Gymkhana Festival Championship 2009, 5 July 2009, Lampun Thai

ออกเดินทางจาก AOD ATEC SPEED SHOP SHIBUYA วันที่ 4 เวลา 0.00 น.

หลังจากนั้นไปสมทบกับที่อีกคณะที่อยุธยา แล้วขึ้นเหนือไปตามเส้นทางสายเอเชีย (มั้งนะ) เข้านครสวรรค์ ผ่านกำแพงเพชร เข้าตาก โผล่ลำปาง แล้วก็มีการแข่งขึ้นเขาขุนตาล มันส์มากขอบอก

 

บังซีด downhill มา 190 แด็กเรียบ หุหุ

 

ใครพลาดงานนี้ น่าเสียดายเป็นอย่างมาก

 

งานนี้ต้องขอขอบคุณ พี่อาร์มร่อง ผู้สนับสนุนอย่างเป็นทางการ

ส่วนรูปตอนงานฝนตก เลยขี้เกียจออกไปถ่าย 555 รอดูที่กล้องพี่อาร์มร่องล่ะกันครับ

คลิปหลุด ๆ จากพี่ บก.วิเชษฐ์ ธรรมรุ่งพิทักษ์

http://racingweb.net/forums/showthread.php?t=645266

 

ขอบคุณครับ

 

พี่เคไม่ลงเหรอภัค

 

น่าสนุกแฮะ

 

ดูรูปก็มันแล้วคราบ ผลการแข่งเป็นไงบ้างครับ

 

จากวีดีโอ ผมก็เลยรู้ว่าโค้ช 8 นิ้ว ( ล้อ่ะครับ )

 

เขามีชื่อว่า "เจี๊ยบ 8 นิ้ว ด้วย" 555+

 

มีอีกเมื่อไหร่ครับจะไปดูผมอยู่ลำปางครับ

 

โหสสสสสสทั้งจิมทั้งครอส ฮ่าร์ๆ

 

โหสสสสสสทั้งจิมทั้งครอส ฮ่าร์ๆๆ

 

พี่เคก็ลงครับ

 

D-Max หัวเดียวตรีนโหด โดนค่าน้ำมันตอนซ้อมไป 500

 

เจี๊ยบ 8 นิ้ว คงจะสู้ อาร์มร่อง ไม่ได้หรอกครับ

 

ขอบคุณพี่ภัคมากครับสำหรับรูปสวยๆทั้งนั้นเลย เสียดายไม่ได้สอยรูปสาวเชียงใหม่มาฝากกันบ้างเลย

 

ขอบคุณพี่ภัทร์จากใจเลยค่ะที่มาลงรูปให้และพี่ๆท่านอื่นด้วยนะคะที่ลงรูปให้

 

โค๊ชเจี๊ยบแน่นอนจริงครับ

 

ยอมากเดี๋ยวพลาดครับ........อยู่ลำปางแถวไหนครับผม

อยากบอกว่า ถนน ลำปางเชียงใหม่ น่าเล่นมิดไนท์มากๆเลย .5555

 

อันนี้ผมอยากพูดให้เพื่อนๆที่อยากลองขับหรืออยากรู้เทคนิคเอาไว้ประดับรอยหยักในสมอง

จิมคาน่า ไม่มีอะไรมาก ส่วนตัวคิดว่ามีหัวใจอยู่ด้วยกันคือ

1 ดึงโบ หรือยูเทิน

2 การสลาลมหรือโค้งหักศอก

3 โดนัท

เพื่อนบางคนอาจะคิดว่าขับให้ถูกไลน์ไปให้เร็วโดยไม่สะดุดก็ชนะแล้วแต่ ความจริงมันมีอยู่ว่า

ถ้าเราจะเร็วกว่าใครเราต้องเร็วกว่าเค้าทำได้ดีกว่าเค้า ถึงจะเป็นผู้ที่ชนะได้ การขับจิมคาน่าให้

ความคิดสร้างสรรค์มากกว่าที่คิดเพราะว่า จะต้องจินตนาการว่าเราต้องเลี้ยวตรงนี้ๆแล้ว ยังต้อง

คิดอีกว่า เราต้องเลี้ยววงกว้างดีหรือวงแคบดี ความเร็วจะใช้ขนาดไหนถึงจะดี ถ้าเร็วไปก็ปัดไม่ก็

