ถ้าวันนึงต้องขาย Sunny กัน มันจะเป็นยังไงครับ TT

ส่วนตัวบอกได้เลยว่าผูกพันธ์กับมันมานานมาก รถเก๋งคันแรกของที่บ้าน คุณแม่ถอยป้ายแดงมาตอนอยู่ม. 4

มาถึงวันนี้ ก็จะ 10 ปีแระ ตั้งแต่มีเงินเดือน มีงานทำ ก็จะแบ่งไปลงกับรถตลอด


มาถึงวันนี้นั่งมองรถตัวเอง มันจะอยู่กับเราไปอีกนานเท่าไหร่น้า คุณแม่ก็บอกว่ารถมันเก่าแล้ว มีตังค์ก็ซื้อคันใหม่ซะ

ตอนนั้นก็เถียงที่บ้านมาตลอดว่าซื้อทำไม คันนี้มันยังดีอยู่เลย มองดูรถป้ายแดง ผมเองยังไม่รู้สึกว่ามีคันไหนที่ผมอยากได้

วันเวลาผ่านไป รายการซ่อมก็ต้องมีบ้างเป็นธรรมดา ไหนจะเฮดเดอร์แตก แอร์เสีย ลูกยางเพลาหน้าขาด สารพัดรายการซ่อม

แต่ผมเองก็ยังไม่เคยคิดว่ามันเป็นภาระนะ เข้าใจว่าอายุมันนานขึ้น ก็ต้อง Service กันเป็นธรรมดา


ทุกวันนี้ B14 ผม จันทร์-ศุกร์ จอดสนิท เอามาใช้แค่เสาร์ อาทิตย์ ถ้าต้องซื้อคันใหม่จริง ๆ

ใจผมก็อยากเก็บมันไว้เท่าที่ทำได้ครับ แต่ความเป็นจริงแล้วเนี้ย มันน่าจะทำได้ยาก เพราะถ้ามีคันใหม่มา ก็ไม่รู้จะจอดไหน

เวลาที่จะเอาไปขับ ขนาด B14 ยังจอดสนิท คันใหม่คงไม่ต้องพูดถึง นึกแล้วคงต้องยอมรับความจริง

ว่าวันนึง เราคงต้องขายมันไป มันเป็นเรื่องจริงที่เกิดกับเจ้าของรถทุกคน ...


ผมว่าเพื่อน ๆ หลายคนคงผ่านความรู้สึกนี้มาแระ ผมเองก็คงหนีไม่พ้น ถ้าวันนึงต้องขาย B14 คันนี้ไป

พูดแล้วก็เศร้า :cry: :cry:

ขนาดเมื่อวานพูดเล่น ๆ กับพี่ชายเรื่องซื้อรถใหม่ พอเอามาขับมันงอแงเลย แอร์เสีย 555 สงสัยน้อยใจเจ้าของมัน



ใครเคยผ่านความรู้สึกนี้แล้ว เอามาแชร์หน่อยครับ ผมว่ามันคงเศร้าน่าดูเวลาที่เราเอารถที่เรารักไปจอดให้คนอื่น

หรือมีคนอื่นขับมันออกไป โดยที่เราจะไม่ได้ขับมันอีกแล้ว :cry: :cry:

 

คงไม่ขายอะครับ ถ้าไม่ขัดสนจนใจจริง ๆ คงจะเก็บไว้ให้นานที่สุดแหละคัรบ ล้มลุกคลฃุกคลานมากับมันเยอะ หลายคนมองว่ารถเก่า แต่สำหรับผมนี่คือรถคันแรกที่บากบั่นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเราเอง อาจจะมีซ่อม มีเปลี่ยนบ้าง ตอนนี้ยังไม่พบแนวของตัวเอง แต่งยังไงก้ยังไปไม่ถูกทางของตัวเอง ยังคิดไม่ออกว่าจะไปแนวไหนดี แต่ก็ยังรักรถคันนี้มาก สรุปคือไม่ขายถ้าไม่เดือดร้อนอย่างที่สุดครับ

 

ถ้าพูดเรื่องขายๆกับรถทีไร ต้องรีบพูดให้ที่บ้านเปลี่ยนเรื่องทุกที เหมือนๆๆกัน ที่บ้านบอกรถนานแล้ว
ล่าสุดไม่ได้บอกให้ขาย บอกว่าเอาไปทำให้เหมือนเดิม แล้วจะเอาไปให้น้องชายพ่อใช้ แล้วเด่วหาคันใหม่
ยังต้องบอกไม่เอาเลย แต่ก็นะ ถ้าเอาคันใหม่มา ก็ไม่มีที่จอดเหมือนกัน อารมณ์นี้มีอย่างเดียว
ซื้อที่ทำที่จอดรถเพิ่ม 55++ ^^

