ถ้าคุณเริ่มมีความคิดเหล่านี้ หรืออาการเหล่านี้... - บังเกิดความคิดขึ้นว่า... ' กูจะไปสยามทำหอกอะไรวะ ?' - เปิดเพลงที่เรารู้สึกว่าวัยรุ่นสุดๆขึ้นฟัง และพบว่า มันกลายเป็นเพลงเก่าไปแล้ว(เมื่อ 2 วันที่แล้วเลย เปิด Project H ฟัง...รู้ตัวอีกที..ชิบหาย แม่ง 7-8 ปีแล้วนี่หว่า...) - ขณะเดินผ่านกลุ่มวัยรุ่นในสยาม บังเกิดความคิดขึ้นว่า... ' แม่งแต่งตัวเหี้ยไรของแม่งวะ ?' - หลังจากผ่านกลุ่มวัยรุ่นไป เงี่ยหูฟังเพลงที่เปิดในสยาม... ' เพลงห่าไรเนี่ย ? มึงฟังอะไรกันอ่ะ ?' - เดินต่อมา เจอคู่รักวัยรุ่น... บ่นพึมพำกับตัวเองว่า ' น้อง...เปิดห้องเลยไม๊ ?... ถุงยางมียัง ? '( สมัยกูอายุเท่าพวกมึง แค่จับมือกูก็ตื่นเต้นชิบหายแล้ว) - สถานที่ Hang-Out เริ่มเปลี่ยนเป็น เยาวราช , สำเพ็ง , สวนลุมพินี , พิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ - สมัย ม.ปลาย เลิกเรียน ดิ่งไปสยาม พออยู่มหาลัย เริ่มหาร้านนั่งกินอะไรชิวๆ หานิทรรศการศิลปะดีๆดู เดินถ่ายรูปตามย่านเมืองเก่า - เกิดอาการช็อกโลก เมื่อหยิบกางเกงตัวเก่ามาใส่ แล้วแม่งฟิต... - การ์ตูนที่เราชื่นชอบ กลายเป็นบรรพบุรุษการ์ตูนที่เด็กสมัยนี้ไม่เคยเห็นตัวตน - ยิ่งขนมที่เราเคยกิน แม่งจะกลายเป็นตำนานลี้ลับที่ไม่เคยมีใครรู้จัก - เดินเข้าแผนกของเล่น แล้วรู้สึกอิจฉาเด็กสมัยนี้ ... ของเล่นแม่งเจ๋งสัดอ่ะ ... - เปิดนิตยสารวัยรุ่นดู แล้วเกิดประโยคเหล่านี้ เช่น... ' เฮ้ย ชิบหาย แม่ง 15 เองอ่ะ...ตอนกูอยู่ประถมนี่ แม่งเพิ่งเกิดเองอ่ะ ' หรือ ' เด็กสมัยนี้โตเร็วเนอะ... ' - อายุถึง เข้าผับได้ปั๊บ เย็ดเข้!!! ดีใจสัดๆ... พอเวลาผ่านไปซักพัก... เอ่อ... กูจะดีใจทำไม ? นี่กูแก่แล้วดิเนี่ย ? - สถานที่ท่องเที่ยวยามค่ำคืน จะเปลี่ยนจุดประสงค์ จากผับ Dance ชื่อดัง กลายเป็นร้านนั่งชิว เปิดเพลงเบาๆ นั่งคุยกันกะเพื่อนๆ เน้นแดก ไม่เน้น Dance... ( ป่าวหรอก สังขารมันไม่ให้ และกูต้องการแดกเหล้า ไม่ใช่เต้นระบำ) - เวลาทำงาน เวลาเรียน มากขึ้น ในขณะที่ เวลาพักผ่อน เวลานอน แม่งน้อยลง - ดาราวัยรุ่นที่เราชื่นชอบ ปัจจุบันเล่นบท... แม่ ... - เตะบอล สมัย ม.ปลาย เตะกันเป็นชั่วโมง เดี๋ยวนี้ 15 นาที หรือแค่วิ่งประกบกองหน้า หอบแดกยังกะวิ่งมาราธอน - เล่นบาส สมัย ม.ปลาย กระโดดจับห่วงได้สบาย เดี๋ยวนี้ปลายตาข่ายกูยังจะตายเอา - แต่ก่อน วันเกิด ยะฮู้!!! แดกเหล้าโว้ยยยยยยยย!!! เดี๋ยวนี้ ตักบาตร เข้าวัด ถวายสังฆทาน -UBC ช่อง 34 ช่อง มะจัง คือพระเจ้า!!! - ตื่นนอนขึ้นมา...และรู้สึกว่า... กูเคยผอมกว่านี้นะ...
