ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

ตอบกลับหัวข้อ

ชื่อ:

การตรวจสอบ:: กำลังโหลด...

ข้อความ:: [QUOTE="Reloaded, post: 1239495, member: 30843"]มาแล้วคับ ภาค 4  Tollway Accident"เป็นไง คิดไม่ออกเลยหรือ"  เคนถามซ้ำ ก่อนจะพูดขึ้นว่า "คนที่ขับรถเก่งในความหมายของพี่ก็คือ  ใครก็ตามที่ใช้รถอย่างรู้จักกาละเทศะ มีมารยาทในการใช้ถนนร่วมกับผู้อื่น  ใช้ความเร็วที่เหมาะสมกับสภาพเส้นทาง ไม่เร็วหรือช้าจนเกินไป  สามารถเอาตัวรอดในสถานการณ์คับขันได้  และสุดท้ายก็คือต้องเป็นคนที่รู้จักและปรับตัวเข้ากับรถคันนั้นๆ ได้ดี" "กว้างๆ  และคร่าวๆ ก็คงมีเท่านี้ล่ะครับ"  พูดจบเคนยิ้มและหันหน้าไปทางพลอยที่ทำหน้าเหมือนกำลังคิดอะไรบางอย่าง  "พลอยอยากขับรถเก่งเหมือนพี่บ้าง""รู้ได้อย่างไรว่าพี่เก่งล่ะ ขับรถมานาน  เกิดก่อน หรือแก่กว่า มิได้หมายความว่าจะต้องเก่งกว่าเสมอไป  กระทั่งมีประสบการณ์มากกว่าก็ยังไม่ใช่เรื่องชี้ยันว่าจะเก่งกว่าแต่อย่างใดเลย"  "อยากเก่งก็ต้องทำตัวให้เก่งสิครับ  เล่นกันนอกถนนแบบนั้นปล่อยให้เป็นเรื่องของเด็กๆ เขาดีกว่า ..  ตามพี่มาข้างนอกนี่สิ"พลอยเดินตามเคนจนมาถึงรถนิสสัน สกายไลน์ R32  ของตัวเองที่จอดอยู่หน้าโรงรถ  "ลองบอกพี่หน่อยสิว่าเครื่องยนต์ของรถที่เธอขับทำงานได้อย่างไร"  พลอยยืนนิ่งเงียบ "คนเล่นรถที่ดีจะต้องรู้เรื่องพื้นฐานพวกนี้เสียก่อน  หากมีปัญหาจะได้แก้ไขและเอาตัวรอดได้  ควรรู้ว่าแต่ละชิ้นส่วนทำงานสัมพันธ์กันอย่างไร  และจะดีมากที่สุดหากรู้ถึงจุดดีจุดด้อยของรถเราเอง"  "ก็พลอยถึงจะให้พี่เคนช่วยสอนไงคะ" "ตกลงครับ พี่จะสอนให้  แต่เธอต้องลืมทุกอย่างที่เคยอยู่ในหัวสมองให้หมดก่อนนะ  ไม่อย่างนั้นแล้วเติมเท่าไรก็ไม่เข้าสมอง เหมือนแก้วน้ำที่เต็มอยู่แล้ว  แต่ให้พี่เทน้ำเพิ่มเข้าไปอีก คงไม่มีอะไรดีขึ้นมา "พลอยพยักหน้า  "พรุ่งนี้พี่ต้องไปทดสอบรถช่วงสายๆ ถ้าสนใจก็มาได้เลย  จะพาไปดูการทำงานของคนอีกกลุ่มหนึ่ง" "ดีจังเลยค่ะ ขอไปด้วยคนนะคะ"  "ขอคุณพ่อคุณแม่ก่อนแล้วหรือยังล่ะ"  เคนย้อนถามพลอยวิ่งหายเข้าไปในบ้านหลังใหญ่  อีกไม่กี่อึดใจก็วิ่งออกมาด้วยสีหน้าเริงร่า เคนไม่ต้องถามก็รู้คำตอบ  "พรุ่งนี้พี่มารับสิบโมงเช้าครับ คืนนี้ขอตัวกลับก่อนนะ" 6.00 น. /  กรุงเทพฯ เคนกลับจากวิ่งออกกำลังกายก็อาบน้ำและเตรียมอาหารเช้าบริการตนเอง  จัดเตรียมสิ่งของที่จะใช้ในงานวันนี้อย่างรอบคอบ  เขาเลือกเสื้อผ้าโทนสีอ่อนที่สวมใส่สบายเพราะคาดว่าวันนี้ทั้งวันต้องผจญอยู่กลางแดดแน่ๆ  จึงหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนใหญ่ติดไปอีกผืน หมวก แว่นตา และถุงมือไม่ต้อง  เพราะประจำอยู่ในรถแล้ว ที่เหลือก็ใช้ความสามารถของตัวเองและประสบการณ์  แล้วก็ไม่ลืมคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊ค กล้องถ่ายรูปอัตโนมัติ และวิทยุสื่อสาร  ที่กลายว่าเป็นของประจำติดตัวไปเสียแล้วไปรับพลอยที่บ้านตรงตามเวลานัดหมายคือ  10.00 น.  