ติดต่อลงโฆษณา [email protected] หรือโทร. 081-811-1138 หรืออ่านรายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่

ตอบกลับหัวข้อ

ชื่อ:

การตรวจสอบ:: กำลังโหลด...

ข้อความ:: [QUOTE="NooM Cobra, post: 726264, member: 41403"]เด็กชายบุญล้วน กับเด็กหญิงสายเจียม เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เล็กเพราะพ่อแม่ของพวกเขาทำงานและกินอยู่กับฟาร์มเลี้ยงไก่ขนาดยักษ์ของบริษัท ซีบีฟาร์ม เมื่อทั้งคู่ต้องไปโรงเรียนที่อยู่ไม่ไกลจากฟาร์มเท่าไรนัก พวกเขาก็เรียนอยู่ชั้นและห้องเดียวกันมาโดยตลอด เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวันคนทั้งสองก็จะเอาปิ่นโตอาหารที่พ่อแม่เตรียมมาจากบ้านขึ้นมากินพร้อมกันทุกวัน แน่นอนอาหารที่อยู่ในปิ่นโตจะต้องเป็นไก่ทุกมื้อ  เหตุการณ์ผ่านไปหลายปีจนกระทั่งทั้งคู่อายุได้ 12 ขวบ เที่ยงวันหนึ่ง ขณะที่พวกเขากำลังนั่งรับประทานอาหารอยู่นั้น เด็กชายบุญล้วนสังเกตว่าอาหารในปิ่นโตของเด็กหญิงสายเจียมไม่ใช่ไก่   บุญล้วน : เธอไม่กินไก่แล้วหรือ ?   สายเจียม : ฉันไม่กินไก่อีกแล้ว เพราะฉันสังเกตเห็นว่าที่ตรงนั้นของฉันมันขึ้นขน สงสัยจะกินไก่มากไป   บุญล้วน : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?   เด็กหญิงสายเจียมดึงกระโปรงของเธอขึ้น เด็กชายบุญล้วนเห็นขนที่ตรงนั้นตามที่เธอบอก   บุญล้วน : เออ จริงด้วยซี แต่แปลกแฮะฉันไม่เห็นเป็นอย่างเธอ   หลังจากวันนั้นเด็กชายบุญล้วนยังคงกินไก่เป็นอาหารกลางวันต่อไป ในขณะที่เด็กหญิงสายเจียมไม่ยอมกินไก่อีกเลย  เหตุการณ์ผ่านไปหนึ่งปี เที่ยงวันหนึ่งเด็กหญิงสายเจียมสังเกตเห็นว่าเด็กชายบุญล้วนไม่ได้เอาไก่มากินเหมือนเช่นที่เคย  สายเจียม : เธอไม่กินไก่อีกแล้วหรือ ?   บุญล้วน : อ๋อ ฉันไม่กินแล้วเพราะฉันก็มีขนขึ้นที่ตรงนั้นเหมือนกัน   สายเจียม : ขอฉันดูหน่อยได้ไหม ?   เด็กชายบุญล้วนดึงกางเกงเขาลงมา เด็กหญิงสายเจียมเห็นเข้าถึงกับตาค้าง   สายเจียม : แย่แล้ว ฉันว่าเธอหยุดกินไก่ช้าไปหน่อยนะ เพราะไม่ใช่แค่ขนงอกออกมาเท่านั้น ตอนนี้คอไก่มันก็ออกมาด้วยแถมยังมีกึ๋นออกมาอีกสองลูกต่างหาก อิอิ...จนป่านนี้แล้วผมยังไม่เลิกกินเลย ไม่รู้ว่าจะยาวขึ้นมาอีกเท่าไหร่เนี่ย?[/QUOTE]

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

Sitemap

Website Partner

Socialising

เข้าสู่ระบบหรือลงทะเบียน

ตอบกลับหัวข้อ

การค้นหาที่มีประโยชน์