เลยจุดเบรคทะลุกรวย ทำให้รถเสียอาการ ออกหน้าดื้อหรือท้ายปัดได้ เรามาดูเทคนิกการหลักๆ

การขับจิมคาน่ากันก่อนเลยดีกว่า..........หัวใจของมันก็คือ สนามๆนึงถ้าคุณวิ่งด้วยระยะทางที่สั้น

ที่สุดคุณก็จะเร็วที่สุด แต่ถ้าในโค้งๆนึงถ้าคุณคุณวิ่งระยะทางไกลกว่า แต่วิ่งได้เร็วกว่า ตรงนี้อาจจะ

ชดเชยกันได้

1 ดึงโบ เพื่อนๆหลายคนมักจะ ดึงโบหรือ ดึงเบรคมือยูเทินโดยการดึงค้างไว้ ให้รถปัดจนใกล้จะจุดที่

ต้องการจะพุ่งไปข้างหน้าแล้วค่อยปล่อยลง แต่ผมไม่ได้ทำอย่างนั้น การดึงเบรคมือเพื่อยูเทิน ดึงหลัง

หลังจากหักเลี้ยวพวงมาลัยไปแล้ว พอดึงปุ๊บท้ายจะเริ่มออกตรงนี้แหละ ผมจะปล่อยเเบรคมือปล่อยครัช

เดินค้นเร่งเพื่อควบคุมการหมุนทันที ข้อแตกต่างก็คือ การดึงเบรคมือค้างไว้ จะต้องแม่นเรื่องความเร็ว

ที่พุ่งเข้ามาดึงเบรคมือหากมาแรงมากจะคุมไม่อยู่เพราะว่ารถจะท้ายปัดแรงมาก และการให้กำลังเครื่อง

ควบคุมการปัดทำให้รถพยายามเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ทำให้ออกจากโค้งได้เร็วกว่า

และการเข้ามามายูเทินนั้น ให้เล็งแค่กลวยอยู่พอดีกับล้อหน้าแล้วหักพวงมาลัยเข้าหากลวยแล้วดึงเบรค

มือทันที ถ้าดึงเบรคมือไม่ติดล้อหลังจะเหยียบและเบียดกลวย ถ้าดึงติดล้อหลังจะสไลด์หลบกลวย

ถ้าหากดึงเบรคมือห่างจากกลวยมากเกินไป เมื่อรถปัดไปแล้วกลวยมันไปอยู่หน้ารถ และทำให้เราต้อง

ดึงโบเป็นวงกว้าง ซึ่งทำยากและมีโอกาสผิดพลาสได้ง่ายนั่นเอง

2. การสลาลม หรือการหักเลี้ยว ต้องจำไว้ว่าล้อหลังจะต้องชิดกลวย ดังนั้นล้อหน้าต้องห่างจากกลวย

สิ่งนี้จะทำได้เร็วหรือช้าขึ้นอยู่กับว่าใครชินรถกว่ากันและหมุนพวงมาลัยได้เร็วกว่ากัน

ถ้าพลาด คิดว่าล้อหน้าชิดกลวยมากเกินไปล้อหลังต้องเหยียบกลวยแน่ๆ แก้ไขได้(ถ้าทำทันและรู้ทัน)

อย่างแรก กดให้ล้อสปินเป็นเพาเวอร์สไลด์ให้ท้ายปัดหลบกลวย อีกอย่างคือ ดึงเบรคมือให้ท้ายปัด

หลบแล้วไปต่อ

3 การเข้าทำโดนัท สิ่งแรกที่เพื่อนนักขับเจอแระเป็นประตูบานแรกที่ต้องก้าวข้ามไปให้ได้ คือเรื่อง

การฝืนธรรมชาติมันมีเทคนิคอยู่นิดเดียว ถ้ารับรู้และเข้าใจมัน ขอแค่ครั้งเดียว จะเหมือนกับการว่ายน้ำ

ถ้าว่ายเป็นมันก็เป็นเลย แล้วทีนี้ก็จะทำให้คุณขับจิมคาน่าเป็นดริฟเหมือนผมนั่นเอง............สิ่งนั้นคือ

ในจังหวะที่เราดึงโบให้ท้ายปัด(หรือกระชากครัช)..............หลับตาแล้วนึกภาพตาม ธรรมชาติของคนเรา