ออกเดินทางจากบ้านพักย่านสุขุมวิทมุ่งหน้าสู่จุดหมายที่เป็นสนามทดสอบรถทันทีความสนิทสนมของทั้งคู่เป็นไปด้วยความรวดเร็ว  ก็ด้วยเพราะความที่สนใจในเรื่องราวของรถยนต์เหมือนๆ กัน  เคนและพลอยจึงนั่งคุยกันได้เป็นเวลานานๆ  และหลายครั้งที่ทั้งคู่เกิดความคิดเห็นไม่ตรงกัน  ก็ด้วยเพราะวัยและประสบการณ์นั่นเอง"ทำไมพี่เคนไม่ชอบแต่งรถล่ะคะ ขับรถเดิมๆ  เชยจะตายไปนะคะ.. พลอยว่า" "ของเดิมก็ดียู่แล้วนี่ครับ  การที่เราจะเปลี่ยนอุปกรณ์อะไรสักอย่าง  จะเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรู้ประสิทธิภาพของเดิมที่ติดรถมาเสียก่อน  อย่างเช่นล้อที่ใส่อยู่นี้ทำด้วยอลูมิเนียมเกรดพิเศษอยู่แล้ว  มีน้ำหนักเบามากกว่าของยี่ห้ออื่นๆ ในขนาดเท่ากัน  ระบบท่อไอเสียก็เป็นเฮดเดอร์โลหะพิเศษที่ออกแบบมาอย่างดี มีเปอร์เซนต์การยืดตัวน้อย  จะมีก็แค่ปลายท่อเท่านั้นแหละครับที่ออกจะดูเชยๆ ไปหน่อย  หากคุยถึงเรื่องสมรรถนะด้วยแล้ว พี่เชื่อว่ารถคันนี้เหนือกว่ารถคันแต่งอื่นในหลายๆ  ด้านครับ" พูดจบก็ยิ้มและหันไปมองหน้าพลอยที่กำลังมองหน้าเคนอยู่พอดี  เคนจึงพูดต่อ"พลอยคงจะชินตากับรถแต่งใช่ไหมครับ เห็นรถแต่งสวย แต่งดุ  ดูแล้วก็เลยสนใจ คิดว่ามันคงจะแรงเหมือนอย่างพี่พวกนิตยสารรถยนต์เขาเขียนถึงกัน ..  ใช่ไหมล่ะครับ" "อดใจรออีกนิดครับ เดี๋ยวจะได้เห็นของจริงกันที่สนาม  แล้วพลอยอาจเปลี่ยนใจเลิกแต่งรถกันไปเลยก็เป็นได้" "โหห ..  ถึงขนาดนั้นเชียวหรือคะ""ยิ่งกว่านั้นอีกครับ พี่กับกลุ่มเพื่อนๆ  นักทดสอบจับเอาอุปกรณ์ตกแต่งที่ต่างโฆษณาทั้งหลายมาพิสูจน์และทดสอบกันแบบนี้เป็นประจำ  อย่างวันนี้เขาก็จะทดสอบยางยี่ห้อหนึ่งรุ่นล่าสุด  ดูซิว่าจะดีหรือด้อยตรงจุดไหนกันบ้าง"  ขับรถมุ่งหน้าออกนอกเมืองโดยใช้ถนนวิภาวดีรังสิต  เคนขับลงจากทางด่วนดินแดงก็ขับมุ่งหน้าขึ้นทางยกระดับดอนเมืองโทลเวย์ทันที  จ่ายค่าผ่านทางพร้อมๆ กับนิสสัน  สกายไลน์สีขาวที่ขับจี้ท้ายรถเขามาตอนช่วงปลายสุดใกล้ช่วงลงทางด่วนมันเหมือนการออกตัวของรถแข่งที่รถทั้งสองคันมาจอดคู่กันอย่างพอดิบพอดี  สกายไลน์เร่งเครื่องยนต์เหมือนกับท้าให้เคน 'ลอง' กับเขา เคนหันหน้าไปมองแล้วยิ้ม  และออกรถอย่างปกติ นิสสันสกายไลน์ดูหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด ออกตัวล้อฟรีเสียงดัง  ควันขาวจากยางคละคลุ้งไปหมด  แล้วก็ขับขึ้นหน้ารถของเคนไปพลอยแปลกใจที่เคนไม่ไปแข่งกับเขาด้วย  แถมยังยุให้ขับไล่ตามหลังไปก็ยังดี  ดูเธอเองกระวนกระวายกับเหตุการณ์เมื่อครู่ไม่น้อย "พี่เคนอัดเลยสิคะ  หรือว่ารถคันนี้ไม่แรง"  พลอยพูดด้วยน้ำเสียงร้อนรนประโยคหลังของพลอยทำให้เคนต้องฉุกคิด  ก่อนที่จะหันไปพูดกับพลอยว่า"ปล่อยเขาไปคนเดียวเถอะครับ  แข่งนอกสนามแบบนี้พี่เห็นมาเยอะแล้ว ตอนจบมักจะไม่ค่อยสวย"  ทางตรงและยาวบนทางยกระดับทำให้เคนมองเห็นไฟท้ายรถของนิสสันสกายไลน์ได้ไม่ยาก  แม้ไม่เล่นด้วย แต่ก็อยากรู้ตอนจบเหมือนกันจึงขับตามไปห่างๆ  ครั้นเมื่อรถใกล้กันมากเข้าก็ยกคันเร่งเสียเฉยๆ อย่างนั้นแหละ  สกายไลน์สีขาวขับเปลี่ยนเลนไปมาราวกับคนเมา  การขับรถเช่นนี้ทำให้ผู้ร่วมทางคนอื่นหมั่นไส้ได้ไม่ยากเย็น  งานนี้เคนไม่ต้องลงมือเอง ผู้ช่วยเขาคือ มาสด้า RX-7  สีแดงสดที่กำลังเร่งเครื่องประกบคู่กับนิสสัน สกายไลน์คันดังกล่าว  และมีอีกคันที่ขับไล่หลังมาคือ พอร์ช 911 คาเรร่า  2พลอยดูจะตื่นเต้นกับเหตุการณ์อย่างมาก เชียร็ให้ RX-7 แซงขึ้นหน้าให้ได้  และคะยั้นคะยอให้เคนลงไปร่วมวงกับพวกเขาด้วยนิสสัน สกายไลน์  คันนั้นคงจะลงเครื่องยนต์ตัวใหม่มาแน่ๆ และเครื่องต้องแรงไม่เบา เคนดูจากล้อขนาด 18  นิ้ว คู่หลังที่กว้างมาก หากใช้เครื่องยนต์เดิมกับล้อขนาดนี้  ผู้ขับก็คงจะเป็นเด็กที่เพิ่งเล่นรถ  หรือไม่ก็เป็นพวกนิยมความสวยมากกว่าสมรรถนะไม่ทราบเหมือนกันว่าเคนคิดถูกหรือผิด  แต่สกายไลน์คันนั้นยังคงกดคันเร่งแช่อย่างต่อเนื่อง  ความเร็วบนหน้าปัดของรถเคนชี้ไปที่ 220 กิโลเมตร/ชั่วโมง  แต่สกายไลน์สีขาวนั้นพุ่งขึ้นไปนำอยู่ข้างหน้าค่อนข้างไกลมาก  หากรถทั่วไปที่แรงพอกันจะกดคันเร่งให้ทันก็ต้องใช้ระยะทางไม่ต่ำกว่า 2 กิโลเมตร  แล้วจู่ๆ เสียงหูฟังจากวิทยุสื่อสารของเคนก็ดังขึ้น  จับใจความได้ว่าเป็นการรายงานการเกิดอุบัติเหตุที่เชิงทางลงทางยกระดับโทลเวย์ขาออกที่มีรถชนกัน  6 คัน กีดขวางหมดทุกช่องทาง ยังไม่มีเจ้าหน้าที่ในที่เกิดเหตุ  "พลอยใส่เข็มขัดนิรภัยอีกชุดที่อยู่ด้านหลังนะครับ" เคนพูดเสียงดัง  พลอยทำหน้างง หันไปมองก็เห็นเข็มขัดนิรภัยแบบ 5  จุดชนิดเดียวกับที่ใช้ในรถแข่งแขวนอยู่ด้านหลังเบาะนั่ง  จึงปลดเข็มขัดชุดที่ใส่อยู่เดิมแบบ 3 จุดออก  แล้วเอี้ยวตัวไปคว้าเข็มขัดเส้นที่ใหญ่และมีจุดยึดมากกว่ามาใส่แทน  เคนเองก็ทำแบบเดียวกับพลอยเช่นกันเอื้อมมือไปกดปุ่ม High Power  ที่โคนของเกียร์อัตโนมัติ และจัดการกดปุ่มสามสี่อันที่แผงคอนโซล