เรื่องดี ๆ เริ่มต้นปีใหม่ 2553

คือตั้งแต่ที่เราไปบริจาคของให้โรงเรียนบ้านเขาพังกันมา
หลังจากนั้นทุกครั้งที่ผมไปวัด ผมก็คุยกับหลวงพ่อเรื่องที่โรงเรียนจะถูกยุบ ก็ได้ความว่า หลวงพ่อไปพูดกับ ผอ.อีกโรงเรียนที่มาต้อนรับเราวันนั้น ให้ช่วยดูแลโรงเรียบบ้านเขาพังบ้าง และไปช่วยคุยกับ อบต. เรื่องของบประมาณไม่ให้โรงเรียนถูกกระทรวง ฯ ยุบ ทาง ผอ. และ อบต.ก็รับเรื่องใว้

วันนี้ผมไปวัดอีก พอ 11.00 น.ก็เดินไปดูเด็กกินข้าวที่โรงที่เราไปบริจาคของนั่นแหละ เจอ ผอ. และครู ก็เลยคุยกัน ได้ความว่า อบต.ให้งบประมาณอาหารกลางวันมาเดือนละ 500 บาท x 50 คน ผอ. ก็เลยเอาเงินนี้ไปจ้างคนมาทำอาหารกลางวันให้เด็กกิน กับข้าว 2 อย่างทุกวัน และประกาศให้เด็กทุกคนเอาแต่ข้าวมาจากบ้าน และเจียดเงินก้อนนี้ไปจ้างครูอัตราจ้างมาเพิ่ม 1 คน ณ วันนี้มีเด็กนักเรียนเพิ่มเป็น 73 คน

วันนี้ผมเลยได้ยืนดูเด็กกินข้าวกัน
เด็กอนุบาลได้กินก่อน
เสร็จแล้วเด็ก ป.1-ป.6 ก็มานั่งรวมกันทั้งหมด ตักกับข้าว 2 อย่าง ๆ ละถ้วย มาวางตรงกลางกลุ่ม ๆ ละ 5 คน วันนี้เป็น พะโล้ กับ แกงจืดวุ้นเส้น ผมสังเกตุดูแต่ละถ้วยมีแต่น้ำ เนื้อไม่น่าพอคนละชิ้น
ก่อนกิน ทุกคนพนมมือใหว้ และท่องอะไรซักอย่างเพื่อขอบคุณคนให้ และเอ่ยชื่ออาหารสองอย่างนี้ด้วย
เสร็จแล้วก็ตักกินกันอย่างรวดเร็ว ไม่ถึง 5 นาทีทุกอย่างหมด เหลือแต่คนที่กินช้าสุดกับชามกับข้าวที่หมดเกลี้ยง ผมเห็นนาทีหลัง ๆ ที่กับหมดแล้ว เด็กเกือบทุกคนกินข้าวเปล่า

เพื่อนเอ๋ย ผมยืนดูอยูไม่ถึงห้านาที น้ำตาจะไหล โทรเรียกแฟนที่ใหว้พระอยู่ที่วัดให้รีบมาดูและเอากล้องถ่ายรูปมาถ่าย พร้อมทั้งรับปากกับครูทุกคนว่า ต่อไปนี้ทุกวันที่เปิดเรียน ตอน 11.00 น. ให้ภารโรงไปเอากับข้าวที่รีสอร์ทมาให้เด็กกิน ผมให้พ่อครัวทำใว้วันละหม้อ เด็กจะได้ไม่ต้องกินข้าวเปล่า และถ้าผมคิดไม่ผิด จำนวนเด็กต้องเพิ่มขึ้นถ้าพ่อแม่เด็กรู้ว่าให้เด็กมาโรงเรียนแล้วมีข้าวกิน และก็จะได้มาเรียนหนังสือไปด้วย

ผมคิดว่า ผลตามมาจากที่เราไปบริจาคของกัน เป็นสิ่งกระตุ้นให้มีสิ่งสร้างสรรค์เริ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผมจะทำตู้บริจารใว้ที่รีสอร์ทพร้อมประชาสัมพันธ์รูป ว่ารีสอร์ทเรารับผิดชอบสังคมโดยทำกับข้าวให้เด็ก 73 คนกินทุกวัน แขกอาจจะอยากบริจาคบ้าง

ฝากเรื่องดี ๆ ใว้แค่นี้กับรูปให้เพื่อน ๆ ดูกันครับ

 