เมื่อรถท้ายปัดแล้วจะตอบสนองอยู่ 2แบบ คือ

-1 แก้พวงมาลัยและยังเปิดคันเร่งอยู่ -2 ยกไม่กล้ากดต่อ.......... ทั้งสองอย่างนี้เป็นอุปสรรคในการทำ

โดนัทและดริฟ ขอให้เข้าไว้ว่า การทำโดนัทวงกว้างจะใช้เพาเวอร์สไลด์ คือต้องกดให้ท้ายปัดอยู่

ตลอดเวลาอันนี้ต้องทำตลอดการการโดนอันนี้ต้องฝึก อีกอย่างก็คือพวงมาลัยจะเอาไว้ควบคุมทิศทาง

ให้วงกว้างหรือแคบ และช่วยให้เพาเวอร์สไลด์มากหรือน้อยได้

ยกตัวอย่าง เกียร์ 1 หรือเกียร์ 2 ต้องลองดูเอาเอง ถ้าเกียร์ 1 ต้องใช้รอบสูง ถ้าเกียร์ 2 ก็ใช้รอบกลาง

ได้แต่เครื่องต้องมีแรงบิดที่ดี......

หมุนขวา นะ(หลับตาและจินตนาการไปด้วย)

กระชากครัชพร้อมเลี้ยวขวาไปด้วย....... ท้ายปัดไปทางซ้ายแล้ว

(ถ้าเราไม่คืนพวงมาลัยรถจะเป็นโดนัทที่อ้อมกลวยไม่ได้จะหมุนโดยมีล้อข้างขวา

เป็นจุด0กลาง) ตรงนี้ต้องจับความรู้สึกให้ได้ว่าเราแต่งคันเร่ง กลางหรือสูง เพื่อควบคุม

เพาเวอร์สไลด์ ในขณะที่มีท้ายปัดอยู่ ให้เราคืนพวงมาลัยให้ล้อตรง แต่รถยังหมุนอยู่

ก็เพราะว่าท้านที่ปัดรอบๆ ตรงนี้เรายังคงตั้งพวงมาลัยตรงอยู่จะทำให้รถหมุนเป็นวงกว้าง

ขึ้นเรื่อย..........???~ ถ้าจะทำให้เป็นวงกลมเหมือนเดิมต้อง

-1 เลี้ยวขวากลับมาที่เดิม เพราะว่าเมื่อเราเลี้ยวขวากลับมาที่เดิม(ประมาณ ครึ่งรอบ)ก็จะทำให้ท้ายปัด

มากขึ้นอีกทั้งมุมเลี้ยวทำให้วงแคบเหมือนเดิม

-2 กดคันเร่งมากขึ้นกว่าเดิมอีก เพื่อเพิ่มมุมการหมุนให้ท้ายปัดอ้อมบีบมุมให้รถหมุนเป็นมุมแคบเหมือน

เดิมนั่นเอง

ใกล้จะเทพแล้ว ดังนั้นถ้าเราหมุนขวาต่อจากเมื่อกี้ ถ้าเรา ไม่หลักเลี้ยวขวาล่ะ เราเลี้ยวซ้ายซะเลย

มันก็จะทำให้เราโดนัทเป็นวงกว้างมากขึ้นแต่ เราก็ต้องใช้รอบที่สูงขึ้นให้เพียงพอที่ล้อจะสปินอยู่

ตลอดเวลานั่นเอง

งงป่ะ......... จากนั้น ก็หัดท่ากบ ท่าฟรีสไตล์ ท่าผีเสี้อเอาเองครับ สวัสดี......!!!

 

ผมอยู่ทางไปเชียงรายครับ ห่างจากในเมืองประมาะมาณ20กิโลครับ แต่อยู่ในเขตอำเภอเมืองแหละครับ

 

อยากไปกันอีกไหมครับพี่น้อง.........

 

ย๊ากๆๆๆอยาก...ไปมากเลยพี่น้องครับ

 

หัวหน้าครับ แล้วหัวหน้าจะรักเชียงใหม่........ไปอีกนาน เลยทีเดียว .5555

 

สาวเจียงใหม่น่ารักมากนะครับโค้ช น่าจะเอาติดมือไปด้วยนะครับโค้ช อิๆๆ

 

สาวเชียงใหม่น่าอ๊วกด้วย อิอิ