ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

ตอบกลับหัวข้อ

ชื่อ:

การตรวจสอบ:: กำลังโหลด...

ข้อความ:: [QUOTE="Reloaded, post: 1239478, member: 30843"]On the Streetรถแต่งที่เพิ่งโมดิฟายเสร็จเมื่อคืนวันเสาร์  จะนำออกมาลองในเช้าตรู่วันอาทิตย์โดยใช้ถนนนอกเมืองที่การจราจรไม่พลุกพล่าน  เคนมักออกไปลองรถคนเดียวเสมอ เพราะไม่ใช่เรื่องน่าสนุกแถมค่อนข้างอันตราย  บ่อยครั้งที่ต้องใช้ความเร็วเกินธรรมดาไปมาก เพียงเพื่อค้นหาข้อบกพร่องของรถเล็กๆ  น้อยๆ อย่างเช่นวันนี้กล่องเครื่องมือขนาดพกพา คอมพิวเตอร์โน้ทบุ๊ค  พร้อมกล้องถ่ายรูปอัตโนมัติ และวิทยุสื่อสาร นี่คือสิ่งที่เคนพกติดตัวตลอดเวลา  และวันนี้เขากำลังทำความเร็วไต่ระดับ 300 กิโลเมตร/ชั่วโมง  อยู่บนถนนสายหนึ่งสำหรับความเร็วสูงพิเศษเช่นนี้เขาจะไม่ละสายตาไปจากผิวถนนเด็ดขาด  มาตรวัดต่างๆ ที่ติดอยู่นั้นใช้เหลือบมองได้เพียงแค่ขณะใช้ความเร็วต่ำ  หากขับรถจนถึงขีดสุดอย่างเคนแล้วจะต้องใช้ระบบเตือนด้วยเสียงผ่านทางหูฟังพิเศษ  หรือไม่ก็ใช้การเตือนด้วยระบบแสงระบบ HUD - Head Up Display  โดยให้แสดงผลบนกระจกหน้าเหมือนที่ใช้ในเครื่องบินรบเพื่อความปลอดภัยที่สูงกว่าธรรมดาตี๊ดๆ  ๆ เสียงเตือนขึ้นที่หูฟัง แต่เคนยังไม่ยกคันเร่งขึ้น  จนเสียงเตือนนั้นดังถี่รัวขึ้นพร้อมกับปรากฎตัวหนังสือเขียนว่า 'Lean'  สีแดงขึ้นที่กระจกหน้าฟั่วววว..  ทันที่ที่ถอนคันเร่งเสียงคายอากาศของโบลวออฟวาล์วก็ดังขึ้น ตัวหนังสือ Lean  ที่สว่างค้างอยู่หายไปกระแทกคันเร่งลงสุดทันที  เข็มวัดรอบกวาดขึ้นอย่างเร็วมากไปหยุดการเคลื่อนไหวที่ 10500 รอบ/นาที จาก 5  ลดเกียร์ลงไปอยู่ที่ 4  เท้าทั้งสองสอดผสานทำหน้าที่อย่างคล่องแคล่วเมื่อเข้าโค้งมุมกว้าง  เข็มความเร็วยังคงชี้ไม่ต่ำกว่าเลข 220 และค่อยๆ ขึ้นช้าลงเมื่อเข้าใกล้เลข 260  เสียงตี๊ดๆ ดังขึ้นอีกครั้ง  เขาจึงกดสวิทช์พิเศษเพื่อปรับการจ่ายน้ำมันเป็นแบบอัตโนมัติ ตัวหนังสือ 'Auto Fuel'  สว่างค้างขึ้นที่มุมล่างขอบกระจกหน้า เท้าขวากดคันเร่งแช่จนจมมิดพื้น  สายตายังคงจ้องเขม็งที่ปลายสุดถนน  ความเร็วระดับนี้ต้องไม่มีช่องว่างสำหรับความผิดพลาดใดๆ  เข็มความเร็วชี้ทะลุเกิน 300 กิโลเมตร/ชั่วโมง เครื่องยนต์ยังคงทำงานเป็นปกติ  มาตรวัดทุกตัวไม่มีการฟ้องเตือนใดๆ  เขาเหลือบมองที่มาตรวัดส่วนผสมระหว่างน้ำมัน/อากาศเป็นครั้งสุดท้ายก่อนถอนคันเร่งลดความเร็วให้ลงมาอยู่ในย่านปลอดภัยเอื้อมมือไปหยิบขวดน้ำมาดื่ม  