ปลายนิ้วสัมผัสปุ่ม  Auto Fuel, Auto Wing ที่เป็นสวิทช์ซ่อนอยู่ด้านหลังของพวงมาลัย  หยิบหูฟังขนาดเล็กที่ซ่อนไว้ในเสากลางของรถมาเสียบไว้ที่ดูด้านขวา  ส่วนหูด้านซ้ายยังคงฟังเสียงการรายงานสถานการณ์จากวิทยุสื่อสาร  เขาหันไปมองพลอยที่กำลังจัดการกับเข็มขัดนิรภัยชุดใหม่พร้อมๆ  กับกดคันเร่งลงแบบคิกดาวน์ทันที่ที่สวิทช์คิกดาวน์ที่อยู่ใต้คันเร่งทำงาน  พลอยก็พบอาการ 'ดึง ' แบบชนิดที่ว่าแผ่นหลังทั้งผืนแทบจะจบลงไปในพนักพิง  แรงฉุดมีมากจนถึงขนาดขาทั้งคู่ของเธอลอยสูงขึ้นมาจากพื้นรถ  หัวเข่าเธอเองยกสูงขึ้นจนตัวเธอเองอ้าปากค้าง  นึกไม่ถึงเลยว่าจะพบความแรงในอัตราเร่งที่ตอบสนองได้อย่างรุนแรงมากขนาดนี้  ไม่ใช่เพียงแค่อาการหลังติดเบาะแบบที่เธอเคยเจอ  แต่มันเหมือนกับมีแรงอะไรสักอย่างที่ผลักเธอให้หงายหลังลงไป  กระจกหน้าที่เคยว่างเปล่าบัดนี้มีการแสดงผลเป็นค่าตัวเลขต่างๆ เต็มไปหมด  เห็นแสงไฟกระพริบและเสียงเตือนดังเป็นระยะ ในสมองของพลอยตอนนี้มีแต่คำว่า 'ตะลึง'  แล้วเธออาจจะตะลึงมากกว่านี้อีกหากทราบว่าชุดแต่งตัวถังภายนอกรถสามารถทำงานปรับระดับเองได้ตามความเร็วรถ  Air Dam ที่อยู่ชายล่างสุดของกันชนหน้ายื่นตัวเองต่ำลงมาเกือบจะติดพื้นถนน พอๆ  กับ สเกิร์ตข้างที่เลื่อนลงมากว่า 3 นิ้ว ส่วนสปอยเลอร์หลังนั้นตั้งชันเกือบ 30  องศา สเกิร์ตหลังที่อยู่ใต้กันชนเปิดช่องเล็กๆ ให้อากาศบางส่วนระบายออก  ครั้นหันไปมองที่ความเร็วบนกระจกหน้าที่เป็นแบบ HUD  ก็เห็นว่าเข็มความเร็วแบบดิจิตอลชี้ไปที่ 300 กิโลเมตร/ ชั่วโมงเรียบร้อยแล้ว  และยังคงเดินหน้าขึ้นไปเรื่อยๆ "อะไรกันนี่ เป็นไปได้อย่างไรกัน  อัตราเร่งจากความเร็ว 220 - 300 กิโลเมตร/ชั่วโมง ในระยะเวลาเพียงแค่ไม่กี่วินาที  พี่เคนใช้เครื่องยนต์อะไรกันนะ และอุปกรณ์อีเลคโทรนิคมากมายที่รายล้อมอยู่ล่ะ  มันคืออะไรกัน .. .. " พลอยรู้สึกแปลกใจและสับสนในสิ่งที่เธอเพิ่งจะเคยเจอ  หรือนี่คือ 'ของจริง' ที่พี่เคนเคยพูดถึงไว้  ของจริงที่เตรียมไว้สำหรับเฉพาะใช้สถานการณ์จริงเท่านั้น มิได้ใช้เพื่อโอ้อวด  หรือเพื่อความสนุกสนานแต่อย่างใด ไม่กี่อึดใจเคนก็ขับขึ้นมาทันและเห็นรถมาสด้า  RX-7 กำลังขับขึ้นตีคู่กับสกายไลน์แต่ก็ยังแซงกันไม่ขาด  ความเร็วของรถทั้งคู่ที่ขับไล่กันมาก็ราวๆ 230 กิโลเมตร/ชั่วโมง  เคนเบนรถแซงขึ้นทางด้านซ้าย แต่ยังหาวิธีที่จะบอกรถทั้งสองคันให้หยุดลงไม่ได้  ระยะห่างจากจุดนี้จนถึงที่เกิดอุบัติเหตุเหลือระยะทางไม่ถึง 1 กิโลเมตร  แถมเส้นทางก็เป็นทางลาดลงเนิน  