จะมีแค่ฉัน... หรือเปล่า ที่เงียบเหงาอ้างว้าง... ไม่มีใคร มองหาคนเคียงข้างก็... ไม่เห็นใคร รู้สึกว่าทําไม... มันเหงาจัง บางเวลาต้องการใครซักคน.........ไว้กอดเวลามีปัญหา มีไหล่ให้ซบ.....เวลาอ่อนล้า มีตักให้หนุน.....เวลาอ่อนแรง มีใครซักคนอยู่ข้างๆ.....เวลาเหงา ยอมเจ็บอยู่อย่างนี้... เท่าที่จะทนได้ ไม่ร้องไห้ฟูมฟาย... อยู่เงียบๆ กับใจตัวเอง ไม่ต้องการคําปลอบใจ... นั่นไม่ใช่ว่าฉันเก่ง เพราะความรู้สึกทั้งหมด... ฉันเริ่มเอง
รับรู้อยู่เสมอ สิ่งที่เธอมีให้ฉัน ความห่วงใยความผูกพัน ยังมีให้กันตลอดไป ยามใดที่ใจฉันท้อแท้ อ่อนแอน้ำตารินไหล มีเธอคอยเป็นกำลังใจ ขอบคุณที่ห่วงใยนะคนดี อยู่ไกลกันอย่างนี้ แต่คนดีคงรับความรู้สึกได้ แค่หลับตาเธอก็รู้อยู่แก่ใจว่าฉันรักและห่วงใยตลอดเวลา
ไม่ต้องห่วงนะคนดี คนๆนี้ยังเหมือนเดิม ยังมีความจริงใจและห่วงใยให้เสมอ ถึงแม้มันจะห่างไกลซักเพียงใด จะยืนมองเธอห่างๆ แม้อ้างว้างซักเพียงไหน ยังคอยเป็นกำลังใจ อยู่ใกล้ๆยามเธอต้องการ ถึงแม้วันนี้มันไม่ใช่ แต่ว่าใจยังคงไม่เปลี่ยนผัน ยังมีความรู้สึกดีๆให้แก่กัน เพราะฉันนั้นยังคง...........[/SIZE]
ก้อเพราะรักจึงยอมเปลี่ยนแปลงให้เธอพอใจ แต่ไม่รู้ทำไมยังดีไม่พอ เธอจะเว้นที่ว่างให้ใคร ยิ่งแก้ไข เหมือนมันจะยิ่งเลวร้าย รักเรายิ่งห่างออกไปยิ่งแย่ลงอยู่ดี เปลี่ยนตรงไหน ช่วยพูดซักคำอย่าทำเฉยชาอย่างนี้ ยิ่งแก้ยิ่งแย่ลงทุกที ปัญหาเพราะฉันไม่ดี หรือเธอมีใคร
ปากบอกตัดใจ แต่ภายในกลับเรียกหา ตรงที่สุดกับความรู้สึกของเราในตอนนี้ ที่มีให้กับผู้ชายที่ใช้E34 เหมือนกัน