ขับรถไปได้สักครู่ใหญ่  ทันทีที่รู้สึกสดชื่นก็กระแทกคันเร่งจนติดพื้นอีกครั้งเพื่อทดสอบระบบ Aerodynamic  ของแผ่นสปอยเลอร์หลัง โดยการเลือกระบบปรับ  สปอยเลอร์หลังเป็นแบบอัตโนมัติที่จะเริ่มทำงานตั้งแต่ความเร็วรถไต่ระดับเกิน 100  กิโลเมตร/ชั่วโมงเริ่มตั้งให้นาฬิกาจับเวลาอัตโนมัติเริ่มเดินนับตั้งแต่ความเร็ว  100 - 180 กิโลเมตร/ชั่วโมง ทำให้ทันทีที่เข็มความเร็วไปถึงเลข 100  นาฬิกาก็เริ่มทำงาน  เคนกดคันเร่งจนติดพื้นรถราวกับว่าจะให้แป้นเหยียบทั้งอันจมหายลงไป  เข็มวัดบูสท์และวัดรอบกวาดขึ้นอย่างรวดเร็วมาก  เสียงเครื่องยนต์ที่ทำงานรอบสูงช่างมีเสน่ห์ให้ใครหลายคนหลงไหลได้ไม่ยากตัวเลข  4.33 กระพริบเป็นสีเขียวแสดงขึ้นที่กระจกหน้า  เคนยกคันเร่งขึ้นปล่อยให้เข็มความเร็วชี้ต่ำกว่า 100  กิโลเมตร/ชั่วโมงพร้อมกับปรับคันโยกระบบการสั่งงานที่พ่วงจากกล่องอีซียูจาก Mode  การทำงานแบบ High Speed มาเป็น Normal Cruise  เป็นอันสิ้นสุดการทดสอบสำหรับวันนี้ขับรถมุ่งหน้ากลับที่พักด้วยความเร็วตามที่กฎหมายกำหนด  เขาตระหนักดีเสมอว่าบ่อยครั้งที่ทำผิดกฎหมายในเรื่องที่จำกัดความเร็วสูงสุด  แต่ก็เพราะการใช้ความเร็วสูงนี่แหละที่เขาช่วยชีวิตผู้ขับรถบนนถนนมาแล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งพบรถฮอนด้าสามประตูแต่งเต็มยศขับมาด้วยความเร็วสูง  เสียงเครื่องดังมากราวกับรถแข่งในสนาม ท่อไอเสียขนาดใหญ่ตะแคงเฉียงออกด้านท้าย  แต่ผิดปกติที่มีเปลวไฟลุกติดที่ใต้ท้องรถอยู่กลุ่มหนึ่ง  ผู้ขับยังคงใช้ความเร็วสูงอย่างต่อเนื่อง  เคนคาดว่าเขาคงไม่รู้ตัวจึงขับตามประกบขึ้นไปแล้วเรียกให้หยุดก่อนที่ไฟจะลุกไหม้ทั่วทั้งคันในไม่กี่นาทีเนื่องมาจากว่ามีน้ำมันรั่วไหล  จะเพราะสาเหตุว่าท่อส่งน้ำมันรั่วหรือจะอย่างไรก็แล้วแต่  น้ำมันจำนวนนั้นกระเด็นไปโดนท่อไอเสียที่ร้อนจัด  และก่อตัวลุกเป็นเปลวไฟโดยไหม้ท่อยางส่งน้ำมันและไล่ไปจนถึงถังน้ำมันที่บรรจุอยู่ในฝากระโปรงท้าย  จนกลายเป็นหายนะในที่สุด  เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้เจ้าของรถที่ถูกไฟไหม้ได้รับบทเรียนราคาแพง  แต่ยังโชคดีที่ไม่มีการสูญเสียหรือได้รับบาดเจ็บพอขับถึงบ้านก็จัดแจงเอาคอมพิวเตอร์ที่บันทึกข้อมูลไว้ทำการ  Download ไปใส่ไว้ในคอมพิวเตอร์อีกเครื่องหนึ่งเพื่อทำเป็น Back Up ไว้  จากนั้นก็ทำการเปรียบเทียบข้อมูลกับผลการทดสอบคราวก่อนเพื่อหาค่าเฉลี่ย  และเก็บไว้เพื่ออ้างอิงในการทดสอบในครั้งต่อๆ  ไป *สนามพีระอินเตอร์เนชั่นแนลเซอร์กิต / พัทยา / อาทิตย์ 5.30 pm.  