เรื่องของระยะเบรกและคุณภาพของเบรกก็ไม่สำคัญเท่าเวลาในการตัดสินใจในการเหยียบเบรกและเทคนิคการเบรกแบบกะทันหันเคนเบนรถเข้ามาที่เลนกลางขวางหน้ารถนิสสัน  สกายไลน์ แต่ก็ทิ้งระยะห่างไว้มากพอดู  เขาถอนคันเร่งและเปิดกระจกข้างลงโบกมือให้หยุดรถ  แต่ดูท่าทางรถคันที่ตามหลังมาจะไม่เข้าใจ อาจเป็นเพราะว่าอยู่ไกล  และกำลังใช้ความเร็วที่สูงมาก  พลอยตัดสินใจเปิดกระจกข้างลงอีกหนึ่งบานช่วยโบกมือให้รถแข่งทั้ง 2  คันลดความเร็วลงทันทีที่ไฟเบรกจากรถเคนสว่างขึ้น รถแข่งทั้ง 2  ก็แยกออกกันคนละเลน สกายไลน์ที่นำหน้าอยู่เบนเข้าเลนซ้าย ส่วน RX-7 เลือกใช้เลนขวา  รถทั้ง 3 คันกดเบรกพร้อมๆ กัน แต่ถนนเป็นทางลาดลงเนิน  และอุบัติเหตุข้างหน้าก็ยังคงกีดขวางเส้นทางอยู่ รถของเคนใช้ระบบ Air Brake  ที่ทำงานอาศัยสปอยเลอร์หลังเป็นตัวช่วยต้านลม โดยจะยกตัวสูงขึ้นจากเดิมอีกถึง 5  นิ้ว และปรับองศาของปีกเพิ่มเป็น 75 องศา  ทำให้เคนเบรกได้อย่างรุนแรงโดยที่น้ำหนักรวมไม่ได้มากดที่ล้อหน้ามากจนเกินไปนัก  รถของเขาหยุดได้นิ่งและใช้ระยะทางสั้นกว่าคนคันอื่นๆ จากความเร็ว 300  กิโลเมตร/ชั่วโมง เคนลดเหลือ 100 กิโลเมตร/ชั่วโมง ได้ในเวลาไม่ถึง 5 วินาที  จานเบรกเดิมรองรับไม่ไหวแน่  เคนเลือกใช้แบบที่ทำด้วยคาร์บอน-เซรามิกที่การคายความร้อนเร็วกว่าจานเบรกแบบที่ทำจากโลหะผสมทั่วไป  นิสสัน สกายไลน์กดเบรกรุนแรงมากจนสปอยเลอร์หน้าถูกับพื้นถนนจนสึก  ทำให้ท่ออินเตอร์คูลเลอร์ที่เดินไว้ต่ำครูดกับพื้นถนนจนเกิดประกายไฟแล่บตลอดทางและมองเห็นได้ชัดเจนแม้จะเป็นช่วงใกล้เที่ยงวันก็ตาม  จานเบรกที่ร้อนมากจนระบายความร้อนออกไม่ทันทำให้เกิดอาการ 'เฟด'  จากเดิมที่ความเร็วค่อยๆ ลดลงก็กลายเป็นเหมือนไม่มีเบรกเสียแล้ว  ความเร็วของรถยังเกิน 160 กิโลเมตร/ชั่วโมง  ภาพอุบัติเหตุข้างหน้าเริ่มมองเห็นได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น ทางด้านรถมาสด้า RX-7  ที่ใช้เลนขวาก็ต้องกดเบรกอย่างรุนแรงเช่นกัน แต่ได้เปรียบตรงเป็นรถที่เบากว่า  พอเบรกแรงๆ ช่วงล่างก็ยังคงความนิ่งอยู่มาก จึงลดความเร็วจาก 230 กิโลเมตร/ชั่วโมง  ลงมาเหลือประมาณ 120 กิโลเมตร/ชั่วโมง ได้อย่างไม่น่ากลัวเท่าไรนัก  คงเป็นเพราะล้อและยางขนาดใหญ่ที่เข้ามาช่วยเสริม  แต่ถ้าจะให้ถึงความเร็วที่จุดหยุดนิ่งเลยก็ต้องมาลุ้นกันอีกทีว่าจะมีสิ่งใดเกิดขึ้นหรือไม่  เพราะระยะทางที่เหลือมีเพียงไม่กี่สิบเมตรเท่านั้นทางด้านพอร์ช 911  ที่ขับตามไล่หลังมา แม้ไม่ได้เข้าอยู่ในกลุ่ม แต่รถก็เร่งมาแรงไม่เบา  ขับตามอยู่หลังสุดจึงได้เปรียบที่มีระยะเบรกยาวกว่า  ช่วงล่างจากประเทศเยอรมนียังคงทำหน้าที่ได้ดีเยี่ยมสมกับค่าตัวรถราคาแพง  