??? มีพ่อจนๆนี่มันน่าอายมากเลยหรือ ???

> >ใกล้จะถึงวันพ่อแล้ว....ลองอ่านแล้วอาจจะน้ำตาร่วง...(สำหรับคนที่มีลูก...บอกได้
> >เลยว่า..เศร้า...ถ้าเกิดกับเราแบบนี้)
> >
> >
> >
> >มีพ่อจนๆนี่มันน่าอายมากเลยหรือ ?
> >
> >
> >วันนี้เลิกงานเร็วเลยพาพี่นุ่มไปซื้อของใช้ที่ห้างแห่งหนึ่ง
> >รอต่อแถวจ่ายตังค์นานเลย เจ้านุ่มก็เริ่ม
> >งอแงๆ ง่วงนอน สังเกตุว่าคิวด้านหน้าเรามากันเป็นครอบครัว
> >มีพ่อแม่ลูกสาววัยประมาณเจ้านุ่ม แล้ว
> >ก็ผู้ชายสูงอายุคนหนึ่ง ที่หนูน้อยเรียกว่า "ปู่" คุยกันยิ้มแย้มแจ่มใสดี
> >ซื้อของใช้ล้นตระกร้าเชียวค่ะ
> >
> >
> >พอแคชเชียร์คิดเงินของครอบครัวนี้จนเสร็จได้ยินคร่าวๆว่า
> >"ทั้งหมดพัน(กว่าๆ)บาทค่ะ...." ผู้
> >เป็น"ปู่ " เป็นคนเปิดกระเป๋าสตางค์ใบเก่าๆ
> >จะจ่ายเงิน พร้อมทำท่าอ้ำอึ้ง มีลูกชายลูกสะใภ้จ้อง
> >ตาเขม็ง หุบยิ้มทันที
> >
> >
> >" ว่าไงพ่อ จ่ายเค้าไปสิ" ลูกชายบอก คุณปู่ยังทำท่าอ้ำอึ้ง
> >
> >"ไหน ดูหน่อย มีตังค์เท่าไหร่" คุณปู่ยื่นกระเป๋าตังค์ให้ดูข้างใน
> >
> >" อ้าว ไหนว่ามีตังค์เยอะไง แล้วแบบนี้จะชวนมาซื้อของทำไม
> >ไม่มีตังค์จ่ายก็ไม่บอก อายเค้าจริงๆ
> >" ลูกชายลูกสะใภ้พากันมองคุณปู่ด้วยสายตาที่เหมือนดูถูก...รำคาญ
> >
> >
> >ในที่สุดเค้าก็พากันทำสิ่งที่เราไม่อยากจะเชื่อสายตา คืออุ้มลูกเดินหนีไปเลย
> >พร้อมกับโกรธหัวฟัดหัว
> >เหวี่ยง ไม่สนใจลูกสาวที่ร้องว่า "ปู่ๆๆๆ ปู่มาด้วย"
> >
> >
> >คุณปู่ยืนคอตก หน้าเศร้าอยู่หน้าแคชเชียร์ พอเด็กถามว่าจะเอายังไง
> >คุณปู่เปิดกระเป๋าตังค์ให้เด็กดู
> >แล้วบอกว่าให้คิดเงินตามนี้ ได้ของเท่าไหร่เท่านั้น
> >(เด็กนับแล้วมีแปดร้อยบาทค่ะ)
> >
> >
> >ระหว่างรอแคชเชียร์คิดเงินใหม่ ได้ยินคุณปู่เล่าว่า
> >แกบ้านอยู่ต่างอำเภอห่างไปเป็นร้อยกิโล ลูกหลาน
> >ไม่ไปหานานแล้ว
> >แกจึงตัดสินใจรวบรวมเงินทั้งหมดที่มีนั่งรถเข้ามาเยี่ยมลูกหลานในเมือง
> >แล้วชวน
> >ออกมาซื้อของ ลูกแกก็ไม่ถามสักคำว่าเงินมีเท่าไหร่ หยิบของเอาๆ