คือตั้งแต่ที่เราไปบริจาคของให้โรงเรียนบ้านเขาพังกันมา
หลังจากนั้นทุกครั้งที่ผมไปวัด ผมก็คุยกับหลวงพ่อเรื่องที่โรงเรียนจะถูกยุบ ก็ได้ความว่า หลวงพ่อไปพูดกับ ผอ.อีกโรงเรียนที่มาต้อนรับเราวันนั้น ให้ช่วยดูแลโรงเรียบบ้านเขาพังบ้าง และไปช่วยคุยกับ อบต. เรื่องของบประมาณไม่ให้โรงเรียนถูกกระทรวง ฯ ยุบ ทาง ผอ. และ อบต.ก็รับเรื่องใว้

วันนี้ผมไปวัดอีก พอ 11.00 น.ก็เดินไปดูเด็กกินข้าวที่โรงที่เราไปบริจาคของนั่นแหละ เจอ ผอ. และครู ก็เลยคุยกัน ได้ความว่า อบต.ให้งบประมาณอาหารกลางวันมาเดือนละ 500 บาท x 50 คน ผอ. ก็เลยเอาเงินนี้ไปจ้างคนมาทำอาหารกลางวันให้เด็กกิน กับข้าว 2 อย่างทุกวัน และประกาศให้เด็กทุกคนเอาแต่ข้าวมาจากบ้าน และเจียดเงินก้อนนี้ไปจ้างครูอัตราจ้างมาเพิ่ม 1 คน ณ วันนี้มีเด็กนักเรียนเพิ่มเป็น 73 คน

วันนี้ผมเลยได้ยืนดูเด็กกินข้าวกัน
เด็กอนุบาลได้กินก่อน
เสร็จแล้วเด็ก ป.1-ป.6 ก็มานั่งรวมกันทั้งหมด ตักกับข้าว 2 อย่าง ๆ ละถ้วย มาวางตรงกลางกลุ่ม ๆ ละ 5 คน วันนี้เป็น พะโล้ กับ แกงจืดวุ้นเส้น ผมสังเกตุดูแต่ละถ้วยมีแต่น้ำ เนื้อไม่น่าพอคนละชิ้น
ก่อนกิน ทุกคนพนมมือใหว้ และท่องอะไรซักอย่างเพื่อขอบคุณคนให้ และเอ่ยชื่ออาหารสองอย่างนี้ด้วย
เสร็จแล้วก็ตักกินกันอย่างรวดเร็ว ไม่ถึง 5 นาทีทุกอย่างหมด เหลือแต่คนที่กินช้าสุดกับชามกับข้าวที่หมดเกลี้ยง ผมเห็นนาทีหลัง ๆ ที่กับหมดแล้ว เด็กเกือบทุกคนกินข้าวเปล่า

เพื่อนเอ๋ย ผมยืนดูอยูไม่ถึงห้านาที น้ำตาจะไหล โทรเรียกแฟนที่ใหว้พระอยู่ที่วัดให้รีบมาดูและเอากล้องถ่ายรูปมาถ่าย พร้อมทั้งรับปากกับครูทุกคนว่า ต่อไปนี้ทุกวันที่เปิดเรียน ตอน 11.00 น. ให้ภารโรงไปเอากับข้าวที่รีสอร์ทมาให้เด็กกิน ผมให้พ่อครัวทำใว้วันละหม้อ เด็กจะได้ไม่ต้องกินข้าวเปล่า และถ้าผมคิดไม่ผิด จำนวนเด็กต้องเพิ่มขึ้นถ้าพ่อแม่เด็กรู้ว่าให้เด็กมาโรงเรียนแล้วมีข้าวกิน และก็จะได้มาเรียนหนังสือไปด้วย

ผมคิดว่า ผลตามมาจากที่เราไปบริจาคของกัน เป็นสิ่งกระตุ้นให้มีสิ่งสร้างสรรค์เริ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผมจะทำตู้บริจารใว้ที่รีสอร์ทพร้อมประชาสัมพันธ์รูป ว่ารีสอร์ทเรารับผิดชอบสังคมโดยทำกับข้าวให้เด็ก 73 คนกินทุกวัน แขกอาจจะอยากบริจาคบ้าง

ฝากเรื่องดี ๆ ใว้แค่นี้กับรูปให้เพื่อน ๆ ดูกันครับ

 

ผมอ่านแล้วสะเทือนใจหลายๆอย่าง เลยคับพี่

เด็กบางคนในกรุง กินกันอย่างทิ้งขว้าง แต่เด็กหลายๆคนในหลายๆที่ กับไม่มีจะกินเอา

ถ้ายังไงมีโอกาศ ผมจะขอไปร่วมบริจาค ด้วยคน

พอดี พี่ชายผมมี บ้านที่เมือง กาญ อยู่หลังหวัดหมอเฒ่า ก่อนถึงเขื่อนศรี

ธรรมดา พี่เขาจะเลี้ยงเด็กที่โรงเรียน นั้นกัน เมื่อมีโอกาศ นะคับ

---------- Post added at 23:07:38 ---------- Previous post was at 23:07:18 ----------

