ภายในห้องนอนสามีคู่หนึ่ง กำลังอยู่ในวัยฉกรรจ์ด้วยกันทั้งคู่ กลางดึกคืน หนึ่ง ผัว 'คุณก็รู้นี่ที่รัก ว่าผมนอนไม่หลับ ถ้าไม่ได้...' เมีย (พูดตัดบท) ' แต่ชั้นง่วงจนตาจะปิดอยู่แล้วนะคุณ..เว้นสักคืนเถอะค่ะ พยายามนอนหลับตาเฉยๆ เดี๋ยวก็หลับไปเองแหละน่า' ผัว 'โธ่.. ผมรู้ว่าทำ ยังไงก็นอนไม่หลับ ของมันเคยเสียแล้ว คุณเองก็ไม่ต้องทำอะไรมากนี่ แค่นอนเฉย ๆ ใช่ว่า จะออกแรงเหน็ดเหนื่อยเสียที่ไหน' เมีย 'ถึงไม่เหนื่อยก็จริง แต่ชั้นไร้อารมณ์นะคะ คิดดูซิค่ะ ชั้นพูดปาว ๆ กับนักเรียนมาทั้งวัน เมื่อยกราม เมื่อยลิ้น เมื่อยปาก จนอ้ากรามแทบไม่ขึ้น คุณยังจะให้ชั้นใช้ปากอีก เลื่อนไปเป็นคืน พรุ่งนี้เถอะนะคะที่รัก ฉันจะไม่หยุดปากเลย จริง ๆ สัญญาก็ได้' ผัว 'โธ่ โธ่ โธ่ คุณไม่รักผมแล้วหรือ ผมขอแค่นิดเดียวเท่านั้นเอง ผมจะเอาหมอนอีกใบหนุนหลังให้คุณอยู่ในท่าสบายที่สุด...นะที่รัก..นะ..ถ้าคุณไม่ช่วยผม ผมคงนอนตาค้างไปตลอดคืนแน่ ๆ' เมีย ' เ! อ้อ.. ทั้งดื้อทั้งงอแง อะไรยังงี้ก็ไม่รู้ น่ารำคาญเสียจริง เอ้า..ขยับมาทางนี้ซิ แล้วก็นอนเฉย ๆ นะ ชั้นจะได้เริ่มต้นให้..หลับตาเสียด้วย จะได้หมดเ รื่องหมดราวหลับนอนกันเสียที' ผัว 'คุณน่ารักที่สุด เลย.. ผมพร้อมแล้วล่ะ คุณเริ่มต้นได้แล้วล่ะจ้ะ ที่รัก..' เมีย 'เอาละ..ฟังให้ดีนะ กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพระราชาพระองค์หนึ่ง มีพระธิดาแสนสวยชื่อ สโนไวท์.............. คิดไรกันอยู่จ๊ะ....อิอิ
รูปสโนว์ไวท์เหร๋อพี่.....ได้ได้ อิอิ อิอิ.... ต้อนรับกลับจากปายงัยหมู.......เอิ๊ก ๆๆๆ ช่าย ช่าย ...... อยู่ไกล้ๆ พี่ทีแหละคับ แต่ไม่เจอกันเลย เห่อ เห่อ.... ไม่ใช่ผมซะหน่อย....ของผมนะ ไม่บอกดีกว่า.....555