 

ดูก่อนว่าขายเพราะอะไร จะได้รถอะไรมาแทน

ดีกว่าใหม่กว่า ขายแบบไม่คิดเลย

 

ปัญหาแนวนี้เคยเจอมาแล้ว...ตอนช่วงน้ำมัน 37-38 บาท ต่อลิตร น้ำมันเดือนนึง หมื่นกลางๆ พี่ชายบอกขายเถอะ หารถแก๊สมาใช้ดีกว่า ขาดเท่าไรเดี้ยวออกให้ที่เหลือ ตอนนั้นก็พูดไรไม่ออก...เหมือนกัน จะเอามันไปติดแก๊สไม่อยาก

สุดท้ายหาทางออกคือ ต้องยอมซื้อ B14 มาติดแก๊สอีกคัน เพื่อที่จะ รักษา B11 ไว้ แต่ปัญหาที่เจอคือ ไม่มีที่จอด ต้องไปจอดตามอุ่สี...บ้าง บ้านเพื่อน บ้าง

สู้มากะมันเยอะ...ไม่มีตังกินข้าวหลายทีก็เพราะมัน...ถมเท่าไรก็ไม่เต็ม แต่ก็ มีความสุขทุกที่ที่มีมันอยุ่

ถ้าวันนึงถึงทางตันว่าต้องโดนบังคับขาย ก็คงต้องหาทางออกอีก...มันเป็นมากกว่ารถ ทุกวันนี้หลายเรื่องที่มีมาได้ก็เพราะมัน อนาคตยังคิดเลย ถ้าแต่งงาน จะเอามันไปรับเจ้าสาว แล้วเดี้ยวหา BMW สีดำ วิ่งนำหน้ากะปิดท้ายไปรับเจ้าสาว บอกเพื่อนไว้แระ แต่ไม่รู้ จะทำได้ไหม eace:eace:eace:

 

ความรู้สึกคล้าย ๆ กันครับ
ตอนนี้ที่บ้านก็อยากได้กระบะอีกคันนึง แต่ตอนนี้มีรถอยู่ 4 คัน
อาจจะต้องขายคันใดคันนึง ซึ่งแต่ละคันก็มีความหลังสุด ๆ ทั้งนั้น

ซึ่งถ้าจำเป็นจริง ๆ ถ้าหากที่บ้านต้องการ รวมไปถึงความเป็นจริงของชีวิต
คงต้องขายครับ ขาวผ่องนี่แหละ เพราะถ้าคนในครอบครัวต้องเสียใจ ผมขอเป็นคนนั้นเองดีกว่า





แต่ตอนขายคงเลือกคนซื้ออ่ะครับ ทำใจไม่ได้เกิดไปเจอมันอยู่กะคนอื่นแล้วไม่เหมือนเดิม

 

ปัญหา มีมาเรื่อยๆ ถามว่า ชอบ มั้ย รัก มั้ย ตอบว่า ใช่

วันนึงคงต้องปล่อยไป อยู่ดีละครับ อายุก็ 10 กว่า ปี เข้าไป ละ

พูดลำบาก

 

ตอบแบบจริงๆจังๆไม่กวนตีนเลยนะ

ไม่ขายโว้ยยย


ตั้งแต่เริ่มใช้คันนี้มาแข่งก็ได้ทุกคนมาช่วยตลอด

จากพี่โต้ง RAM340 ให้โช้คมาชุดนึงราคาเกือบครึ่งแสน แถมจะไปวิ่งทีขอน้ำมันเครื่องมาถ่ายตลอด ทั้งๆที่มีรถแรงๆดังๆวิ่งกันตั้งเยอะให้ไปจะได้ผลกว่ามาให้ผมอีก