เคนกำลังขับรถกลับกรุงเทพฯ  โดยออกเดินทางจากจังหวัดระยองพลันนึกขึ้นได้ว่าวันนี้มีการแข่ง  ควอเตอร์ไมล์ที่สนามพีระฯ พัทยา ไหนๆ ก็ผ่านอยู่แล้ว แวะเข้าไปดูเด็กๆ  เขาเล่นรถกันหน่อยจะเป็นไร แม้ไม่ได้ย่างกรายเข้าสนามแห่งนี้มาเกือบ 10 ปีเต็ม  ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเดิม ต่างเพียงผู้คนหนาแน่นราวกับนัดกันมางานอะไรสักอย่าง  เคนขับลอดอุโมงค์ขึ้นไปจอดยังลานโล่ง ยอมเดินไกลหน่อยแต่เวลาออกจะสะดวกกว่า  วัยรุ่นหันมาเล่นรถกันเยอะกว่าที่สมัยเคนเป็นหนุ่มๆ  แต่ท่าทีของผู้เล่นรถกลับต่างไปจากสมัยที่เขาเป็น  สมัยก่อนไม่มีการนำช่างมาเซอร์วิสกันที่สนาม  เพราะนักขับทุกคนจะต้องทำรถตัวเองเป็นทุกอย่าง  แต่สมัยนี้มิได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไปแล้ว อะไรๆ ก็เปลี่ยนไปมากแล้ว  ระบบหัวฉีดทันสมัยทำให้นักปรับจูนไฮเทคกลายเป็นหมอเทวดาที่สามารถสั่งรถคันนั้นให้มีพลังขนาดไหน  กล่องควบคุมสมองกลอัจฉริยะที่คิดเองได้ แต่ยังไม่พอกับความต้องการ  จนเป็นที่มาของกล่องอีซียูแบบปรับตั้งค่าได้ และชุดแต่งฉลาดๆ อีกหลายชนิด  ทำให้พ่อมดมอเตอร์สปอร์ตผงาดขึ้นยืนหัวแถวของนักโมดิฟาย ทั้งๆ  ที่หลายคนมีความรู้เรื่องพื้นฐานเครื่องยนต์น้อยมากแต่หารู้ไม่ว่าในอุปกรณ์อีเลคโทรนิคที่แสนฉลาดก็แสนจะโง่เง่าอยู่ในตัว  จุดอ่อนนี้เคนรู้ดีว่าคืออะไร และเคย 'เก็บ' รถซิ่งยุคใหม่ๆ มาแล้วหลายคันด้วยการ  'ย้อนรอย' ด้วยเทคโนโลยีเดียวกันเขาดูจะไม่ค่อยพอใจในลักษณะการขับรถของบรรดา  Midnight Racing บางคนในปัจจุบันมากนัก หลายคนขับรถด้วยสภาพมึนเมา  และอัดรถด้วยความคึกคะนอง พร้อมที่จะเกิดอุบัติเหตุทุกเมื่อ  ต่างจากสมัยเมื่อเขาเป็นหนุ่มเสียสนิท หลายครั้งที่พบการ 'ท้าทาย'  จากเด็กที่ยังไม่รู้แม้กระทั่งกฎของ Midnight Racing แม้ไม่อยากเล่นด้วย  แต่ก็อดที่จะสั่งสอนไม่ได้ โดยเฉพาะพวกรถแรงที่มักใช้ความแรง 'ข่ม' รถผู้อื่น  และแน่นอนได้เลยว่าการสั่งสอนของเคนนั้น  ไม่ใช่เพียงแค่ขับฉีกแซงขึ้นหน้าแล้วนำหายไปเฉยๆ สำหรับผู้มีปัญญาเป็นอาวุธ  การขับแซงขึ้นหน้าด้วยเครื่องยนต์ที่มีแรงม้ามากมิใช่วิธีการของผู้มีมันสมองเหนือกว่า  หากแต่ต้องเป็นการทำให้คู่แข่งขึ้นหน้าเขาไม่ได้ต่างหาก