ผมขอระบายความรู้สึกสักนิดครับ ปกติพวกผมคนบ้านนอกขับรถกันอยู่ในเมือง ถ้ามีรถพยาบาลเปิดไซเรนอย่างเดียว พวกผมก็พยายามมองซ้าย เมื่อสะดวกพวกผมก็เบี่ยงออกซ้ายให้ แต่ถ้ารถพยาบาลเปิดไซเรนแล้วเปิดเสียงด้วย พวกผมก็ต้องเบียดซ้าย เพื่อให้รถพยาบาลไปก่อน แต่วันนี้ประมาณ 4 ทุ่ม เกิดเหตุการณ์กับผมเอง ผมจำเป็นต้องส่งญาติไปโรงพยาบาลด่วน ผมก็เปิดไฟหน้าพร้อม ไฟฉุกเฉิน พอเข้าไปในเมืองรถก็ไม่ มากนัก (ถนนในเมืองสระบุรี เป็น 3 เลน) วิ่งไปเลนขวาเจอ camry ป้ายแดง ทะเบียนกรุงเทพ อยู่เลนขวา ผมกระพริบไฟสูงขอทาง พี่เขายังขับเฉย ผมต้องเบี่ยงมาเลนซ้าย พอพ้นเจอไฟแดง พอดี เห็นเวลาอีกไม่นานเลยรอ ช่วงที่จะเป็นสัญญาณไฟเขียว ผมเปิดกระจก เพื่อโบกมือขออนุญาต camry ป้ายแดง เพื่อไปก่อน ปรากฎว่าเมื่อไฟเขียวพี่ก็ไม่สนใจพี่ก็จะไปก่อน ผมก็ต้องทำใจรถหรูทะเบียนเมืองหลวง น่าจะมีน้ำใจเหมือนพวกผมที่เป็นคนบ้านนอกบ้างน๊ะครับ
สมัยก่อนยังไม่เจอกับตัว เห็นรถมูลนิธิ รถพยาบาลเปิดไซเรน ขับปรู๊ดป๊าด ส่งเสียงโหวกเหวกออกลำโพง บางทีก็ไม่ได้หลบหรือเปิดทางให้ กลับคิดหมั่นใส้มันซะอีก ประมาณ "เดี๋ยวแม่งก็ตายห่าซะเองหรอก"หรือ"แม่งรีบไปส่งลูกส่งเมียป่าววะ"ฯลฯ จนมาวันนึงเจอกับตัวครับ ต้องนั่งอยู่ในรถฉุกเฉินของรพ.นึง เพื่อนำคนที่เคารพรักไปส่งห้องฉุกเฉินของอีกรพ.นึง ซึ่งเวลานั้นรถติดมากกกกกก.... รู้ซึ้งเลยครับ ว่าไอ้รถที่ขวางๆหรือมึนๆกวนส้นตีนไม่ยอมหลบให้ทางเนี่ย มันบีบหัวใจเราแค่ไหน ถ้าวันนั้นไม่ได้พี่คนขับ และได้น้ำใจของเพื่อนร่วมทางที่หลบหลีกให้ ผมก็คงไม่ได้เห็นหน้าบุคคลที่กล่าวถึงไปข้างต้นแล้ว... ทุกวันนี้ เจอรถพวกนี้ทีไร ผมหลบให้ทันที แบบไม่สงสัย จะรีบไปไหนไปก่อนเลย ผมว่าได้กุศลอย่างนึงด้วยนะครับ
ต่างคนต่างจิตต่างใจครับอย่าไปว่าเค้าเลยครับ ผมเป็นคนนึงที่เป็น1ในอาสาสมัครกู้ชืพกู้ภัยและดับเพลิงครับ ธน47-63 วชิระ53-13 ตลิ่งชัน 17-63 ปลอดภัยคมนาคม 24-63
ปลอดภัยแล้วครับ ไปให้คีโมมาแล้วหมอให้กลับมาพักผ่อนที่บ้าน เมื่อวานตอนเที่ยง พอสี่ทุ่มไม่ไหวจะเดี้ยงเอา เลยต้องรีบไปส่งโรงพยาบาล
เจอที่ไหนก็หลบตลอดครับ ไม่ไหวกลัวเค้าชน >.< เค้ารีบเร่งส่งคนป่วย เห็นใจกันหลบไปก็จบแล้ว เห็นทีไร คิดถึงเวลาดูหนัง บนรถเค้าอาการโคม่า ต้องรีบถึงมือแพทย์ ไม่หลบไม่หลีก เค้าไปไม่ทัน บาปติดตัวตลอดชีวิต ...