ผู้ขับลดความเร็วลงมาอยู่ในย่านปลอดภัยได้โดยที่รถไม่มีอาการผิดปกติใดๆ  อาการเบรกเฟดในนิสสัน สกายไลน์ทำให้เคนอดเป็นห่วงไม่ได้  เหลือระยะทางอีกไม่มากเท่าไรก็จะถึงจุดที่เกิดอุบัติเหตุแล้ว  แต่สกายไลน์ยังคงแล่นพุ่งเข้าหาด้วยความเร็ว หัวรถยังคงทิ่มลงและครูดกับถนน  เป็นไปได้สูงว่าเครื่องยนต์ที่เปลี่ยนมาใหม่มีน้ำหนักมาก  หรือการนำชุดช่วงล่างและช้อคฯสปริงมือสองมาใช้แล้วจะเกิดอาการล้าจนทรุดตัวกะทันหัน  และอาจเป็นไปได้ที่สปริงจะข้อหักหรือหลุดเบ้าการเบรกแรงเช่นนี้ทำให้ยางที่ค่อนข้างเก่าอยู่แล้วเสื่อมคุณบัติความเป็นยางได้ในเวลาอันสั้น  ถึงขนาดถ้าเบรกจนล้อล็อคและลากเป็นทางยาวๆ  ก็สามารถจะทำให้ดอกยางหลุดกระเด็นออกมาเป็นชิ้นๆ ได้เลย รถ RX-7  ออกอาการในช่วงใกล้จะถึงจุดหยุดนิ่ง  ท้ายรถส่ายไปมาดูเหมือนผู้ขับจะคุมไม่อยู่เสียแล้ว จึงพุ่งชนกับรั้วกั้นขอบทาง  แต่ก็ยังดีกว่าพุ่งชนรถที่จอดเรียงรายอยู่ข้างหน้าที่ห่างไปไม่กี่ เมตร  การตัดสินใจในเวลาเพียงเสี้ยววินาทีเช่นนี้สำคัญมาก  เรื่องเช่นนี้ไม่สามารถถ่ายทอดกันได้ อาศัยทักษะและประสพการณ์เพียงอย่างเดียว  ระยะทางยิ่งเหลือน้อยผู้ขับสกายไลน์ก็ดูยิ่งร้อนรน เคนสังเกตจากไฟเบรกที่ติดๆ  ดับ ๆ แสดงถึงว่าผู้ขับยังคงมีสติดีจึงเหยียบและปล่อยแป้นเบรกสลับกัน  และในช่วงไม่ถึงยี่สิบเมตรสุดท้ายมีน้ำมันรั่วออกมาจากด้านหน้ารถคันนี้อีกด้วย  "เขาจะเบรกทันไหมคะพี่" พลอยตะโกนเสียงดัง"เราก็ช่วยเท่าที่ทำได้  ที่เหลือเขาก็ต้องช่วยตัวเขาเองแล้วล่ะครับ"  เคนจอดรถนิ่งชิดขอบทางด้านซ้ายมือในเขตปลอดภัยห่างจากจุดที่เกิดอุบัติเหตุอยู่ก่อนแล้วประมาณ  30 เมตร จึงเห็นภาพทุกสถานการณ์ได้ชัดเจน โชคไม่เข้าข้าง นิสสัน  สกายไลน์เบรกไม่อยู่ รถไหลพุ่งเข้าชนกองซากรถที่ชนกันอยู่ก่อนแล้วที่ความเร็วประมาณ  80 กิโลเมตร/ชั่วโมง โครมมมม... เปรี้ยงง... เสียงปะทะดังสนั่น  ผู้ขับเลือกพุ่งเข้าชนมุมด้านท้ายรถคันหนึ่งที่ยื่นล้ำออกมา  การชนแบบนี้จะทำให้รถทางตรงที่เป็นฝ่ายชนหมุนอย่างแรงเคนลงจากรถรีบวิ่งไปยังรถนิสสัน  สกายไลน์ คันดังกล่าว พลอยเองก็วิ่งตามไปติดๆ  พอไปถึงก็พบผู้ขับวัยรุ่นอายุไม่น่าจะเกิน 20 ปี  นั่งหน้าตาซีดเผือกทำอะไรไม่ถูกอยู่บนเบาะนั่งคนขับ  ผลจากการพุ่งเข้าชนแบบออฟเซตนี้ส่งผลให้ด้านหน้ารถย่นยู่เข้ามา ฝากระโปรงบิดเบี้ยว  เกิดความเสียหายมากในหลายจุด ไฟหน้าทั้งสองข้างแตกละเอียด หม้อน้ำทะลุ  อินเตอร์คูลเลอร์บิดจนเสียรูปและหลุดกระเด็นออกไป  เครื่องยนต์ถูกแรงบีบจนหลุดลอยขึ้นจากแท่นเครื่องที่ทำขึ้นมาใหม่  