ไม่ได้แกล้ง ไม่ได้กัน  แต่เป็นการล็อคระบบการทำงานของรถคู่แข่งให้อยู่ในสภาวะหยุดนิ่ง ทั้งๆ  ที่ความเร็วไม่ถึง 100 กิโลเมตร/ชั่วโมง รถแรงแตะพันแรงม้าก็เหมือนลูกแมวเชื่องๆ  ตัวหนึ่งในแค่พริบตาด้วยความช่วยเหลือของ 'Skeet' เคนจึงทำเช่นนั้นได้  และความลับนี้ไม่เคยถูกเปิดเผยที่ใดมาก่อนเคนเดินดูบรรยากาศไปเรื่อยๆ  จนถึงเส้นสตาร์ท ไม่กล้าเข้าไปใกล้มาก กลุ่มวัยรุ่นมองเขาแปลกๆ  จนต้องหลบสายตาพวกกลุ่มคลื่นลูกหลัง คนเล่นรถสมัยนี้ดูจะมีเงินมากกว่าสมัยก่อนเยอะ  แต่สิ่งที่อยู่ในใจของผู้ขับคงไม่ต่างกันมากเท่าไรรถแข่งส่วนใหญ่ยังคงมาจากประเทศญี่ปุ่น  ด้วยเหตุผลที่ว่าราคาย่อมเยาว์กว่าเพื่อน  และมีปัญหาด้านอะไหล่น้อยกว่ารถทางฝั่งยุโรปหรืออเมริกัน  เดินทอดสายตาไปเรื่อยจนมาสะดุดรถเก๋งสีดำคันหนึ่ง เดินเข้าไปดูใกล้ๆ รู้สึกคุ้นตา  ไม่ได้คิดอะไรมากนัก แต่ก่อนที่จะละสายตาไปนั้น  เหลือบไปเห็นเสื้อแจ๊คเก็ตแขวนอยู่ที่ริมหน้าต่างรถของอีกด้านหนึ่ง เคนหยุดคิดในใจ  นิ่งไปสักครู่ สอดสายตามองหาไปทั่ว  ทว่าคนวงนอกอย่างเขาไม่มีทางทราบได้ว่าใครคือเจ้าของรถ ยังไม่สิ้นความพยายาม  เที่ยวเดินสอบถามผู้คนไปเรื่อย  แต่จนแล้วจนรอดก็ได้คำตอบเหมือนเดิม"ไม่ทราบครับพี่"  "ไม่รู้ครับ"“พี่ลองไปถามคนทางกลุ่มโน้นดูสิ”อาทิตย์คล้อยต่ำลงไปมาก  ความมืดเข้ามาเยือนอย่างรวดเร็ว  จนต้องตัดสินใจทำอะไรสักอย่างก่อนที่จะคลาดกับเจ้าของรถที่เขาอยากพบ  เลยตัดสินใจทิ้งโน๊ตไว้บนกระจกหน้าแล้วเดินจากไปโฆษกสนามประกาศเริ่มการแข่งขันรุ่นโอเพ่น  ผู้ชมกลุ่มใหญ่แห่กรูไปยืนเบียดกันใกล้จุดปล่อยรถ เคนเลี่ยงไปยังด้านเส้นชัย  เดินเลาะ Pit Wall เรื่อยเปื่อย ในใจยังคงนึกถึงรถสปอร์ตคันนั้น  แต่พอถึงรถก็เห็นกระป๋องเบียร์ที่ดื่มหมดแล้ว 3 ใบ วางอยู่บนสปอยเลอร์หลัง  มีกลุ่มวัยรุ่นจับกลุ่มกันอยู่ บางคนในกลุ่มนั้นยืนพิงรถเขาอยู่รู้สึกไม่ชอบ  และโมโห แต่เคนระงับอารมณ์ทั้งหมดไว้ ตรงรี่ไปยังรถ  กลุ่มวัยรุ่นมองเขาด้วยแววตาไม่เป็นมิตรมากนักแต่ก็หลีกทางให้เมื่อเคนเดินเข้าไปใกล้  "กระป๋องเบียร์พวกนี้เป็นของคุณหรือเปล่า"  เคนถามด้วยน้ำเสียงนุ่มแต่กร้าวในทีวัยรุ่นมองหน้ากันสักครู่  หนึ่งในกลุ่มนั้นเดินไปปัดกระป๋องเปล่าออกจากแผ่น Air Foil ลงพื้น  น้ำเบียร์ที่ค้างติดอยู่ในกระป๋องเกือบครึ่งกระฉอกออกมา  กระเด็นไปโดนขากางเกงและรถของเขาที่จอดอยู่ไม่มีใครพูดอะไร  