ส่งยาไปช่วยทหารชายแดน ไม่เสียค่าส่งไปรษณีย์ ทำบุญด้วยกันนะ

ได้เมลล์มา ช่วยได้ก็ช่วยๆกันหน่อย


เพื่อน ๆ สนใจกันหรือเปล่าตอนนี้ก้อมกับพี่ ๆ ที่ทำงานกำลังรวบรวมเงินซื้อยาและอุปกรณ์ทำแผลและ Mask ปิดจมูก เพื่อส่งให้กับทหารชายแดนภาคใต้
ถ้าเพื่อน ๆ สนใจรวมหรือส่งเองได้ตามที่อยู่ด้านล่างนะค่ะ "ไม่เสียค่าส่งไปรษณีย์ "

โดยเขียมุมกล่องบน ขวามือ ว่า ' ทบ.สนามชายแดน '
เมื่อคนที่คอยช่วยเราต้องการความช่วยเหลือ...



เนื่อง จากรุ่นพี่ผมคนหนึ่งเขาเป็นทหารอยู่ที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ พี่เขาอยู่ที่ปัตตานีครับ และเขาขอความช่วยเหลือเรื่อง ยารักษาโรคต่างๆและอุปกรร์อาหารการกินที่นั่น หมอหรือพยาบาลเขาใช้วิธีการเวียนไปตามรพ.รัฐต่างๆให้มาอยู่ขาดแต่ยาเพราะว่า ที่นั่นใช้คำว่าขาดแคลนจริงๆ
ขนาดไปขอรับบริจาคร้านขายยาและโรงงานผลิดยาเขาก็ให้มาแต่ไม่พอเพราะคนที่นั่นถูกยิงกันทุกวัน เด็ก ก็ไม่กล้าออกไปหาหมอเพราะไม่มีตังค์ตอนนี้ต้องเอาหมอทหารเข้าไปรักษาชาวบ้าน และที่สำคัญที่นั่นกองทัพเขามีงบประมาณในเรื่อง ยารักษาโรคน้อยมาก จึง เรียนมาเพือ่ขอบริจาคยารักษาโรคทุกชนิด บางครั้งต้องประสานงานตามวัดต่างๆ เพราะเวลาถวายสัฆทานเขาจะมียามาให้ด้วยนะครับเลยเรียนมาเพื่อขอความกรุณา เพื่อนๆทุกท่านช่วยกันรวบรวมยาหรือเวศภัณฑ์ต่างๆ ส่งไปช่วยด้วยนะครับ เพราะที่นี่ขาดมาก ส่งที่อยู่มาให้เพื่อจะได้ส่งของมาช่วยกันครับ

พันตรี สุวพจน์ จุลกทัพพะ
รอง ผบ.ฉก 24 ( พัน.ร. 234) ศูนย์ฝึกอาชีพวัดช้างให้
ตู้ ปณ. 10 ปณ. นาประดู่ อ.โคกโพธิ์ จ.ปัตตานี 94180
เขียนมุมกล่อง บน ขวามือ ว่า ' ทบ.สนามชายแดน ' ครับ


อย่างน้อยช่วยกันส่งต่ออีเมลล์นี้ เผื่อว่าจะมีคนใจบุญส่งความช่วยเหลือไป




วันนี้ฉันมีนิทาน อยากเล่าให้เธอฟัง

นิทานเรื่อง ท ทหาร อดทน
เวลาเค้ายืนเค้าแนบปืนกลไว้ข้างกาย
ทั้งที่เค้าไม่เคยใจร้ายและไม่เคยคิดฆ่าคน
แต่เป็นอีกคืนที่เค้าต้องออกลาดตระเวน
เป็นหน้าที่ของกองพันทหารราบผู้รักตัวเอง
น้อยกว่าชนในชาติไทย
เพราะรู้ว่าเลือดเนื้อเค้าจะสละไม่ให้เราเป็นทาสใคร

ในขณะนั้น ผู้ก่อการร้ายซุ่มโจมตี
เสียงปืน ดังสนั่นตอนเวลาเลยเที่ยงคืนกว่า
เสียงระเบิดดังก้องกึกไปทั่วทั้งป่า
พร้อมเสียงกระสุนปืนทะลุตัวจ่า
เค้ารีบยกปืนกลข้างกายประทับบ่า
ในขณะที่ยิงสวนไปเค้าคิดแต่ว่า
ถ้าคืนนี้เป็นคืนสุดท้ายของชีวิต
เค้าก็ยินดีที่จะสละทุกอย่างด้วยยศอันน้อยนิด
ขอเพียงคนในชาติได้หลับสบาย
เค้าจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้


หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน


ในคืนที่ผมกินเหล้าอยู่นั่งเล่น
ในคืนที่ป้าข้างห้องยังตั้งวงป๊อกเด้ง
คืนที่เด็กมัธยมนั่งท่องตำราเอนท์จุฬา
คืนที่ใครหลายคนลืมชื่อคนเดือนตุลา
คืนที่คุณนอนหลับอยู่บนเตียง
ทั้งหมดคือคืนเดียวกันกับเสียงปืนที่ดังเปรี้ยง
ของทหารต่อต้าน ข.จ.ก.
ผู้ไม่ยอมให้ใครมาเผาโรงเรียน เผาตำรา ส.ป.ช.
และยังไม่มีตอนจบของนิทาน
มีเพียงแต่ตอนรุ่งสางไม่เป็นศพก็พิการ
เพราะในทุกเช้าที่เราตื่นมาเมาขี้ตา
มันคือเช้าแห่งการสูญเสียที่ 5 องศา 37 ลิปดา
เขาตายเพื่อคนในชาติได้หลับสบาย
เขาจะยืนหยัดปกป้องแผ่นดินแม้ชีพมลาย

ในราตรีที่ด้ามขวานลุกเป็นไฟ
ประเทศไทยเจ้าเอ๋ยมีคนฝากเพลงนี้มาให้


หลับตาเถอะนะ ขอให้เธอหลับฝันดี
คืนนี้ไม่ต้องห่วง ตรงนี้ฉันจะดูแลด้วยชีวิตของฉัน
ฝากดาวบนฟ้า ร้องเพลงนี้ให้เธอฟัง
หากฉันไม่ได้กลับ อย่างน้อยให้เธอหลับสบายก็พอแล้ว

 

อืม