- เกิดอาการช็อกโลก เมื่อหยิบกางเกงตัวเก่ามาใส่ แล้วแม่งฟิต... - การ์ตูนที่เราชื่นชอบ กลายเป็นบรรพบุรุษการ์ตูนที่เด็กสมัยนี้ไม่เคยเห็นตัวตน - ยิ่งขนมที่เราเคยกิน แม่งจะกลายเป็นตำนานลี้ลับที่ไม่เคยมีใครรู้จัก - เดินเข้าแผนกของเล่น แล้วรู้สึกอิจฉาเด็กสมัยนี้ ... ของเล่นแม่งเจ๋งสัดอ่ะ ... - เปิดนิตยสารวัยรุ่นดู แล้วเกิดประโยคเหล่านี้ เช่น... ' เฮ้ย ชิบหาย แม่ง 15 เองอ่ะ...ตอนกูอยู่ประถมนี่ แม่งเพิ่งเกิดเองอ่ะ ' หรือ ' เด็กสมัยนี้โตเร็วเนอะ... ' - อายุถึง เข้าผับได้ปั๊บ เย็ดเข้!!! ดีใจสัดๆ... พอเวลาผ่านไปซักพัก... เอ่อ... กูจะดีใจทำไม ? นี่กูแก่แล้วดิเนี่ย ? - สถานที่ท่องเที่ยวยามค่ำคืน จะเปลี่ยนจุดประสงค์ จากผับ Dance ชื่อดัง กลายเป็นร้านนั่งชิว เปิดเพลงเบาๆ นั่งคุยกันกะเพื่อนๆ เน้นแดก ไม่เน้น Dance... ( ป่าวหรอก สังขารมันไม่ให้ และกูต้องการแดกเหล้า ไม่ใช่เต้นระบำ) - เวลาทำงาน เวลาเรียน มากขึ้น ในขณะที่ เวลาพักผ่อน เวลานอน แม่งน้อยลง - ดาราวัยรุ่นที่เราชื่นชอบ ปัจจุบันเล่นบท... แม่ ... - เตะบอล สมัย ม.ปลาย เตะกันเป็นชั่วโมง เดี๋ยวนี้ 15 นาที หรือแค่วิ่งประกบกองหน้า หอบแดกยังกะวิ่งมาราธอน - เล่นบาส สมัย ม.ปลาย กระโดดจับห่วงได้สบาย เดี๋ยวนี้ปลายตาข่ายกูยังจะตายเอา - แต่ก่อน วันเกิด ยะฮู้!!! แดกเหล้าโว้ยยยยยยยย!!! เดี๋ยวนี้ ตักบาตร เข้าวัด ถวายสังฆทาน -UBC ช่อง 34 ช่อง มะจัง คือพระเจ้า!!! - ตื่นนอนขึ้นมา...และรู้สึกว่า... กูเคยผอมกว่านี้นะ... ข้อก่อนหน้านี้ไม่รู้จัก อิอิ
- เตะบอล สมัย ม.ปลาย เตะกันเป็นชั่วโมง เดี๋ยวนี้ 15 นาที หรือแค่วิ่งประกบกองหน้า หอบแดกยังกะวิ่งมาราธอน - เล่นบาส สมัย ม.ปลาย กระโดดจับห่วงได้สบาย เดี๋ยวนี้ปลายตาข่ายกูยังจะตายเอา ชอบชิหายเลย
พี่ตูนพูดอะไรว่ะพี่ นุไม่เข้าใจอะ เมื่อ 2 วันก่อนไปเดินสยาม ยังไม่รู้สึกอะไรเลย เหมือนเพื่อนๆๆวัยเดียวกันอยู่เลย 5555 ชิมิ ชิมิ <<รู้จักอะป่าวววว คามิกาเซ่ คำเดียว 5555555555 ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
- เตะบอล สมัย ม.ปลาย เตะกันเป็นชั่วโมง เดี๋ยวนี้ 15 นาที หรือแค่วิ่งประกบกองหน้า หอบแดกยังกะวิ่งมาราธอน อันนี้เรื่องจริงเลยครับ 555++