สนามไหนไม่มียาง ก็ยืมยางพี่นุ๊กมั่ง พี่โก๋มั่ง พอจะทำเครื่องก็ได้พี่กานมาช่วยทำ แถมตอนนั้นใครว่างก็ไปช่วยทำที่อู่ตลอด พี่เบิ้ม ไอ้โอ๊ต โจโจ้ หมออาร์ท
ช่วงไหนรถพังไม่มีตัง ก็ไปยืมที่หลังอู่พี่ติ่งยืมเครื่องมือมาทำเอง อันไหนทำไม่เปนก็ขอแรงช่าง อะไหล่บางตัวหาเก็บเอาใครไมได้ใช้ จากพวกพี่ๆบลูเบิร์ดคลับ ก็มี

ก่อนนี้ไม่นานมีพี่รู้จักคนนึงจะขาย 3Dให้ สภาพรถแข่งเต็มตัวเลยละ สองจิตสองใจมาก แต่ไม่เอาทำคันนี้ต่อดีกว่า

ล่าสุดวางเครื่องไปเอาเครื่องมาจากอู่พี่อ๊อดที่ทำรถให้พี่โก๋ พี่กานให้เกียร์เต็ดมา1ลูก หมออาร์ทหาอะไรที่ขาดมาให้
รถเอื้ออาทรสุดๆ กะจะทำคันนี้แข่งไปเรื่อยๆแหล่ะ เพราะซื้ออีกคันมาไว้ใช้เวลาไปไหนมาไหนเเล้ว

ไม่มีรถคันนี้ผมคงไม่มีโอกาสมากมายขนาดนี้ รักซันนี่ ชอบซันนี่ อย่าลืมเชียรืคันนี้ครับ
ใครสนใจสมทบทุน รถบ้านใช้งาน(แข่ง) ติดต่อได้

 

ผมเองก็เคยเจอปัญหาอย่างงี้เหมือนกัน ปัญหาด้านจิตใจ เมื่อที่บ้านบอก จาขายแล้ว ให้เอา EK lev มาใช้ เนื่องจาก B14 เก่าแล้ว ซ่อมนุ้นที นี่ที แล้วจาได้ออกรถ

ไหม่ 1 คัน ก็เคยพูดส่งไปว่า ออกมาเหอะ แต่ไม่ขาย B14 นะ ผมเองต้องคอยเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากขาย เพราะ B14 ของผมยังไม่สุดปราถนา อีกอย่างได้รับ

มรดกเป็นรถคันแรกในชีวิต ซึ่งรับช่วงต่อจากแม่มา คอยเช็ค คอยดูแล คอยซ่อมนิด ซ่อมหน่อย ให้มัน สมบูรณ์อยู่ตลอด แต่ก็อีกอะคับ ความคิดของคนรอบข้าง มัก

จาขัดกับความคิดเจ้าของรถ

PS. ทุกวันนี้คนที่บ้านก็ยังพูดอยู่ ..

 

บอกคำได้คำเดียวว่าไม่ขาย

ยังไงก้อขอเก็บไว้

 

ทุกวันนี้ที่บ้านก็พูดประจำเลยครับว่า ให้ขายทิ้งซะ เสียบ่อยๆ เราเองก็พยายามเปลี่ยนเรื่องไปเรื่องโน้น เรื่องนี้ตลอด
สรุป...ขายไม่ลงจริงๆ ครับ คันนี้เป็นคันแรก ถึงแม้จะซื้อมือสองมา แต่....ปลุกปั้นกับมันมาเยอะมากครับ กว่าจะได้สภาพแบบนี้ ผูกพันมากครับ

 

ผมก็เป็นอีกคนนึงที่ ใช้ B14 รุ่น 2 มาตั้งแต่ป้ายแดง ปีนี้ก็ 13 ปีแล้ว ที่ตัดสินใจเลือกซื้อรถรุ่นนี้ เพราะ ราคาที่ถูกกว่า ใน Option ที่มีให้มากกว่ารุ่นอื่นๆในเครื่อง 1,600 cc.

ซึ่งเป็นรุ่นที่ 2 ที่ เปลี่ยนด้านหลังเป็นไฟท้ายแยก ในแง่ของรูปร่างหน้าตา ผมก็ว่า โอ นะถึงแม้จะเชยๆ มีแต่รุ่นพ่อ รุ่นแม่ใช้ กันทั้งนั้น

ผมใช้มาตั้งแต่เริ่มทำงาน พอมีเงินเหลือเก็บ จึงได้ ใส่ไฟสปอร์ทไลท์ คู่หน้า เป็นอันดับแรกเลย พอเริ่มมีระบบเงินผ่อนจึงได้เปลี่ยนล้อแม็ก