ผมอ่านแล้วสะเทือนใจหลายๆอย่าง เลยคับพี่

เด็กบางคนในกรุง กินกันอย่างทิ้งขว้าง แต่เด็กหลายๆคนในหลายๆที่ กับไม่มีจะกินเอา

ถ้ายังไงมีโอกาศ ผมจะขอไปร่วมบริจาค ด้วยคน

พอดี พี่ชายผมมี บ้านที่เมือง กาญ อยู่หลังหวัดหมอเฒ่า ก่อนถึงเขื่อนศรี

ธรรมดา พี่เขาจะเลี้ยงเด็กที่โรงเรียน นั้นกัน เมื่อมีโอกาศ นะคับ

 

อย่าว่าแต่คอื่นเลย ตัวผมเองบางครั้งซื้อมาไม่อร่อยก็ไม่กิน ทิ้งซะงั้น

เห็นอย่างนี้แล้ว ต้องปรับปรุงตัวแล้วละ

 

ปีนี้ คงไป บริจาค กันที่โรงเรียน เดิมนี้แหละครับ ประทีป
เอาไว้ช่วงกลางๆปี รอประธานโหน่ง ตกแต่งเรือนหอเรียบร้อยก่อนครับ
เราไปกันอีกแน่นอน

เบื้องต้น
เดี๋ยว วันเสาร์นี้ มีทติ้ง ผมจะบอกบุญบริจาคเงินสมทบทุนไปช่วยประทีปเป็นค่าอาหารในเบื้องต้นก่อน

 

ว่าแต่หมอก้อง เลิก ฉีดยา แล้วเอาตังไป ช่วยน้องๆ

ก็น่าจะได้เยอะอยู่ นะหมอก้อง อิอิ

 

ยินดีช่วยเหลือด้วยอีก 1 คนครับ

 

ร่วมด้วยคนครับ

 

นานไง ไม่ได้ฉีดยาคร๊าบ

ไม่มีตังจริงๆ

 

ขอบคุณครับโอ๋
ผมรู้สึกว่าโลกนี้มีอีกเยอะแยะมากมายที่เราไม่รู้ รอจนกว่าเราจะได้มีโอกาศสัมผัส โดยเฉพาะเรื่องดี ๆ คนดี ๆ เพื่อนดี ๆ มากมายที่ผมภูมิใจที่ได้สัมผัส
ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนด้วยครับ

 

ขอร่วมทำบุญด้วยคน ครับ

 

ทำดีแล้วอย่าท้อครับประทีป

เพราะเราไม่ได้ทำดีอยู่แค่คนเดียว ยังมีคนที่มีอุดมการณ์เดียวกับเราอยู่อีกมากครับ
สังคมไทยในถิ่นทุรกันดาร อยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ เพราะมีคนดีๆคอยทำงานปิดทองหลังพระอยู่อีกมากมายครับ
ไม่งั้นเราคงจะเหมือน เขมร พม่า ครับ
ที่เราไม่เหมือนประเทศพวกนั้น เพราะเรามี ในหลวง และ คนที่ทำงานปิดทองหลังพระอย่างพวกเราอีกมากครับ

ความจริงวันเสาร์นี้ ผมมีเพื่อนๆผมจาก บริษัท กระทิงแดง และ มิตซูบิชิ สนญ. และน้องๆ ช่างกล ช่างก่อสร้าง
เดินทางไปปรับปรุงโรงอาหารให้เด็ก ที่จังหวัดสุพรรณบุรี อีกงาน
ใครสนใจสมทบทุน แจ้งความจำนงค์ที่ผมได้ครับ
เช้าวันอาทิตย์ผมจะได้โอนเงินเข้าไปช่วยสมทบทุนเพิ่มเติมอีก

 

พี่ผมเนี่ยเป็นคนดีจริงๆนะคับ แล้วตอนพวกโอ๊คไปเที่ยวรีสอทพี่ก็ไม่บอกอ่ะเพราะผมก็อยากำทำบุญเหมือนกัน
ลืมบอกไปวันปีใหม่สนุกมากนะคับพี่ประทีบ
สนามหน้าเจอกันพี่ อิอิ

 

