โหย เพิ่งบ่นเรื่องถนนไปไม่นาน มามีเรื่องอีกละ วันนี้ ประมาณ 18.10 ผมขับรถข้ามสะพาน ตรงแยกบางกระปิ-ลำสาลี ขณะอยุ่เลนกลาง (ปกติขับรถเปิดกระจก ปิดแอร์) ขณะฟัง Sweet Dream - Beyonce เพลินๆ (จำได้เพราะ repeat one) แกร่กก!!!! ผมได้ยินเสียงดังมาจากทางขวา กายละเอียดบอกผมว่า มีอะไรชนกระจกมองข้างแน่ พร้อมด้วยกายหยาบที่หันไปมองทันที กระจกมองข้างคนขับ ผมบิดไปทางหน้ารถอย่างน่ากลัว (กลัวสิ ถึงกะมองไม่เห็นเงาบนกระจก แปลว่าบิดไปมากมาย มือสองอันตั้งสี่ห้าพัน) ก่อนที่จะสนใจเรื่องความเสียหายไปมากกว่า ผมรีบหันไปมองคู่กรณีทันที เป็นมอเตอร์ไซค์ไทเกอร์ (สีอะไรคงไม่ต้องระบุ มีสีเดียว) ซ้อนสอง คนหลังไม่สวมหมวก คนหน้า สวมหมวกกันน๊อกสีขาว มีเลขประทับด้วย อ่านไม่ทัน ป้ายทะเบียนสีแดง สงสัยรถเพิ่งออกใหม่ เลขอะไรจำไม่ได้ "เพราะมันเป็นเลขไทย" ซึ่งผมไม่ได้ใช้เลขไทยในชีวิตประจำวันนัก จึง ไม่สามารถจำรายละเอียดได้เลย มือซ้ายผมบีบแตรตามทันที สามครั้ง Potato ไม่มีเหลียวมอง Potato ขี่ผ่านคันหน้าไปอย่างรวดเร็ว แล้วปาดออกซ้าย ผมจึงออกตาม กะว่าจะตามไปดูเลข (ไม่เห็นเลขไทยนาน ตื่นเต้น จะเอาไปแทงหวย) ก็ขับตามไป บีบแตรไล่หลังไปด้วย Potato ก็ไม่เหลียวแล ตอนแรกชิดซ้าย คิดว่าจะเลี้ยวซ้าย (แยกลำสาลี ตรงไปศรีนครินทร์) พอถึงจุด Potato ตบขวา ตรงไปซะงั้น เอาวะ ในเมื่อ Potato ทำได้ ตูก็ทำได้ ก็ขอเบียดคันอื่น(ขออภัยด้วย) ตาม Potato ไป แต่เนื่องด้วย พอ Potato สบจังหวะทางสะดวก Potato จึงบิดไม่คิดชีวิต (แมงกะไซค์ไทเกอร์นี่ แรงจิง) หายไปในกลุ่มควัน ดวกนี่!!(อุทาน) ตามไม่ทัน จะทันได้ไง รถเยอะจะตาย (Buffalo จังเรา) เลยได้แต่ร้องเพลง อารมณ์เสีย ของ อาภาพร แทน กลับรถ กลับมาที่ราม กลับห้อง เซ็งไก่ ดีนะ ว่าไม่เป็นอะไร ดึงกลับมาปกติ แต่ถ้าเป็นอะไร "ใคร" รับผิดชอบ "ป้ายแดงเลขไทย นิสัย..." หรือนี่จะเป็นเหตุที่เขาใช้เลขไทยกัน เพื่อหลีกเลี่ยงการจำได้...
ดูจากอารมณ์ที่คุณโพสแล้ว โชคดีที่คุณไม่ได้ตัดสินใจทำอะไรรุนแรงไป แล้วก็รถยังสามารถกลับมาใช้งานได้ตามปกติ ปล่อย ๆ ไปเถอะครับ เดี๋ยวมันก็ตายไปเอง
รถไม่เป็นไรมากก็ดีแล้วคับ มีอีกที่ที่เราจะสามารถจดจำและระบุตัวได้ นั่นคือเลขบนหมวกเค้าคับ หมวกสีขาวคาดแดงจะเป็นท้องที่ หมวกขาวคาดสีส้มจะเป็นจราจรกลาง หมวกสีทองคาดดำจะเป็นสายตรวจท้องที่