แล้วก็ใช้ซ่อมบำรุงมาเรื่อยๆ จนถึงวันนึ่งที่เกิดหลังคาผุ ก็ลองเครมประกันทำสีใหม่ แต่ไม่สำเร็จครับ

แล้วก็ เริ่มต้นละ เริ่มมีเสียง บอกว่าให้เครมประกันอีกทีแล้วขายทิ้งซะ ซื้อรถใหม่ดีกว่า คิดมากมายน่าดู ว่าจะเข็นต่อไปดีไหม

ที่จริงผมสมัครในเวป rcw ตั้งนานหลายปีแล้ว แต่ทำงานอยู่ต่างจังหวัดเยอะ จึงไม่มีเวลาหาข้อมูล จากที่นี่เลย แต่โลกมันแคบ มีวิศวกร ที่เป็นลูกค้าผมและสนิทกันมาก ให้เค้าช่วยหาหลังคาประกายแก้วของB14 ให้หน่อยซิ

เค้าก็หาเบอร์โทรของ คุณออย มาม่าหมูสับมาให้ แล้วก็ให้เบอร์ท่านประธาน ST.หนุ่มใหญ่ใจดี มา เป็นที่ปรึกษา หลังจากนั้นก็ยาวมาถึงทุกวันนี้เลย ไม่จบไม่สิ้นเสียที มีทั้งทุก และสุขใจ ที่ยังได้ใช้อยู่

ทุกวันนี้จะบอกกับแฟนว่าจะไม่โมอะไรอีกแล้ว อันนี้ชิ้นสุดท้ายแล้ว เลิกไม่ได้เสียทีเลยเรา เหมือนติดยาคูลท์เลย ซื้ออะไรมาใหม่ที่นึง ต้องแอบซ่อนของไว้ก่อน และต้องบอกว่าราคา ถูกๆ

ทุกวันนี้ที่บ้านก็พอจะเข้าใจ ไม่ค่อยมีใครบอกให้ขายแล้ว ก็มันเลยจุดจะขายมาเยอะแล้ว ก็คิดอยู่เหมือนกันนะว่าวันนึงจะต้องซื้อรถใหม่จริงๆ จะทำยังไงกับลูกชายคันนี้ดี

เท่าที่ตอนนี้คิดได้ ก็ คือจะวาง เครื่อง SR 20 VET หรือ VQ 30 DET ทำให้มันจบ แล้วเอาไว้ขับไปจ่ายตลาดในวันหยุดครับ

ถ้าขายไปก็คงไม่ได้ราคาเท่าที่ลงทุน ลงแรงทำไป แต่ถ้ามีคนอยากได้ไปขับและชอบจริงๆก็ค่อยว่ากันครับ

 

โห.....commentแต่ละคนกินใจมั๊ก ไม่ขายดีกว่า ^ ^ตีโรลบาร์ใส่เเม่งเลย

 

ถูกต้องแล้วน้า

 

ผมเองแม้จะไม่ได้ขับ sunny เเต่ก็เข้าใจความรู้สึกเพื่อนๆพี่ๆ เหมือนกันครับ

ผมได้มรดกจากพ่อมา NV อ่าครับ ทั้งรักเเละผูกพัน ถึงจะยังอยู่กับมันไม่นาน

ตอนนี้ผมก็เก็บของแต่งไปเรื่อยๆอ่าครับ กองของไว้บ้าน ไม่มีตังทำ เพราะผมยังเรียนอยู่ และยังไม่ทำงาน...

ของแต่ล่ะอย่างกว่าจะได้มา ต้องเก็บตังหลายเดือน.....

ไม่รู้ซิครับ ผมก็รู้สึกว่ามันเป็นเพื่อนที่ดีของผม พาผมไปมาตั้งหลายแห่ง ถึงไหนถึงกัน

ผมคิดว่า ต่อไปในอนาคต ถ้าไม่ได้ใช้คันนี้เเล้ว ก็ยังอยากจะเก็บไว้ มันเป็นความทรงจำอะครับ "รถคันเเรก มรดกจากคุณพ่อ"

 

รถคันนี้ มรดกพ่อ เหมือนกันครับ หุหุ
ไปรับไปส่ง ตั้งแต่ ประถม ปลาย มัธยม
ยังไม่รวมคันเก่า B11 ตั้งแต่ อนุบาล ฮ่าๆ

 

ผมชอบทู้นี้หว่ะ อุ้ย

 

