> สมบูรณ์...... เป็นอีกคนหนึ่งที่พกรูปถ่ายของภรรยาติดกระเป๋าสตางค์ไว้ > เสมอ.. > แม้ว่าภรรยาของเขาจะเสียชีวิตไปนานหลายปีแล้วก็ตาม > ทุกครัง้ที่สมบูรณ์ประสบกับปั?หาสมบูรณ์จะหยิบภาพถ่ายออกมาดู > และเขาก็ผ่านพ้นปั?หานั้นไปได้เสมอ > ไม่ว่าสมบูรณ์จะเจออุปสรรคมากมายขนาดไหน > บางครั้งเมื่อเขานึกท้อแท้ > เขาก็จะรีบเปิดกระเป๋าสตางค์และหยิบรูปถ่ายภรรยาออกมาดูทุกครั้งไป > ...........โดยเฉพาะเมื่อครั้งที่เศรษฐกิจไทยก้าวสู่ยุคฟองสบู่แตก > สมบูรณ์แทบสิ้นหวัง > เขาแทบสิ้นเนื้อประดาตัว แต่เขาก็ผ่านจุดต่ำสุดนั้นมาได้... > วันนี้ สมบูรณ์ก้าวสู่ความสำเร็จนได้รับรางวัลบุคคลสู้ชีวิตแห่งปี > และได้ขึ้นรับรางวัลอันทรงเกียรตินี้... สมบูรณ์กล่าวว่า... > ............"เคล็ดลับที่ทำให้ผมผ่านอุปสรรคอันเลวร้ายต่าง ๆมาได้ > ก็เพราะผมพกภาพถ่ายของภรรยาผมติดตัวไว้ตลอดเวลา..." > สิ้นเสียงกล่าวของสมบุรณ์... > .............เสียงปรบมือกึกก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงมอบรางวัล... > โดยเฉพา ะบรรดาคุณห­ิงคุณนายที่มาร่วมงาน > ต่างพากันสะกิดสามีของตัวเอง > พร้อมกับคำกระแหนะกระแหน ว่าทำไมไม่เอาตัวอย่างสมบูรณ์บ้าง> > ............เมื่องานเลี้ยงเลิกรา..สมบูรณ์กลับถึงบ้าน > เขาควักรูปถ่ายของภรรยาออกมาดูอีก > แล้วรำพึงรำพันกับภาพถ่ายว่า...> > ............* "ทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวัง.... > ก็มีภาพถ่ายของเธอนี่แหละที่ทำให้ได้ระลึกอยู่เสมอว่า... > ไม่มีอะไรจะแย่ไปกว่าตอนที่อยู่กับเธออีกแล้ว