เคนมองหน้าทั้งกลุ่มด้วยสายตาเอาเรื่อง คนหนึ่งในกลุ่มหัวเราะหึๆ  แต่ยังไม่ทันสิ้นเสียง เคนก็เตะเข้าที่กรามจนเลือดกลบปาก กลุ่มแตกกระเจิง  พวกที่เหลือจะเข้ามารุม  แต่ก็ได้แค่คิดเพราะทันที่ที่วิ่งเข้ามาก็ถูกถีบเข้าที่ด้านล่างชายโครงจนกระเด็นไปชนถังขยะล้มลง  มือซ้ายคว้าเข้าที่ลูกกระเดือกของคนมีหนวดดิ้นพล่านจนต้องร้องขอให้ปล่อย  เหลืออีกคนที่อยู่ตรงข้ามคว้ามีดพกออกมาจากเอว ถือมีดมือสั่น ท่าทางขึงขัง  แต่ประสบการณ์ของพวกนี้ยังไม่ได้เสี้ยวของเคน  คนจริงที่ผ่านโลกมาโชกโชน"เก็บมีดซะเถอะไอ้เด็กน้อย เดี๋ยวมึงจะเจอหนักกว่านี้"  น้ำเสียงธรรมดา แต่สายตานั้นดุ จนคนอ่อนประสบการณ์ต้องยอมแพ้  นักเลงกระจอกถอดใจทิ้งมีด วิ่งเข้าไปประคองเพื่อนที่ล้มลุกคลุกคลาน  แม้โดนกันไปแค่คนละนิด  หากแต่ตำแหน่งที่เคนซัดเข้าไปนั้นคือจุดสำคัญในร่างกายทั้งนั้น  คนที่หัวเราะเยาะโดนหนักกว่าเพื่อน เท้ากระแทกปากฟันหลุดไป 2 ซี่  นอกนั้นแค่เจ็บภายนอก  ทราบภายหลังว่าเป็นหัวหน้าแก๊งขายยาฯและงัดแงะอะไหล่รถแต่งเคนเดินไปติดเครื่องรถ  แต่ไม่ลืมกดปุ่มพลิกแผ่นป้ายทะเบียนให้กลับด้านกลายเป็นอีกแผ่นหนึ่งเพื่อป้องกันการระรานในระยะยาว  ขับออกจากสนามพีระฯ โดยทิ้งความทรงจำให้คนกลุ่มหนึ่ง ไม่อยากมีเรื่อง ไม่อยากต่อสู้  แถมล้างมือจากเรื่องพวกนี้มานาน แต่ก็ช่วยไม่ได้  เพราะสำหรับเขาการรุกคือวิธีตั้งรับที่ดีที่สุด ท้องฟ้ามืดสนิท  เคนออกจากสนามพีระฯ มุ่งหน้ากลับบ้านที่กรุงเทพฯ โดยใช้ถนนบายพาส  ขับด้วยความเร็วปานกลาง และขณะขับอยู่เพลินๆ ก็ได้รับโทรศัพท์จากหญิงสาวคนหนึ่ง  คุยกันแบบไม่ค่อยรู้เรื่องมากนัก สัญญาณไม่ค่อยชัด  แต่พอสรุปได้ว่าเธอต้องการความช่วยเหลือเพราะรถยางแตกอยู่ข้างทาง  เคนไม่รีรอที่จะขับรถย้อนกลับไป นี่คือสิ่งที่เขาทำมาจนเป็นนิสัยมานานปี  ขับรถไปได้สัก 15 นาทีก็พบรถจอดเปิดไฟฉุกเฉินอยู่ข้างทาง เข้าไปใกล้ๆ  จึงรู้ว่าคือนิสสัน สกายไลน์ R32 เสียวสันหลังวาบ  ถ้าจำไม่ผิดก็คือคันเดียวกันกับที่เขาเที่ยวเดินตามหาเจ้าของรถในสนามพีระฯ  เมื่อไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมานี้เอง ก๊อปเค้ามา  ยังไม่มีปัญญาเขียนได้ขนาดนี้[/QUOTE]

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

Sitemap

Website Partner

Socialising

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

การค้นหาที่มีประโยชน์