ฝากระโปรงหักมุมเป็นรูปจั่ว แต่ผู้ขับปลอดภัย เช่นเดียวกับรถมาสด้า RX-7  ที่เสียหายเพียงเล็กน้อยตรงด้านข้างของรถ จอดอยู่ไม่ไกลกันนัก  ผู้ขับก้าวออกมาจากรถตัวเองและเดินไปยืนรวมกันชิดขอบทางด้านซ้าย  มีเพียงแต่เคนและพลอยเท่านั้นที่เดินกลับไปยังรถตัวเองเพื่อที่จะขับเดินทางต่อไป  อีกไม่นานเจ้าหน้าที่ทางด่วนมาถึงก็ลากรถที่เสียหายชิดขอบทาง  เปิดการจราจรให้รถที่ตามมาด้านหลังสามารถใช้เส้นทางได้  เคนขับผ่านจุดเกิดเหตุขึ้นไปเป็นคันแรก โดยเจ้าของรถ นิสสัน สกายไลน์ สีขาว  มองตามจนสุดสายตา เขาไม่ได้คุยกับเคนสักคำ  แต่คงจำเคนกับรถคันนี้ได้แม่นขึ้นใจเล่นกับความเร็วที่เกินธรรมดาจำเป็นที่จะต้องอยู่ในสถานที่ๆ  ควบคุมสภาพแวดล้อมได้เท่านั้น ไม่ใช่เล่นกันบนถนนหลวงเช่นนี้  สถานการณ์บนทางยกระดับดอนเมืองโทลเวย์ในวันนี้คงจะทำให้นักแข่งนอกสนามทั้ง 2  คนจดจำไปอีกนานแสนนาน จะเข็ดหรือหลาบจำหรือไม่ ไม่มีใครรู้ แต่ที่แน่ๆ  คือยังมีกลุ่มคนรุ่นใหม่ทยอยกันทำพฤติกรรมเสี่ยงตายเช่นนี้อยู่เป็นจำนวนไม่น้อย  คนเพิ่งเล่นรถที่มีแต่ความคึกคะนอง บ้างก็ทำเพื่อโชว์ เพื่อโอ้อวด  จนเป็นที่มาของเหล่าบรรดา Midnight Racing รุ่นใหม่ที่อัดรถโดยไม่มีกฎเกณฑ์ใดๆ  "พี่เคนช่วยเหลือคนแบบนี้บ่อยไหมคะ"  "ทำทุกครั้งทุกสถานที่ถ้ามีโอกาสครับ"อีกครึ่งชั่วโมงถัดมา  เคนกับพลอยไปถึงสนามทดสอบรถตามเวลานัด โดยมีเพื่อนๆ บางส่วนนั่งรออยู่ก่อนแล้ว  "เฮ้ย เคน สวัสดี" ชายรูปร่างใหญ่ลุกขึ้นทักทายคนแรก"สวัสดีครับ"  "พี่เคนสวัสดีครับ" "ว่าไงพ่อหนุ่ม" ทุกคนในห้องเอ่ยทักทายไม่ขาดสาย  คนที่ไม่พูดก็ใช้รอยยิ้มต้อนรับแทน"สวัสดีครับทุกๆ คน นี่ผมมาช้าไปไหมครับนี่  เห็นทุกคนอยู่กันพร้อมหน้าเลย""ไม่หรอกครับ วันนี้จะทดสอบยางรุ่นใหม่กัน  อย่างไรแล้วคงต้องขอให้เคนช่วยเก็บรายละเอียดให้พวกเราด้วยนะครับ""ด้วยความยินดีครับ  ผมจะทำสุดความสามารถ เพื่อนๆ ครับ ผมขอแนะนำ น้องพลอย  เขาจะมาร่วมการทดสอบกับพวกเราในวันนี้ด้วยครับ" "สวัสดีค่ะพี่ๆ ทุกคน"  พลอยยกมือไหว้และยิ้มให้เพื่อนๆ กลุ่มนักทดสอบ"ตามสบายนะครับ  พวกเรากันเองอยู่แล้ว"  นักทดสอบจากนิตยสารเล่มหนึ่งพูดบรรยากาศในห้องรับรองเป็นไปอย่างกันเอง  พลอยกับเคนนั่งอยู่ใกล้กัน รายล้อมด้วยเพื่อนๆ  ของเคนที่ล้วนแล้วแต่เป็นคนในวงการรถยนต์ที่มีประสพการณ์สูง อีก 15  นาทีจะถึงเวลาเริ่มทดสอบ เคนหยิบสมุดบันทึกขนาดเล็ก เทปอัดเสียง  และกล้องถ่ายรูปออกมาตรวจดูความเรียบร้อยอีกครั้ง "น้องพลอย  พี่ฝากถุงนี้หน่อยนะ" เคนฝากคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คและสิ่งของจุกจิกไว้"ได้ค่ะพี่  