เมื่อวานเพิ่งเจอกับตัว ขับกลับจากอ.ปราณ ประจวบฯ วิ่งเส้นในเข้าหัวหิน ช่วงนั้นรถก็วิ่งตามๆกันมาผมมองกระจกหลังเห็นรถพยาบาลเปิดไฟฉุกเฉินอยู่ด้านหลังผมประมาณ3คัน ส่วนด้านหลังผมเป็น lexus LX300 วิ่งอยู่ด้านหลังผม พอผมเห็นรถพยาบาลผลก็เบียงซ้ายให้ เจ้ากำ Lexus คันหลังผมดันเปิดไฟสูงใส่ แล้วแซงหน้าตาเฉย ผมก็เลยไรฟ่ะไม่ได้มองหลังเลยหรือไงเนี่ยรถพยาบาลก็ต้องไปติดรถคันนั้นอีก แล้วไม่หลบด้วย
ขอระบายต่อเลยได้มั๊ยครับ ปกติผมเห็นรถฉุกเฉินที่ไหน จะพยายามชลอหลบซ้ายหรือไม่ก็ขวาให้เค้าไปก่อนทุกครั้ง ไม่ว่าทางธรรมดาหรือทางด่วนรถจะติดแค่ไหนก็ต้องเบียดหลบให้เขาจนได้ รถฉุกเฉินผมไม่ว่า แต่รถจำพวกเจ้าคนนายคนนายทหารอ่ะครับ ขอไม่บอกว่าทหารอะไร ( ***แต่ไม่เกี่ยวกับทหารรักษาพระองค์*** ) ที่มีมอไซด์นำหน้าอ่ะครับ ขึ้นบนทางด่วนตอนเช้า รถติดแต่ยังไหลได้ เราอยู่ขวาสุดเค้าก็เบียดของเค้ามาเรื่อย ๆ ไอ้เราก็เห็นแล้ว แถมตีไฟเลี้ยวซ้ายแล้วด้วยนะจะหลบมาซ้าย 1 เลน พอดีรถซ้ายเจ้ากรรมมันไม่ให้เราเข้าเร่งขึ้นมาปิดช่องซะงั้นเลยต้องรอจังหวะสักแป๊บ ระหว่างกำลังรอให้รถน้ำใจดำผ่าน พี่ทหารมอไซด์แซงเบียดไหล่ทางทางขวามาเลยครับ ใช้ไมค์ติดรถบอกว่าหลบซ้าย ยังไม่สิ้นเสียงคำสุดท้าย พี่ท่านก็เบียดโมไซด์คันโตของเค้ามาปาดหน้ารถ แบบว่าถ้าเราไม่เบี่ยงออกเป็นชน แล้วนะตอนนั้นให้ผมไปไหนล่ะครับ หลบจนจะคล่มเลนแล้ว พี่ทหารท่านก็ยังเบียดต่อ พี่ไม่เห็นหรือไงว่ารถใจดำมันไม่ให้ผมเข้า รถผมก็เป๋ไปเป๋มา ได้จังหวะอาศัยเครื่อง 1500 CC เล็กๆ วี๊ดมุดเข้าหลังรถใจดำจนได้ เกือบชนบนทางด่วน ระวังกันด้วยนะครับพี่น้องรถพี่พี่พวกนี้ ไม่ได้ว่าไรหรอก แต่ถ้าไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน จริง เห็นใจเพื่อนร่วมทางด้วยนะครับ ขอขอบคุณครับ
เค้าหลบตลอด ยังไม่เคยเจอกับตัวแต่รู้ว่า เวลาเพียงเสี้ยววินาทีมันสำคัญแค่ไหน แค่เปิดไฟเลี้ยวแล้วเบี่ยงรถออกซ้าย ง่ายกว่าผ่าไฟแดงอีก
คนมันขับรถไม่รู้เืรื่อง ก็เป็นแบบนี้ละครับ ทำใจ ไม่เกี่ยว ว่าจะต้องเป็นทะเบียนกรุงเทพ ++ + อ้างถึง ตอบกลับ