ใช่ครับ โอ๋ ผมเคยทำงานที่กัมพูชาช่วงปี 37 ถึง ปี 42 ผมเปิดทีวีดูรายการที่เมืองไทยโดยมีลูกน้องที่เป็นคนท้องถิ่นดูอยู่ด้วย พอดีเปิดไปดูรายการขอบริจาคเงินและสิ่งของช่วยน้ำท่วม ลูกน้องผมดูแล้วตกใจมาก ว่าเมืองไทยมีแบบนี้ด้วยหรือ ถ้าเป็นบ้านเขา ถ้ามีน้ำท่วมหรืออากาศหนาว ก็ปล่อยตายกันไป ไม่มีใครช่วยใครหรอกครับ เพราะฉะนั้น อย่าท้อเลยครับ ประทีป ทำดี ใครไม่รู้ แต่ ใจเรารู้ ครับ

 

ตกลงยอดเงินบริจาคจากวันมีทติ้ง ได้ 2,800 บาท ครับ
ผมจะโอนไปสมทบทุนให้ประทีปก่อน

 

ขอบคุณโอ๋และเพื่อน ๆ ทุกคนครับ
เงินที่บริจาคจะนำไปให้โรงเรียนผ่านทางหลวงพ่อนะครับ จะได้ช่วยกันคิดในการใช้จ่ายอย่างถี่ถ้วน โดยจะยึดถึงการอิ่มท้องของเด็กเป็นหลัก พ่อแม่เด็กคงดีใจและขอบคุณพวกเราทุกคนนะครับ

ผมกำลังคิดที่จะแสดง record การบริจาคใน website ของรีสอร์ท www.boutiqueraft-riverkwai.com เพื่อความสบายใจและภูมิใจของทุกคน

 

รีสอร์ทพี่ประทีปนี่คือ ตามลายเซ็นต์พี่เลยช่ายไหมคับ
ผมเคยได้เมลล์มาจากเพื่อน น่าไปมากอ่ะคับ
มีโอกาสจะไปเที่ยวนะครับ

 

ฝากประทีป เป็นธุระ ดำเนินการด้วย ครับ

 

ใช่แล้วครับ มีเพื่อน ๆ ชาวอีโวมาเที่ยวหลายคนแล้วครับ มีพี่แก้ว mitsu only, หมู sit turbo, อีโวแถบเมืองกาญจน์, etc. เราเป็นรีสอร์เล็ก ๆ แต่แขกมาพักซ้ำ ๆ เยอะมากครับ แขกหลายคนพูดว่า เราคือแพที่ดีที่สุดในเมืองกาญจน์ครับ

สำหรับเพื่อน ๆ ชาวอีโว ราคาพิเศษ + อาบน้ำฟรี(ในแม่น้ำ)กับสาวมอญครับ

 

เดี๋ยวผมว่าง จะลากหมูไปอีกรอบนะครับ
ชอบท่อนสุดท้ายอ่ะ

 

ีupdate ครับ
เมื่อวันพุธที่ผ่านมา ผมมีโอกาศไปเยี่ยมนักเรียนมา ก็ปลื้มครับ จากที่เด็กได้กินข้าวเปล่ากัน วันนั้นได้เห็นทุกคนกินกันจนข้าวหมดแต่กับข้าวยังเหลือ 555
ที่อยาก update คือ ศึกษาธิการจังหวัดส่ง ผอ. มาประจำได้เกือบเดือนแล้วครับ โรงเรียนคงไม่ถูกยุบแน่นอนแล้วครับ วันที่ผมไปไม่ได้เจอ แต่วิสัยทัศน์ใช้ได้ทีเดียว เพราะครูบอกว่า ผอ. สั่งให้เอางบประมาณวันละ 250 บาท มาซื้อน้ำเต้าหู้ให้เด็กที่ไม่ได้กินข้าวเข้ามาโรงเรียนประมาณ 20 คน ย้ำว่าข้าวเช้านะครับ ที่ผมให้เป็นอาหารกลางวัน ซึ่งผมไม่เคยรู้มาก่อนว่ามีเด็กไม่มีข้าวเช้ากินมาโรงเรียนมาก่อน แสดงว่า ผอ. คนใหม่นี้ไม่ธรรมดาครับ

สิ่งที่ผมสังเกตุสำหรับโรงเรียนนี้คือ ไม่เคยมีครู หรือ นักเรียน คนใหนขออะไรผมเลย ไม่ว่าจะขาดอะไร หรือ อยากได้อะไร ไม่เคยบอก ไม่เคยขอ คงเป็นนิสัยอะไรซักอย่างที่ผมเองก็ประทับใจ
ฝากรูปล่าสุดใว้ดูเล่น ๆ ครับ

 

ไปอีกเมื่อไหร่ดีครับ

 

พี่โหน่งบอกรอ ปลูกบ้านเสร็จก่อน อีกนิดครับ