ตั๋วฮา หมูหยอง

ยายแก้วดีจะไปแอ่วหา ลูกบ่าว หลังการขอคืนพื้นที่ของทหารใน กทม. กั๋วว่าจะอยากข้าวบนรถไฟก็เลยต้มไข่ไปกิ๋นตวยตาง 2 แก่น
(เกรงว่าจะหิว ก็เลยต้มไข่ไปกินระหว่างทางซะ 2 ใบ)

จะขึ้นรถไฟแล้ว ก็ซัดต๋าหันข้าวหลาม เลยซื้อข้าวหลามเหีย 1 บอก
(เหลือบไปเห็นข้าวหลามที่วางขายอยู่ ก็เลยซื้อไปอีก 1 กระบอก)

ใส่ถุงฮู้ดซิปเก็บไว้กั๊บไข่ต้ม... จะได้เอาไว้กิ๋นบนรถไฟ
(ใส่ถุงรูดซิปอย่างดี กะจะเอาไว้กินกับไข่ต้มบนรถไฟ)

เผื่อได้ตี้นั่งแล้ว ก็เอาถุงแอมขี้ข้างไว้กั๋วหาย
(เมื่อได้ที่นั่งก็เอาถุงวางไว้ข้างๆ สะเอว กลัวของหาย)

นั่งไปซักบึ๊ดซักกำ... ขนตาลู่จะไปล่ะกั๋น
(นั่งไปซักพัก... ขนตาบนกับขนตาล่างก็แย่งจะมาประสานกันให้ได้)

ก็เลยลวดหลั๊บฮั๊นล๊องง๊อง
(ก๊อ... เลยหลับงอก่องอขิงอยู่ตรงนั้น)

กำเดียวรถไฟจอด... ก็ มีป้อจายคนหนึ่งเดินหาเซาะหาตี้นั่ง
(ซักพักนึงรถไฟจอด... มีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังเดินขึ้นมาหาที่นั่ง)

หันยายแก้วดีหลับฮั๊นล๊องง๊อง
(เห็นยายแก้วดีหลับอยู่)

ก็กึ๊ดในใจ๋... "นั่งตวยคนเฒ่าเนี่ยบ่ะ... ปลอดภัยดี"
(คิดในใจว่า... "นั่งกับคนแก่เนี่ยแหละ... ปลอดภัยดี")

แล้วก็นั่งข้างยายแก้วดี... นั่งไปก็ลมจอยเน้อ...
(นั่งลงข้างๆ ยายแก้วดี นั่งไปลมก็เย็นสบาย...)

ก็เลยหลับไปเหียตวยกั๋น
(ชายหนุ่มก็เลยหลับไปกับยายแก้วดีซะเลย)

ยายแก้วดีหลับไปได้จ๊าดเมิน... สะดุ้งหยัวะ!!!
(ยายแก้วดีหลับไปนานนนนน... อยู่ๆ ก็สะดุ้งเฮือกขึ้นมา)

อืมมมม อี่แม่ไค่อยากข้าวเฮ้ย...
(อืมมมม ชักหิวข้าวแฮะ...)

กึ๊ดเติงหาข้าวหลามกับไข่ต้มตี้ใส่ถุงไว้
(ใจก็นึกถึงไข่ต้มกับข้าวหลามที่อยู่ในถุง)

ก็เลยหลับหูหลับต๋าเอามือซวมหา
(ด้วยความสะลึมสะลือ... ก็เลยเอามือควานหาของ)

ป๊ะใส่ซิปก็ฮูดดังควาก... เอามือเข้า งมๆ ซวมๆ
(เจอซิปก็รูดซิปดังควัก... แล้วก็เอามือควานหาของใหญ่เลย)

เซาะหาไข่ ต้ม 2 แก่น อืมมมม ยังอยู่
(ควานหาไข่ต้ม 2 ใบ อ๊ะ... ยังอยู่)

ยังบ่มืนต๋าเตื้อนา... ซวมไปแหมน้อยเซาะหาข้าวหลาม
(ยังไม่ยอมลืมตาอีก... ควานหาข้าวหลามใหญ่เลยทีนี้)

ข้าวหลามเฮาโล๊ะ... อืมมมมม ยังอยู่
(ข้าวหลามชั้นล่ะ... อืมมมม ยังอยู่แฮะ)

โฮ๊ะ... ละหมูหยองนี่ลุกตางใดมาแหนะ... อี่แม่บ่ได้ซื้อมาเล๊าะ!!!
(อ้าว... เฮ้ย... แล้วหมูหยองมาจากไหนวะเนี่ย ชั้นไม่ได้ซื้อมานิ!!!)

 

ข้าวหลามนี่ แกะกระบอกยังวะ ใหญ่เกิ๊น
จับข้าวหลามมาก ระวังแถมมายองเนสใส่หมูหยองนะยาย