> >แกก็ไม่เคยรู้ราคาของ เพราะอยู่
> >บ้านนอกก็ซื้อร้านของชำทีห้าบาทสิบบาท
> >ใครจะจะรู้ว่าของในห้างใหญ่เค้าซื้อกันทีละเป็นพัน
> >
> >
> >
> >เราจ่ายเสร็จเห็นคุณปู่ยังเดินเคว้งอยู่แถวๆนั้น ก็เลยถามแกว่าจะกลับยังไง
> >แกบอกว่าพอขึ้นรถกลับ
> >เป็น ( อ้าว แล้วตังค์ล่ะ เมื่อกี้เห็นจ่ายไปหมดแล้วนี่นา ) แต่ก็ยังลังเลอยู่
> >กลัวลูกกลับมาตามหาแล้ว
> >ไม่เจอ มือถือก็ไม่รู้เบอร์
> >
> >
> >
> >เลยตัดสินใจพาคุณปู่ไปที่แผนกประชาสัมพันธ์ประกาศหาลูกค่ะ
> >จากนั้นเราบอกให้รอสักพัก ถ้าลูกไม่มา
> >จริงๆ ให้ไปขึ้นรถที่คิวรถ( ฝากเด็กที่ปชส.ค่ะ ว่าให้ย้ำคุณปู่อีกที)
> >พร้อมกับให้เงินแกเป็นค่ารถไว้ค่ะ
> >จริงๆอยากรอดูสักพัก แต่เจ้านุ่มไม่ไหวแล้วค่ะ งอแงเหลือเกิน
> >
> >
> >คุณปู่น้ำตาคลอบอกเราว่า "มันคงไม่ทิ้งปู่จริงๆหรอกนะ
> >นี่ก็ได้ของไปเยอะเหมือนกันถึงจะซื้อได้ไม่หมด
> >ก็เถอะ นี่มันไม่เคยกลับไปหาปูเลย ก็เพราะปู่มันจน ไม่มีสมบัติอะไรให้ "
> >เราปลอบใจแกไปบอกว่า
> >
> >เดี๋ยวเค้าคงกลับมาน่ะ คงเดินไปดูอย่างอื่นก่อน
> >
> >
> >
> >เดินกลับบ้านด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูกเลยค่ะ
> >หันหลังกลับไปมองเห็นคุณปู่ยังยืนคอตกที่เดิม ในใจคิดวน
> >เวียนตลอดเวลา
> >
> >.... นี่เค้าทำแบบนี้กับพ่อตัวเองได้ยังไงนะ ...
> >
> >... พ่อไม่มีตังค์พอเนี่ย มันผิดด้วยหรือ? เค้าไม่รู้หรือไงว่า
> >เงินเท่านี้อาจจะเป็นเงินที่คุณปู่เก็บมาทั้ง
> >ชีวิตก็ได้ (คนชนบทจะไปหาเงินจากไหนล่ะ?) ...
> >
> >...แล้วเค้าจะสอนลูกให้กตัญญูต่อพ่อแม่ได้อย่างไร
> >ก็ทำพฤติกรรมแบบนี้กับพ่อตัวเองให้ลูกเห็น....
> >
> >
> >
> >
> >จริงอยู่ พื้นฐานครอบครัวนี้อาจจะมีอะไรลึกซึ้งมากกว่านี้ แต่เป็นเรา
> >เราคงไม่มีวันทอดทิ้งพ่อให้ได้รับ
> >ความเจ็บปวดอับอายจากการที่ไม่มีเงินซื้อของให้ลูกหลานได้พอแบบนี้หรอก เป็นเรา
> >เราคงบอกพ่อว่า
> >" ไม่เป็นไรหรอกค่ะพ่อ กลับบ้านเราเถอะ "

