะไรกับการนับถอยหลังเพื่อรอวันลาโลก... เปล่าเลยผมไม่ได้กลัวตาย และขอโทษที่หากเรื่องอาจไม่ค่อยขำ แต่ตลอดเวลาที่ใช้เวลาอยู่บนโลกนี้มันน้อยมากหากคำนวนในเชิงตัวเลข *ยังมีหนังสืออีกหลายเล่มที่ยังไม่ได้อ่าน *เพลงอีกหลายเพลงยังไม่ได้ฟัง *หนังอีกหลายเรื่องที่ยังไม่ได้ดู ความรู้สึกในใจอีกมากมายที่ยังไม่เคยบอก พื้นที่อีกหลายล้านตารางกิโลเมตรที่ยังไม่เคยไป โอ๊ย..... กลุ้ม สองหมื่นกว่าวันที่เราได้รับมามัน น้อยเกินไปจริง ๆ และที่น่ากลุ้มไปกว่านั้นคือ ใช่ว่าทุกคนจะอยู่ถึง 60 ปี แน่นอน 1 ปี ยังเท่ากับ 365 วัน นั่นแสดงว่าบางคนไม่ได้มีเวลาบนพื้นโลก 21,900 วันหรอกนะ อาจไม่ถึง 3,120 สัปดาห์ซะด้วยซ้ำ! อุแม่เจ้าเทค 2 คืนวันเสาร์ที่จะได้ไปเที่ยวเหลือไม่ถึง สามพันวันแล้วเหรอเนี่ย!!!! คิดแบบนี้ต้องรีบยกนาฬิกาขึ้นมาดู กางปฏิทินออกกว้าง ๆ เพราะมันคือเวลาที่เราเหลือ.... บนโลกนี้ นี่ชั้นกำลังทำบ้าบออะไรอยู่.....ไม่เลยน้องสาว นี่ไม่ใช่ปรัชญางี่เง่าอะไรทั้งสิ้น หากเป็นความจริงที่ เราไม่ค่อยได้มองมัน เอาล่ะ งั้นสมมติว่าทุกคนอายุ 17 ปี แปลว่าใช้ชีวิตมาแล้ว 6,205 วัน และผ่านคืนวันเสาร์มาร้อยกว่าครั้ง ส่วนหน่วยนาทีนั้น ...... คำนวณเองบ้างซิว้อยย..... เอาเวลาที่ใช้ไปนั้น หักลบกับเวลา ( ที่คาดว่าจะ) เหลืออยู่ ผลลัพธ์ที่ได้ เราจะทำยังไงกับมันดี ..... แต่น่าแปลก หลายคนยังยอมทำงานน่าเบื่อนั่งเอา หัวตากแอร์ไปวัน ๆ ยอม ให้คนที่ไม่ใช่พ่อใช่แม่จิกหัวใช้ เพื่ออะไรบางอย่างที่เราเรียกว่า ' เงินเดือน ' บางคนทนเรียนอะไรก็ไม่รู้อยู่ 4 ปี ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าชอบหรือเปล่า รู้แต่ว่าแม่ชอบ ไม่ก็เห็นแค่ว่าเพื่อนเรียน เพียงแค่ตอบตัวเองไม่ได้ว่ากูจะเป็นอะไรดี บางคนแอบรักเขา ซุ่มเลิฟอยู่อย่างนั้น ปล่อยให้ความรู้สึกที่ดีลอยไปหาคนอื่น แต่กลับปล่อยให้ใจตัวเองเหลืออยู่แต่ความ รู้สึกต่ำต้อยได้ทุกวัน ทุกวัน ทุกวัน บางคนกินทิฐิเป็นอาหาร เก๊กใส่กันไปวัน ๆ ต่างฝ่ายต่างรอให้อีกฝ่ายง้อ มึงแน่ กูแน่ งอนการกุศล ประชดทำลายสถิติ เชิดหยิ่งชิงชนะเลิศ....ไอ้บ้า และอีกหลายคนนิยมกิจกรรม ' ฆ่าเวลา ' ชีวิตมันว่างจัด ขนาดต้องฆ่าเวลากันเลย บอกตรง ๆ เห็นแล้วอยากตบกบาล เอ็งกำลังทำลายทรัพย์สินที่มีค่าที่สุดที่มนุษย์ทุกคนพึงจะมี อีกหน่อยเราก็ตายจากกัน ...... แล้วนะ ลองคิดแบบนี้บ้าง ใช่แล้ว .... เราจะเกิดความเสียดาย เพราะเหลืออีกหมื่นแสนล้านที่เรายังไม่ได้ทำ ตายได้ไง หากฝันไม่สำเร็จ ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ยอมตาย แต่ให้รีบทำทุกอย่าง ก่อนที่จะตาย ... ซึ่งจะเป็นวันไหนก็ไม่รู้ และในเมื่อเราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ... มาเตรียมการรอรับวาระสุดท้ายของเราดีกว่า เอาแบบตายวันตายพรุ่งก็จะได้นอนตายตาหลับ ใช้ชีวิตโดยคิดซะว่า....