ให้พลอยรอที่ไหนดีคะ" "รอในห้องนี้ดีกว่าครับ เย็นสบายดี ข้างนอกอากาศร้อนมาก"  การทดสอบนอกรอบที่กลุ่มคนเล่นรถจัดขึ้นกันเองแบบสบายๆ  ครั้งนี้ทำให้เคนหาข้อมูลและจับผิดตัวผลิตภัณฑ์ได้หลายอย่าง  ต่างจากงานทดสอบที่จัดโดยบริษัทใหญ่โดยสิ้นเชิง  ที่แต่ละครั้งมักจะเป็นเพียงแค่การเปิดตัว ชี้ให้เห็นเพียงแค่ข้อดีและจุดเด่น  เรื่องในแง่ลบนั้นไม่มีใครอยากเอ่ยถึง  แม้กระทั่งตัวสื่อมวลชนผู้มาทำข่าวเองหลายคนก็ยังเป็นไปกับเขาด้วย  แม้จะรู้อยู่เต็มอกแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มากนัก  เพราะตัวเองเป็นผู้น้อยก็ต้องทำตามหน้าที่ๆ ผู้ใหญ่มอบหมายให้  คนรุ่นใหม่ที่เพิ่งเข้ามาจับงานด้านนี้มีอุดมการณ์ดี  แต่อยู่ไปได้สักพักก็เหนื่อยหน่ายต้องพ่ายแพ้แรงต้านของ 'เงิน' และ 'ผลประโยขชน์'  จนเป็นที่มาของการรวมตัวของกลุ่มนักทดสอบรถยนต์ในงานครั้งนี้  งานที่รวมคนมีฝีมือไว้ด้วยกัน แต่ละคนคือผู้เชี่ยวชาญในสาขาวิชาต่างๆ ทั้งนักเคมี  นักวิทยาศาสตร์ วิศวกรเครื่องกล วิศวกรสิ่งแวดล้อม นักเขียน นักทดสอบ  ดูจะมีเคนเพียงคนเดียวที่อยู่นอกกลุ่ม เขาเป็นเพียงแค่ 'นักขับรถ'  แต่ทุกคนในงานก็ให้เกียรติซึ่งกันและกัน ความคิดเห็นของทุกคนมีค่า  และเป็นประโยชน์อย่างมากต่อผู้คนในวงการรถยนต์  แม้เคนจะไม่มีปริญญาพ่วงท้ายเหมือนกับคนอื่นๆ แต่ก็มีบ่อยครั้งที่คนจบปริญญาสูงๆ  และผู้เชี่ยวชาญหลายท่านมักขอความคิดเห็นจากเขา เคนกับเพื่อนๆ  ยืนดูรถทดสอบขณะขับผ่านแอ่งน้ำและเข้าช่วงทดสอบระยะเบรก โชคดีที่มีรถทดสอบถึง 3 คัน  ครบทุกอารมณ์ทั้งแบบขับเคลื่อนล้อหน้า ขับเคลื่อนล้อหลัง และซูบารุ  อิมเพรซาที่เป็นแบบขับเคลื่อน 4 ล้อ  พลอยอยู่ในห้องพักที่ติดตั้งเครื่องปรับอากาศเย็นสบาย  ต่างจากอากาศภายนอกที่ไอร้อนระอุ  เคนปลีกตัวเดินไปคุยโทรศัพท์ที่อีกมุมหนึ่งของลานกว้างด้วยสีหน้าเคร่งเครียด  สักพักจึงวิ่งขึ้นมาบนห้องรับรอง "น้องพลอยครับ รีบเก็บของแล้วไปกับพี่ด่วนเลย"  เคนพูดเสียงกระหืดกระหอบ"มีอะไรหรือคะ"  พลอยพูดพร้อมกับรีบกวาดข้าวของที่เรียงรายอยู่บนโต๊ะลงในเป้สะพายหลังอย่างรวดเร็ว  "เพชรเม็ดใหญ่ที่ชื่อ Lucia  ถูกฉกไปจากงานแสดงที่ศูนย์ประชุมแห่งชาติท่ามกลางเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยและคนดูนับพันๆ  คน ขึ้นรถเถอะครับ เดี๋ยวพี่จะเล่าให้ฟัง" หนุกม่ะๆ f[/QUOTE]

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

Sitemap

Website Partner

Socialising

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

การค้นหาที่มีประโยชน์