คิดถึง..

เขาว่า เมื่อมีการพบต้องมีการลาจาก

ประมาณ สองเดือนกว่า..

เจ้า R30 ที่อยู่ในความครอบครองผมเกือบ สี่ปี

ต้องหลุดออกจากมือผมไป

มันเป็นเพื่อนที่ดีไม่งอแงอะไร

แม้ว่า เครื่อง L20B เดิมๆ ที่หลายๆคนว่าอืดนัก

แต่ว่ามันก็ทนทานต่อการกระทืบของผมนัก

แม้ว่าวันนี้ผมจำต้องเปลี่ยนรถ ไปตามคำสั่งของพ่อ

ไม่ได้แปลว่าจะลืมมันลง

อายุ ยี่สิบนิดๆ ของมัน แต่การเกาะถนนระดับ

"สาดไปเลย"

ความเร็วร้อย ยี่สาม เกือบร้อยสี่สิบ กดไปเถอะไม่หลุดแน่ๆ

มันกว้างพอเหมาะ นั่งสบายสำหรับการขับทางไกล ยาวๆ

ยิ่งเอาไปติด LPG วิ่งยาวๆ สนุกดีจริงๆนะครับ

ใครที่คิดจะซื้อรถซักคันมือสองเพื่อวิ่งทางไกล

ผมยังคงมองว่า มันยังคงเป็นตัวเลือกที่ดี เหมือนเดิม

ถ้าจะถ้ามว่าทำไมถึงยอมให้พ่อบอกให้ขาย..

ผมขอบอกว่า

"ผมไม่ได้อยากขาย แต่ถ้าจะขาย ขอให้มันอยู่ในมือคนที่รู้ค่า ผมขาดทุนไม่เป็นไร"

คิดถึง เอ็งจัง BJR30

ปล. มันอยู่กับคนแถวนี้แหละ
​

 

มีเจ้าของดีๆแบบนี้ รถมันคงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกแหละครับ อิอิ

 

เอาผมเศร้าไปด้วยเลย เหออออ