พรุ่งนี้ฉันจะตายแล้ว ทำงานในสิ่งที่เรารัก เสมือนว่าเราจะไม่ได้ทำมันอีก ตามความฝันของเราไปสุดโต่ง ...ต้องรีบแล้ว เดี๋ยวตายนะ...เตือนแล้วไง รักให้หมดใจ บอกเขาไปทั้งหมดที่ความรู้สึกมี ส่วนจะรักหรือไม่รักกู ไม่สนว้อย ... เพราะพรุ่งนี้ชั้น(อาจจะ ) ตายแล้ว ใช้เวลา ( ที่อาจจะ) สุดท้ายที่มีต่อกันไว้ กอดกันเหมือนว่านี่เป็นกอดครั้งสุดท้ายของเรา นุ่มนวลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะอย่างน้อย ๆ เราจะได้มีสีหน้าที่ยิ้มแย้มตอนให้สัมภาษณ์ยมบาล ....... คนข้างบ้านเดินแป้นแล้นมาบอกข่าวดี ลูกสาววัย 23 กำลังจะแต่งงาน ในมือมีซองสีชมพูพร้อมการ์ด ลูกสาวอยู่ต่างจังหวัดกับคู่หมั้น แม่เลยต้องมาแจกการ์ดเอง เมื่อกี๊ว่าที่เจ้าสาวเพิ่งโทรมาปรึกษาแม่เรื่องชุดแต่งงาน......... หลังจากนั้น 3 ชั่วโมง เธอตาย ...... แต่กว่าคนเป็นแม่จะรู้ข่าวร้าย ก็ปาไป 5 วัน ซองในมือผม กลายเป็นเงินช่วยงานศพ ช่อดอกไม้ กลายเป็นพวงหรีด และทั้งหมดกลายเป็นแรงบันดาลใจ ที่อยากจะบอก ว่าอีกหน่อยเราก็ตายจากกัน .... แล้วนะ อ้าว.... รู้งี้ยังจะมาอ้อยสร้อยอะไรกันอีก รีบแยกย้ายไปใช้เวลาที่เราเหลืออยู่ไปทำทุกอย่างที่เรายังไม่ได้ทำ เดี๋ยวตายซะก่อน .... เสียดายแย่ โดย น้าเน๊ก ...... เกตุเสพย์สวัสดิ์ ปาละกะวงศ์ ณ อยุธยา [/COLOR][/SIZE][/QUOTE]
เข้าสู่ระบบด้วย Facebook
เข้าสู่ระบบด้วย Twitter
เข้าสู่ระบบด้วย Google
ชื่อผู้ใช้งานหรือที่อยู่อีเมล์ของคุณ:
คุณมีบัญชีผู้ใช้หรือไม่?
ไม่มี, สร้างบัญชีผู้ใช้ตอนนี้
มี, รหัสผ่านของฉันคือ:
ลืมรหัสผ่านของคุณ?
อยู่ในระบบตลอดเวลา
RacingWeb.NET | The Racing Cars Community on Web.
ฟอรั่ม
>
Community Team and group
>
Team and Group
>
TOMARU
>
บทความจากน้าเน๊ก...เจ๋งดีนะ อ่านแล้วคิด มีไรอยากทำ รีบไปทำซะ
>
X
หน้าแรก
หน้าแรก
Quick Links
โพสต์ล่าสุด
กิจกรรมล่าสุด
ผู้เขียน
ฟอรั่ม
ฟอรั่ม
Quick Links
ค้นหาฟอรั่ม
โพสต์ล่าสุด
ประกาศซื้อขาย
ประกาศซื้อขาย
Quick Links
ค้นหาประกาศซื้อขาย
กิจกรรมล่าสุด
ผู้ค้าขายคะแนนสูงสุด
สื่อ/วิดีโอ
สื่อ/วิดีโอ
Quick Links
Search Media
New Media
สมาชิก
สมาชิก
Quick Links
สมาชิกที่โดดเด่น
สมาชิกที่ลงทะเบียน
ผู้ใช้งานในขณะนี้
กิจกรรมล่าสุด
โพสต์ข้อมูลส่วนตัวใหม่
เมนู
ค้นหาเฉพาะชื่อ
โพสต์โดยสมาชิก:
แยกชื่อด้วยเครื่องหมายจุลภาค
ใหม่กว่า:
ค้นหาเฉพาะหัวข้อนี้
ค้นหาเฉพาะฟอรั่มนี้
แสดงผลเป็นหัวข้อ
การค้นหาที่มีประโยชน์
โพสต์ล่าสุด
เพิ่มเติม...