ผมก็ไม่เคยคิดขายนะทำไรไปก็ตั้งเยอะถึงจะเกเรบ้างแต่มันก็พาผมไปถึงทุกที่

แต่วันนึงที่ต้องเลือกระหว่างอีกชีวิตที่เรารักและเป็นทุกอย่างของชีวิตเรา

ผมก็ยอมขายแล้วครับแต่ก็ยอมขายให้คนที่รักมันเหมือนเรา

โคตรคิดถึงมันเลย :cry::cry::cry::cry:

 

เค้าดูแลเรา เราก็ดูแลเค้า
หลายครั้ง เรารอด ก็เพราะนาย
ครอบครัว มีความสุข ก็นาย
นายเจ็บ เราก็เจ็บ
เราอด แต่นายไม่อด
เรากิน 80 นายแดกซะ 1500
นายเลอะ เราล้าง (แต่เราเละ)
นายไม่สบาย เราก็เซ็ง
นายหล่อ เราก็หล่อ
นายแรง เราก็วัยรุ่น...


สรุป ขายไม่ลง ถึงแม้ว่า จะมีรายการอีก ชุดใหญ่
เบ็ดเสร็จ ดาว์นป้ายแดงสบาย ๆ เราก็ยังจะทำ

แต่ถ้าเหลือ จริง ๆ ซื้อเพิ่มนะไม่แน่

 

ไม่ขายค้าบ B11 เปนรถคันแรกที่ผมหัดขับรถ ตอนไปสอบใบขับขี่ก็คนนี้ตลอด จะไปไหนมาไหนก็ คันนี้ เจอช่วงน้ำำมันเกือบๆ 40 ก็จะโดนขายไปหลายทีเหมือนกัน จะเอาไปติดแก๊สผมก็เสียดาย ไม่ยอม เพราะรถจะ20ปีแล้ว แต่วิ่งไมุ่คง8หมื่นเรย ผมเสีบดายเครื่องมาก รถคันนี้ก็มีอะไรหลายๆอย่างที่ผมเปลี่ยนเอง ซ่อมเองกับมือ รักรถคันนี้มากๆ เรื่องซ่อม มันเป็นปกติที่จะต้องทำเพราะอายุมันก็เยอะแล้ว เคยทิ้งผมก็บ่อย แต่ก็ยังรักคันนี้อยู่ดี

 

ชอบคอมเม้นต์พี่มากพี่เด่น กินใจดี

 

เหมือนกันเลย เร็วๆนี้เลย รถมือสองแล้วก็แก่ด้วย แฟนเลยเริ่มบ่นว่าเอาตังค์ค่าซ่อมไปถอยใหม่ดีกว่าปะ แต่ก็ทำมาเยอะแล้ว สนุกดีด้วย คิดว่าคงไม่ขายอะครับ แต่อาจจะซื้อคันใหม่สำหรับครอบครัวเวลาไปหลายๆคน ถ้าตังค์พร้อมครับ คัน B14 นี้ก็คงเอาไว้ แปร๊ดดด......แปร๊ดดดด ซิ่งคนเดียว

 

เป็นสัจธรรมครับ
ใหม่มา....เก่าไป
มีพบย่อมมี..พรัดพราก
งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา ไม่ช้าก็เร็ว
แต่สำหรับผมงานเลี้ยงนี้เพิ่งเริ่มต้น อิอิ

 

ถ้ามีตังซื้ออีกคัน

 

ไม่ขายครับเก็บให้ลูก ให้หลาน
มีตังมากก็ซื้อใหม่คับ
ผมอ่ะขอแค่มีใช้ก็พอพาไปไหนต่อไหนได้
ทำมาก็เยอะแล้วอ่ะเสียดายจิงๆคับ
ถึงมันจะเน่า จะผุ จะพัง จะเหม็น ยังไงก็ร๊ากกกก

 

ยังไงก็ไม่ขายครับ ให้เงินเยอะแค่ไหนก็ไม่ขาย

เคยพูดเรื่องจะขายกันในรถ แมร่งงอนซะงั้น รวนไปหมดเลย

 

รถคันแรกของที่บ้าน...
ไม่ขายอยู่แล้วครับ...

 

อย่างที่เห็น ทำมามากละ โนคอมเม้น อิอิ ก็รักมากอะ
ชอบโพสของพี่เด่นได้ใจมากมาย

 

พี่โอ๋ค สุด ๆ ^______^ เอาไป จ่ายข้าวแกง 5555+ ++