ไปเจอในเมล์มาครับ น้ำตาร่วงเลย คิดถึงพ่อ
:cry::cry::cry:

 

ลูกแบบนี้ต้องประหารชีวิต

 

ลูกมันเลวมากๆเลยนะคับ

 

เรื่องแบบนี้ใครทำใครได้ครับ อยู่ที่จิตสำนึกของตัวบุคคล ทำไม่ดีไว้ยังไงเดี๋ยวเวรวกรรมมันก็ตามทัน เป็นกงกรรมกงเกวียนครับ

 

อ่านแล้วซึ้ง

อยากกระทืบไอ้ลูกจัง....จริงๆ

 

เด๊ยวลูกมันก็ทำกับมันแบบนี้

 

บอกกันหมดแระ ...
มีความคิดนี้ได้งัยไม่รู้ นี่ขนาดมีลูกแล้วนะเนี่ย...
แมร่งยังไม่สำนึก เห้อๆๆๆ

 

คน นะ คน

ยิ่ง จน ยิ่ง เจ็บ

ปล. เดี๋ยว มัน เป็น พ่อ คน

มัน ก็ โดน ครับ

 

ถ้าเจอกับตัวจะตะโกนด่ามันดังๆ ให้อายทั้งห้างเลย แล้วไปประกาศที่ประชาสัมพันธ์ว่า "ขอเชิญลูกเนรคุณ ทิ้งพ่อบังเกิดเกล้าไว้ที่เคาเตอร์ประชาสัมพันธ์ มารับตัวบิดาผู้ให้ชีวิตกลับบ้านด้วย" นะไอ้สาด

 

เวนกรรม ไอ้นี่

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงนะคะ

เคยอ่านจากเวป อัสติส คลับ ถ้าจำไม่ผิด..สมาชิกในคลับคนนึง

ไปซื้อของ.. น่าจะปีที่แล้วเกือบปลายปี

แล้วเจอเหตุการณ์นี้ เลยนำมาเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง

บอกตรงๆ ค่ะ..อ่านครั้งแรก น้ำตาไหล

อ่านตอนนี้ก็ยังน้ำตาไหล..

 

โดน....เลยย

มันต้องโดน แบบนี้

ลูกเลวๆ แบบนี้

ถ้ารู้ว่าเลี้ยงให้โตขึ้นมา แล้ว เป็นแบบนี้

น่าจะเอาขี้เถ้ายัดปากแม่ม ตั้งกะเกิดแล้วนะเนี่ย

 

เลี้ยงหมาเป็นลูก ดีกว่ามีลูกเป็นหมานะเนี่ย

 

ไอ้ เลว

 

เลวสุดขีดเลยมรึง นี่ขนาดพ่อมึงคนเดียวในชีวิตนะเนี่ย เฮ้ออ อ่านแล้ว คิดถึงพ่อฮะ หุหุ

 

สาระเลวววววววว

 

โดนแบบนี้เข้าไปเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

แม่มจังเยี่ยจิงๆ

 

ลูกเวรๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

เฮ้ออออออ เครียดดดด

 

สังคมเมืองไทย แย่ขึ้นทุกวัน

 

น่าเศร้า

 

เครียดไร ตรูน เอารูป "ซึ้ง" มาโพสด้วยดิจะได้ๆบรรยากาศ

ปล. อ่านแล้วมานจี๊ด !!!

 

คิดถึงพ่อง่ะ เสาร์นี้จะกลับไปกอดนะคับ

 

เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่ง

 

อืม....เศร้า

 

อ่านแล้วเศร้าใจอ่ะครับ ไม่น่าทำงี้เลย ไม่รู้หัวอกคนเป็นปู่จะคิดไง ร้องให้ข้างในมันเจ็บปวดแน่ๆ แงๆๆ เศร้าๆๆ

 

น่าเอาสากกะเบือยัดตรูดดดด